افزایش علم پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

#راغب در مفردات<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ص۱۲۳.</ref>، و نیز دیگر لغت‌شناسان<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق، ج۱، ص۲۶۹.</ref>، واژه “بسط” را نشردادن، گستراندن، و توسعه دادن معنا نموده‌اند، و “بسطة” نیز که از همان ریشه است، به معنای گستره می‌باشد. ابن‌فارس راجع به این واژه می‌نویسد: {{عربی|و الْبَسْطَةُ في‏ كلّ‏ شي‏ء: السعة}}؛ واژه “بسطة” در هر چیزی به معنای گستردگی است<ref>ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۴۷.</ref>.

#در این فقره از آیه شریفه، فاعل فعل “زاد” خداوند است و مفعول اول آن طالوت{{ع}} می‌باشد. {{متن قرآن|بَسْطَةً}} مفعول به دوم، {{متن قرآن|فِي الْعِلْمِ}} متعلق به {{متن قرآن|بَسْطَةً}}<ref>دعاس حمیدان، قاسم، اعراب القرآن الکریم، ج۱، ص۱۰۴.</ref>، یا متعلق به محذوف<ref>درویش، محیی الدین، اعراب القرآن وبیانه، ج۱، ص۳۶۸؛ صافی، محمود، الجدول فی اعراب القرآن، ج۲، ص۵۲۶.</ref> و صفت برای {{متن قرآن|بَسْطَةً}}است. در نتیجه، فعل در [[آیه]] مورد بحث، و دو مفعول آن، این چنین ترجمه می‌شود: [[خداوند]] گستره [[طالوت]] را در [[علم]] و [[جسم]] افزایش داد.

حال بعد از این مقدمات می‌گوییم، اگرچه تاکنون [[عالمان]] [[امامیه]]<ref>مفید، محمد بن محمد، ارشاد، ج۱، ص۱۹۴؛ کراجکی، محمد بن علی، التعجب من أغلاط العامة، ص۷۳.</ref> و حتی عالمان دیگر [[مذاهب]]<ref>ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۵۰۷.</ref>، این آیه را دلیل [[برتری]] و فزونی علم و [[قدرت حضرت]] طالوت{{ع}} نسبت به [[بنی‌اسرائیل]] معنا کرده‌اند که کاملاً هم صحیح است، اما دلالت دیگر این [[آیه]]، [[افزایش علم]] [[حضرت طالوت]]{{ع}} فی‌نفسه می‌باشد. با این توضیح که با توجه به مقدمات پیش‌گفته، [[خداوند متعال]] [[گستره علم]] ایشان را افزایش داده است. یعنی ایشان از گستره‌ای از [[علم]] برخوردار بوده‌اند و اتفاق جدید این است که [[خداوند]] خبر می‌دهد، گستره علم ایشان را افزوده است. دقت شود که خداوند می‌توانست این طور بفرماید، {{عربی|و زاده علماً و جسماً}}، که باز هم با توجه به اینکه “زاد” افزایش شیء (علم) موجود است، دلالت بر افزایش علم ایشان می‌نمود، اما مفعول دوم را خود علم قرار نداد. در نتیجه حضرت طالوت از یک گستره [[علمی]] برخوردار بوده و اکنون آیه خبر می‌دهد که خداوند بر آن گستره افزوده است. از این‌رو همان‌گونه که آیه، بر [[فضیلت]] حضرت طالوت نسبت به [[بنی اسرائیل]] دلالت می‌کند، بر افزایش گستره علمی ایشان نیز دلالت دارد.