ابراهیم بن فضل: تفاوت میان نسخه‌ها

قُلْتُ وَ مَا الْفَرْقُ بَيْنَ الْمَجْنُونِ وَ الْمَجْنُونَةِ وَ الْمَعْتُوهِ وَ الْمَعْتُوهَةِ فَقَالَ الْمَرْأَةُ إِنَّمَا تُؤْتَى وَ الرَّجُلُ يَأْتِي وَ إِنَّمَا يَأْتِي إِذَا عَقَلَ كَيْفَ يَأْتِي اللَّذَّةَ وَ إِنَّ الْمَرْأَةَ إِنَّمَا تُسْتَكْرَهُ وَ يُفْعَلُ بِهَا وَ هِيَ لَا تَعْقِلُ مَا يُفْعَلُ بِهَا}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۹، ص۲۴۲ به گزارش از تهذیب الأحکام، ج۱۰، ص۱۹، ح۵۶.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۳۴.</ref>

[[محقق اردبیلی]]، [[علامه مامقانی]] و [[آیت الله خویی]] تصریح کردند که مقصود از ابراهیم بن فضل در [[اسناد روایات]]، ابراهیم بن فضل هاشمی مدنی است<ref>ر.ک: جامع الرواة، ج۱، ص۲۹؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۴۴ (ش ۲۳۳) و ۲۴۵ (ش۲۳۵)؛ تنقیح المقال، ج۴، ص۲۴۹، ش۴۵۱. </ref>؛ ولی [[علامه شوشتری]] در آن تشکیک کرده: {{عربی|أنها کلها بلفظ ابراهیم بن الفضل فمن أین إرداة الهاشمی هذا بها؟ و لعله ابراهیم بن الفضل المدنی أبواسحاق الذی عده الشیخ أیضاً فی أصحاب الصادق{{ع}} بعد هذا بلا فصل}}<ref>قاموس الرجال، ج۱، ص۲۵۸، ش۱۶۷.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۳۴-۴۳۶.</ref>

ثانیاً ابراهیم بن فضل مدنی، ابو اسحاق از [[راویان]] [[عامه]] است و در کتب [[روایی]] [[شیعه]]، [[حدیثی]] از وی نقل نشده، بلکه نامش در [[کتب رجالی]] و روایی [[اهل سنت]] آمده است<ref>{{عربی|إبراهیم بن الفضل المدنی یکنی أبا إسحاق المخزومی؛... ضعیف الحدیث لا یکتب حدیثه...}}؛ (الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۱، ص۲۳۰، ش۶۴)؛ {{عربی|ثم رأیت فی ترجمة إبراهیم بن الفضل المدنی أحد الضعفاء من مناکیره...}}. (فتح الباری، ج۱۰، ص۴۸۶)؛ نیز ر.ک: عمدة القاری، ج۲۰، ص۲۵۹؛ تهذیب الکمال، ج۲، ص۱۶۵، ش۲۲۴.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۳۶-۴۳۷.</ref>

[[آیت الله بروجردی]]، ابراهیم بن فضل را در طبقه پنجم قرار داده است<ref>ر.ک: الموسوعة الرجالیه (طبقات رجال الکافی)، ص۳۱.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۳۷.</ref>

٣. روایت [[جعفر بن بشیر]] از ایشان است<ref>ر.ک: من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۲۶۵، ح۲۳۸۸.</ref>، که [[نجاشی]] درباره‌اش می‌نویسد: {{عربی|"جعفر بن بشیر ابومحمد البجلی الوشاء من زهاد أصحابنا و عبادهم و نساکهم و کان ثقة... کان أبو العباس بن نوح یقول: کان یلقب فتحة العلم<ref>درباره ضبط این جمله چند قول است: أ. {{عربی|فقحة العلم، بالفاء و القاف و الحاء بمعنی زهر العلم}}. ب. {{عربی|نفحة العلم، بالنون و الحاء المهملة بمعنی أن العلم ینفح من فیه؛ من نفح الطین إذا فاح}}. ج. {{عربی|ققة العلم، بالقاف المضمومة و الفاء المشددة المفتوحة بمعنی الوعاء و کونه وعاء للعلم بکثرة العلم}}. (ر.ک: تنقیح المقال، ج۱، ص۲۱۴، طبع حجری (تقریرات ثلاثه)، پانوشت ص۱۰۶).</ref>، روی عن الثقات و رووا عنه}}<ref>رجال النجاشی، ص۱۱۹، ش۳۰۴.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۳۹-۴۴۱.</ref>