اصحاب فرعون: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
قصه [[قوم]] [[فرعون]] در [[آیات]] {{متن قرآن|وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ وَفِي ذَلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که شما را از فرعونیان رهانیدیم که به شما عذابی سخت میچشاندند، پسرانتان را سر میبریدند و زنانتان را زنده میگذاردند و در آن از سوی پروردگارتان برای شما آزمونی سترگ بود» سوره بقره، آیه ۴۹.</ref>، {{متن قرآن|وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که دریا را با (ورود) شما شکافتیم پس شما را رهانیدیم و فرعونیان را در حالی که خود مینگریستید، غرق کردیم» سوره بقره، آیه ۵۰.</ref> | قصه [[قوم]] [[فرعون]] در [[آیات]] {{متن قرآن|وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ وَفِي ذَلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که شما را از فرعونیان رهانیدیم که به شما عذابی سخت میچشاندند، پسرانتان را سر میبریدند و زنانتان را زنده میگذاردند و در آن از سوی پروردگارتان برای شما آزمونی سترگ بود» سوره بقره، آیه ۴۹.</ref>، {{متن قرآن|وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که دریا را با (ورود) شما شکافتیم پس شما را رهانیدیم و فرعونیان را در حالی که خود مینگریستید، غرق کردیم» سوره بقره، آیه ۵۰.</ref><ref>سوره قصص، آیه ۳۸-۴۰ و سوره طه، آیه ۵۷-۷۶.</ref> و با تعبیر "[[آلفرعون]]" و "قوم فرعون" آمده است. | ||
منظور از قوم فرعون در این آیات، همان "قبطیان" [[مصر]] یعنی هواداران [[سپاهیان]] فرعون بودند. داستان نابودی قوم فرعون که ناشی از [[غرور]] و [[نخوت]] و سوءتدبیر فرعون بود، در [[قرآن کریم]] مسطور و [[اجمال]] آن بهاین شرح است. | منظور از قوم فرعون در این آیات، همان "قبطیان" [[مصر]] یعنی هواداران [[سپاهیان]] فرعون بودند. داستان نابودی قوم فرعون که ناشی از [[غرور]] و [[نخوت]] و سوءتدبیر فرعون بود، در [[قرآن کریم]] مسطور و [[اجمال]] آن بهاین شرح است. | ||
پس از آنکه [[بنیاسرائیل]] آماده حرکت به سوی [[سرزمین]] [[موعود]] شدند و به کرانههای نیل رسیدند، [[فرعونیان]] [[آگاه]] شدند و با لشکری [[عظیم]] آنها را تعقیب کردند. [[بنیاسرائیل]] خود را در محاصره دریا و [[دشمن]] میدیدند. به [[موسی]]{{ع}} [[دستور]] داده شد که راهی خشک برای آنها در دریا بگشا که نه از تعقیب فرعونیان ترسی داشته باشند و نه از [[غرق]] شدن در دریا {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى}}<ref>«و به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شب راهی کن و راهی خشک در دریا برای آنان بگشا (چنان که) نه از سر رسیدن (دشمن) بترسی و نه (از غرق شدن) بهراسی» سوره طه، آیه ۷۷.</ref>. به این ترتیب، موسی{{ع}} و بنیاسرائیل وارد جادههایی شدند که با کنار رفتن آبها در درون دریا پدیدار شد. در این هنگام، فرعون لشکریانش را درپی بنیاسرائیل فرستاد و خود نیز وارد همان جادهها شد. هنگامی که آخرین نفر [[لشکر]] فرعون وارد دریا شد و آخرین فرد از بنیاسرائیل از آن بیرون رفت، به امواج آب [[فرمان]] داده شد به جای نخستین بازگردد. بهاین ترتیب، فرعون و قومش در چنگ [[غضب الهی]] [[جان]] باختند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۳، صفحه (۲۵۷-۲۵۹)؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، جلد۲، صفحه:۱۵۵۶-۱۵۵۷.</ref> | پس از آنکه [[بنیاسرائیل]] آماده حرکت به سوی [[سرزمین]] [[موعود]] شدند و به کرانههای نیل رسیدند، [[فرعونیان]] [[آگاه]] شدند و با لشکری [[عظیم]] آنها را تعقیب کردند. [[بنیاسرائیل]] خود را در محاصره دریا و [[دشمن]] میدیدند. به [[موسی]]{{ع}} [[دستور]] داده شد که راهی خشک برای آنها در دریا بگشا که نه از تعقیب فرعونیان ترسی داشته باشند و نه از [[غرق]] شدن در دریا {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى}}<ref>«و به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شب راهی کن و راهی خشک در دریا برای آنان بگشا (چنان که) نه از سر رسیدن (دشمن) بترسی و نه (از غرق شدن) بهراسی» سوره طه، آیه ۷۷.</ref>. به این ترتیب، موسی{{ع}} و بنیاسرائیل وارد جادههایی شدند که با کنار رفتن آبها در درون دریا پدیدار شد. در این هنگام، فرعون لشکریانش را درپی بنیاسرائیل فرستاد و خود نیز وارد همان جادهها شد. هنگامی که آخرین نفر [[لشکر]] فرعون وارد دریا شد و آخرین فرد از بنیاسرائیل از آن بیرون رفت، به امواج آب [[فرمان]] داده شد به جای نخستین بازگردد. بهاین ترتیب، فرعون و قومش در چنگ [[غضب الهی]] [[جان]] باختند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۳، صفحه (۲۵۷-۲۵۹)؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، جلد۲، صفحه:۱۵۵۶-۱۵۵۷.</ref><ref>[[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۲۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |