اصحاب ایکه در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
قرآن کریم در سورههای [[حجر]]، "شعراء"، "ص" و "ق" از مردمی به نام "[[اصحاب ایکه|اصحاب أَیکه]]" نام برده است که شعیب بر آنها [[مبعوث]] شد. "[[ایکه|أَیکه]]" در لغت به معنای بیشه، جنگل و درختهای انبوه و به هم پیچیده است. بسیاری از اهل تاریخ و مفسران گفتهاند اصحاب أَیکه همان [[مردم]] مدین بودهاند که نزدیک شهرشان بیشهای بود و از درختان آن استفاده میکردند. برخی گفتهاند شعیب{{ع}} یک بار به سوی مردم مدین و بار دوم به سوی اصحاب أَیکه مبعوث شد. | قرآن کریم در سورههای [[حجر]]، "شعراء"، "ص" و "ق" از مردمی به نام "[[اصحاب ایکه|اصحاب أَیکه]]" نام برده است که شعیب بر آنها [[مبعوث]] شد. "[[ایکه|أَیکه]]" در لغت به معنای بیشه، جنگل و درختهای انبوه و به هم پیچیده است. بسیاری از اهل تاریخ و مفسران گفتهاند اصحاب أَیکه همان [[مردم]] مدین بودهاند که نزدیک شهرشان بیشهای بود و از درختان آن استفاده میکردند. برخی گفتهاند شعیب{{ع}} یک بار به سوی مردم مدین و بار دوم به سوی اصحاب أَیکه مبعوث شد. | ||
[[حضرت شعیب]]{{ع}} [[قوم]] خود را از [[کمفروشی]] [[نهی]] میکرد و به [[درستی]] در پیمانه و وزن کردن با ترازو [[دستور]] میداد؛ ولی آنها به جای [[شکر]] نعمتهای بیشمار [[الهی]] و پذیرش [[دعوت]] خیرخواهانه شعیب{{ع}} و دستبرداشتن از [[کفر]]، [[ناسپاسی]]، کمفروشی، [[تباهی]] و [[افساد در زمین]]، آن بزرگوار را [[انکار]] و [[تکذیب]] و [[تبعید]] از شهر و فراتر از آن به سنگسار [[تهدید]] کردند. برخی نیز آن [[حضرت]] را [[استهزا]] و به جادوزدگی و نسبتهای ناروای دیگری متهم کردند. [[خداوند]] نیز آنان را به [[عذاب]] [[زلزله]] و [[ابر]] آتشبار و [[صیحه آسمانی]] هلاک کرد<ref>رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۲، صفحه ۲۴؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۴۰۹؛ هاکس، جیمز، قاموس کتاب مقدس، صفحه ۹۴۴؛ خرمشاهی، بهاءالدین دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، جلد۲، صفحه ۱۳۲۲.</ref> | [[حضرت شعیب]]{{ع}} [[قوم]] خود را از [[کمفروشی]] [[نهی]] میکرد و به [[درستی]] در پیمانه و وزن کردن با ترازو [[دستور]] میداد؛ ولی آنها به جای [[شکر]] نعمتهای بیشمار [[الهی]] و پذیرش [[دعوت]] خیرخواهانه شعیب{{ع}} و دستبرداشتن از [[کفر]]، [[ناسپاسی]]، کمفروشی، [[تباهی]] و [[افساد در زمین]]، آن بزرگوار را [[انکار]] و [[تکذیب]] و [[تبعید]] از شهر و فراتر از آن به سنگسار [[تهدید]] کردند. برخی نیز آن [[حضرت]] را [[استهزا]] و به جادوزدگی و نسبتهای ناروای دیگری متهم کردند. [[خداوند]] نیز آنان را به [[عذاب]] [[زلزله]] و [[ابر]] آتشبار و [[صیحه آسمانی]] هلاک کرد<ref>رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۲، صفحه ۲۴؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۴۰۹؛ هاکس، جیمز، قاموس کتاب مقدس، صفحه ۹۴۴؛ خرمشاهی، بهاءالدین دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، جلد۲، صفحه ۱۳۲۲.</ref><ref>[[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۲۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |