اخبار غیبی از شهادت حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
حضرت عرض کرد: «پروردگارا! همه را پذیرفتم و راضیام و تنها از تو، خواستار توفیق و شکیبایی هستم». | حضرت عرض کرد: «پروردگارا! همه را پذیرفتم و راضیام و تنها از تو، خواستار توفیق و شکیبایی هستم». | ||
به دخترت [[فاطمه]]{{س}} ستم روا میدارند. او را از حقش [[محروم]] میکنند، آنچه را تو، به او دادی با ستم میستانند. در حال بارداری، او را کتک میزنند. با [[زور]] وارد خانهاش میشوند، [[حرمت]] حریمش را میشکنند. آنگاه او را به [[خفت]] و [[خواری]] میکشند در حالی که توان هیچ گونه [[دفاعی]] از خود ندارد. سپس آن بانوی بزرگوار، فرزند باردارش را به علت کتک و آزار [[دشمنان]]، سقط میکند و به همین سبب به شهادت میرسد. حضرت گفت «ما از آن خداییم و به سوی از باز میگردیم»<ref>{{متن قرآن|إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} «ما از آن خداوندیم و به سوی او باز میگردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶، این جمله را آیه «استرجاع» مینامند که بنابر فرمایش قرآن، مؤمنان آن را هنگام مصیبت دیدن میخوانند.</ref> پروردگارا! پذیرفتم و [[تسلیم]] هستم و از تو، [[توفیق]] و [[شکیبایی]] را خواهانم»<ref>کامل الزیارات، ص۴۵۷، ح۸۴۰.</ref> | به دخترت [[فاطمه]]{{س}} ستم روا میدارند. او را از حقش [[محروم]] میکنند، آنچه را تو، به او دادی با ستم میستانند. در حال بارداری، او را کتک میزنند. با [[زور]] وارد خانهاش میشوند، [[حرمت]] حریمش را میشکنند. آنگاه او را به [[خفت]] و [[خواری]] میکشند در حالی که توان هیچ گونه [[دفاعی]] از خود ندارد. سپس آن بانوی بزرگوار، فرزند باردارش را به علت کتک و آزار [[دشمنان]]، سقط میکند و به همین سبب به شهادت میرسد. حضرت گفت «ما از آن خداییم و به سوی از باز میگردیم»<ref>{{متن قرآن|إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} «ما از آن خداوندیم و به سوی او باز میگردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶، این جمله را آیه «استرجاع» مینامند که بنابر فرمایش قرآن، مؤمنان آن را هنگام مصیبت دیدن میخوانند.</ref> پروردگارا! پذیرفتم و [[تسلیم]] هستم و از تو، [[توفیق]] و [[شکیبایی]] را خواهانم»<ref>کامل الزیارات، ص۴۵۷، ح۸۴۰.</ref><ref>[[محمد هادی یوسفی غروی|یوسفی غروی، محمد هادی]]، [[فرهنگ شهادت معصومین ج۱ (کتاب)|فرهنگ شهادت معصومین]]، ج۱ ص ۴۳۳.</ref> | ||
==[[خبر دادن پیامبر خاتم از شهادت حضرت فاطمه]]{{س}}== | ==[[خبر دادن پیامبر خاتم از شهادت حضرت فاطمه]]{{س}}== | ||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
۱۰. «[[مجلسی]]» با سند خود از «[[ابن عباس]]» [[روایت]] کرده است که: | ۱۰. «[[مجلسی]]» با سند خود از «[[ابن عباس]]» [[روایت]] کرده است که: | ||
[[فاطمه]]{{س}} در [[بیماری]] [[وفات پیامبر اکرم]]{{صل}} نزد ایشان رفت. [[حضرت]] فرمود: «خبر رحلتم را دادهاند». فاطمه{{س}} گریست، سپس حضرت فرمود: | [[فاطمه]]{{س}} در [[بیماری]] [[وفات پیامبر اکرم]]{{صل}} نزد ایشان رفت. [[حضرت]] فرمود: «خبر رحلتم را دادهاند». فاطمه{{س}} گریست، سپس حضرت فرمود: | ||
[[گریه]] مکن! تو پس از من ۷۲ [[روز]] و نصف روز، بیشتر نخواهی زیست و نزد من خواهی آمد؛ البته به من نمیرسی؛ مگر اینکه قبل از آن، میوههای بهشتی به تو [[هدیه]] میشود. فاطمه{{س}} از مژده [[پیامبر اکرم]]{{صل}} شاد و خندان شد<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۵۶، ح۳.</ref> | [[گریه]] مکن! تو پس از من ۷۲ [[روز]] و نصف روز، بیشتر نخواهی زیست و نزد من خواهی آمد؛ البته به من نمیرسی؛ مگر اینکه قبل از آن، میوههای بهشتی به تو [[هدیه]] میشود. فاطمه{{س}} از مژده [[پیامبر اکرم]]{{صل}} شاد و خندان شد<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۵۶، ح۳.</ref><ref>[[محمد هادی یوسفی غروی|یوسفی غروی، محمد هادی]]، [[فرهنگ شهادت معصومین ج۱ (کتاب)|فرهنگ شهادت معصومین]]، ج۱ ص ۴۳۵.</ref> | ||
==[[خبر دادن حضرت فاطمه از شهادت خود]]== | ==[[خبر دادن حضرت فاطمه از شهادت خود]]== | ||
«[[طبری]] امامی» به سندش از [[امام صادق]]{{ع}} چنین روایت کرده است: | «[[طبری]] امامی» به سندش از [[امام صادق]]{{ع}} چنین روایت کرده است: | ||
خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
آنگاه از من [[پیمان]] گرفت و به [[خدا]] و پیامبرش [[سوگند]] داد که در [[زمان]] رحلتش، هیچ کس را آگاه نسازم غیر از «[[ام سلمه]]» - [[همسر پیامبر]] - «[[ام ایمن]]» و «فضّه» از [[بانوان]] و از مردان، مگر دو فرزندش «حسن و حسین{{عم}}»، «[[عبدالله بن عباس]]»، «[[سلمان فارسی]]»، «[[عمار بن یاسر]]»، «[[مقداد]]»، «[[ابوذر]]» و «[[حذیفه]]». | آنگاه از من [[پیمان]] گرفت و به [[خدا]] و پیامبرش [[سوگند]] داد که در [[زمان]] رحلتش، هیچ کس را آگاه نسازم غیر از «[[ام سلمه]]» - [[همسر پیامبر]] - «[[ام ایمن]]» و «فضّه» از [[بانوان]] و از مردان، مگر دو فرزندش «حسن و حسین{{عم}}»، «[[عبدالله بن عباس]]»، «[[سلمان فارسی]]»، «[[عمار بن یاسر]]»، «[[مقداد]]»، «[[ابوذر]]» و «[[حذیفه]]». | ||
[[فاطمه]]{{س}} فرمود: تنها بر تو [[حلال]] است که بدنم را ببینی؛ بنابراین در هنگامی که [[زنان]] مرا [[غسل]] میدهند تو نیز کنارم باش. مرا شبانه به [[خاک]] بسپار و هیچ کس را از تربتم، [[آگاه]] مکن<ref>دلائل الامامة، ص۱۳۱، ح۴۲.</ref> | [[فاطمه]]{{س}} فرمود: تنها بر تو [[حلال]] است که بدنم را ببینی؛ بنابراین در هنگامی که [[زنان]] مرا [[غسل]] میدهند تو نیز کنارم باش. مرا شبانه به [[خاک]] بسپار و هیچ کس را از تربتم، [[آگاه]] مکن<ref>دلائل الامامة، ص۱۳۱، ح۴۲.</ref><ref>[[محمد هادی یوسفی غروی|یوسفی غروی، محمد هادی]]، [[فرهنگ شهادت معصومین ج۱ (کتاب)|فرهنگ شهادت معصومین]]، ج۱ ص ۴۵۳.</ref> | ||
==[[دلداری]] و افشای [[اسرار]] به [[فاطمه]]{{س}}== | ==[[دلداری]] و افشای [[اسرار]] به [[فاطمه]]{{س}}== |