ابراهیم بن محمد بن میمون در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخهها
ابراهیم بن محمد بن میمون در تراجم و رجال (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۶
، ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابراهیم بن محمد بن میمون<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]]: [[منتهی المقال]]، ج۱، ص۲۰۱، ش۷۷؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۲۳، ش۴۰۵؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۲۰۲، ش۴۸۶. | ابراهیم بن محمد بن میمون<ref>ر.ک: أ. منابع [[شیعی]]: [[منتهی المقال]]، ج۱، ص۲۰۱، ش۷۷؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۲۳، ش۴۰۵؛ مستدرکات [[علم رجال الحدیث]]، ج۱، ص۲۰۲، ش۴۸۶. | ||
ب. منابع [[سنی]]: الجرح والتعدیل، ج۲، ص۱۲۸، ش۴۰۰؛ الثقات ([[ابن حبان]])، ج۸، ص۷۴؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۴۶، ش۱۷۰؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۱، ص۶۳ ش۲۰۳؛ لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۱۰۷ (ش ۳۱۹) و ۱۱۰ (ش ۳۳۰)؛ [[تنزیه]] الشریعة المرفوعه، ج۱، ص۲۴، ش۵۸.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] و به نقل از [[تأویل الآیات الظاهرة]] دیده میشود: {{متن حدیث|قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ رَحِمَهُ اللَّهُ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ جَابِرٍ قَالَ: سُئِلَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ{{ع}} عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَى}}<ref>بگو همه چشم به راهند، شما هم چشم به راه باشید، به زودی خواهید دانست چه کسانی همراهان راه میانهاند و چه کسی رهیافته است سوره طه، آیه ۱۳۵.</ref> قَالَ اهْتَدَى إِلَى وَلَايَتِنَا}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۸، ص۳۸۰ - ۳۸۱ به گزارش از تأویل الآیات الظاهرة، ص۳۱۷.</ref> | ب. منابع [[سنی]]: الجرح والتعدیل، ج۲، ص۱۲۸، ش۴۰۰؛ الثقات ([[ابن حبان]])، ج۸، ص۷۴؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۴۶، ش۱۷۰؛ [[میزان]] الاعتدال، ج۱، ص۶۳ ش۲۰۳؛ لسان [[المیزان]]، ج۱، ص۱۰۷ (ش ۳۱۹) و ۱۱۰ (ش ۳۳۰)؛ [[تنزیه]] الشریعة المرفوعه، ج۱، ص۲۴، ش۵۸.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] و به نقل از [[تأویل الآیات الظاهرة]] دیده میشود: {{متن حدیث|قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ رَحِمَهُ اللَّهُ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ جَابِرٍ قَالَ: سُئِلَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ{{ع}} عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَى}}<ref>بگو همه چشم به راهند، شما هم چشم به راه باشید، به زودی خواهید دانست چه کسانی همراهان راه میانهاند و چه کسی رهیافته است سوره طه، آیه ۱۳۵.</ref> قَالَ اهْتَدَى إِلَى وَلَايَتِنَا}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۸، ص۳۸۰ - ۳۸۱ به گزارش از تأویل الآیات الظاهرة، ص۳۱۷.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۹۰.</ref> | ||
==شرح حال [[راوی]]== | ==شرح حال [[راوی]]== | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''یادآوری:''' [[راوی]] مورد بحث در اسناد شماری از [[روایات]] نیز یاد گردیده: گاهی با همین عنوان؛ زمانی با نام [[ابراهیم بن میمون]]؛ هنگامی با عنوان [[میمون]]؛ نمونهها: | '''یادآوری:''' [[راوی]] مورد بحث در اسناد شماری از [[روایات]] نیز یاد گردیده: گاهی با همین عنوان؛ زمانی با نام [[ابراهیم بن میمون]]؛ هنگامی با عنوان [[میمون]]؛ نمونهها: | ||
#{{متن حدیث|أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَيْمُونٍ<ref>مراد از ابراهیم بن میمون در سند روایت، ابراهیم بن محمد بن میمون است که نسبت به جد داده شده، به قرینه روایت ابراهیم بن محمد الثقفی از وی، که از راویان و شاگردانش است.</ref> عَنْ مُصْعَبٍ عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْأَصْبَغِ عَنْ عَلِيٍّ{{ع}} فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- {{متن قرآن|وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ}}<ref>و میگفتند: پروردگارا! نامه کردار ما را پیش از روز حساب به ما با شتاب ده! سوره ص، آیه ۱۶.</ref> قَالَ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْعَذَابِ}}<ref>معانی الأخبار، ص۲۲۵، ح۱؛ نیز مانند: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ قَالَ: وَ أَخْبَرَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مَيْمُونٍ قَالَ: حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ عَابِسٍ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ قَالَ: رَفَعَنِي أَبِي فَرَأَيْتُ عَلِيّاً{{ع}} أَبْيَضَ الرَّأْسِ وَ اللِّحْيَةِ عَرِيضَ مَا بَيْنَ الْمَنْكِبَيْنِ}}؛(الغارات، ج۱، ص۹۹ - ۱۰۰)</ref>. | #{{متن حدیث|أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَيْمُونٍ<ref>مراد از ابراهیم بن میمون در سند روایت، ابراهیم بن محمد بن میمون است که نسبت به جد داده شده، به قرینه روایت ابراهیم بن محمد الثقفی از وی، که از راویان و شاگردانش است.</ref> عَنْ مُصْعَبٍ عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْأَصْبَغِ عَنْ عَلِيٍّ{{ع}} فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- {{متن قرآن|وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ}}<ref>و میگفتند: پروردگارا! نامه کردار ما را پیش از روز حساب به ما با شتاب ده! سوره ص، آیه ۱۶.</ref> قَالَ نَصِيبُهُمْ مِنَ الْعَذَابِ}}<ref>معانی الأخبار، ص۲۲۵، ح۱؛ نیز مانند: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ قَالَ: وَ أَخْبَرَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مَيْمُونٍ قَالَ: حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ عَابِسٍ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ قَالَ: رَفَعَنِي أَبِي فَرَأَيْتُ عَلِيّاً{{ع}} أَبْيَضَ الرَّأْسِ وَ اللِّحْيَةِ عَرِيضَ مَا بَيْنَ الْمَنْكِبَيْنِ}}؛(الغارات، ج۱، ص۹۹ - ۱۰۰)</ref>. | ||
#{{متن حدیث|أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ مَيْمُونٍ<ref>مراد از میمون در سند روایت، به قرینه راوی (ابراهیم بن محمد الثقفی)؛ ابراهیم بن محمد بن میمون است، که ابراهیم بن محمد بن از سند افتاده است.</ref> عَنْ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}} مَنْ صَلَّى بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ صَلَاةٍ...}}<ref>ثواب الأعمال، ص۳۲.</ref> | #{{متن حدیث|أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ مَيْمُونٍ<ref>مراد از میمون در سند روایت، به قرینه راوی (ابراهیم بن محمد الثقفی)؛ ابراهیم بن محمد بن میمون است، که ابراهیم بن محمد بن از سند افتاده است.</ref> عَنْ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}} مَنْ صَلَّى بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ صَلَاةٍ...}}<ref>ثواب الأعمال، ص۳۲.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۹۰-۴۹۲.</ref> | ||
==طبقه راوی== | ==طبقه راوی== | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
'''نتیجه:''' بررسی [[روایات]] ابراهیم بن محمد بن میمون، نشانه [[میزان]] [[محبت]] و [[اعتقاد]] وی به [[اهل بیت]]{{عم}} است. و این سخن [[ابن حجر]] که درباره وی: {{عربی|... لولا رجلان من الشیعة ما صح لکم حدیث فقلت من هما یا عم قال إبراهیم بن محمد بن میمون و عباد ابن یعقوب}}<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۱۰۷، ش۳۱۹.</ref>، چنان که تعبیر {{عربی|شیعی جلد}}، {{عربی|منکر الحدیث}} و {{عربی|روی حدیثاً موضوعاً}}، همگی قرینه بر حسن حال وی هستند؛ همچنین [[روایات]] ایشان نیز مورد [[اعتماد]] [[علمای شیعه]] بوده و در کتب خود، این روایات را نقل کردهاند. | '''نتیجه:''' بررسی [[روایات]] ابراهیم بن محمد بن میمون، نشانه [[میزان]] [[محبت]] و [[اعتقاد]] وی به [[اهل بیت]]{{عم}} است. و این سخن [[ابن حجر]] که درباره وی: {{عربی|... لولا رجلان من الشیعة ما صح لکم حدیث فقلت من هما یا عم قال إبراهیم بن محمد بن میمون و عباد ابن یعقوب}}<ref>لسان المیزان، ج۱، ص۱۰۷، ش۳۱۹.</ref>، چنان که تعبیر {{عربی|شیعی جلد}}، {{عربی|منکر الحدیث}} و {{عربی|روی حدیثاً موضوعاً}}، همگی قرینه بر حسن حال وی هستند؛ همچنین [[روایات]] ایشان نیز مورد [[اعتماد]] [[علمای شیعه]] بوده و در کتب خود، این روایات را نقل کردهاند. | ||
بر این اساس، میتوان ایشان را از [[راویان]] [[ممدوح]] [[شیعه]]، و روایات وی را معتبر دانست، چنان که شیخ [[محیی الدین مامقانی]] در حاشیه [[تنقیح المقال]] به آن اشاره کرده است: {{عربی|لا ینبغی التأمل فی الجزم بحسن المعنون و جلالته و عد حدیثه حسناً کالصحیح من جهته}}<ref>تنقیح المقال، ج۴، ص۳۵۶، ش۵۴۸.</ref> | بر این اساس، میتوان ایشان را از [[راویان]] [[ممدوح]] [[شیعه]]، و روایات وی را معتبر دانست، چنان که شیخ [[محیی الدین مامقانی]] در حاشیه [[تنقیح المقال]] به آن اشاره کرده است: {{عربی|لا ینبغی التأمل فی الجزم بحسن المعنون و جلالته و عد حدیثه حسناً کالصحیح من جهته}}<ref>تنقیح المقال، ج۴، ص۳۵۶، ش۵۴۸.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۴۹۵-۴۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |