جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
امام رضا {{ع}} دهمین نفر از [[چهارده معصوم]]{{ع}} و هشتمین پیشوای مسلمانان در ۱۱ ذی قعده سال ۱۴۸ه.ق. در مدینه به دنیا آمد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۸۶؛ مفید، محمد بن محمد، ارشاد، ج۲، ص۵۹۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹؛ [[رحمت الله ضیائی ارزگانی|ضیائی ارزگانی، رحمت الله]]، [[امامت امام رضا (مقاله)|امامت امام رضا]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۴.</ref> | امام رضا {{ع}} دهمین نفر از [[چهارده معصوم]]{{ع}} و هشتمین پیشوای مسلمانان در ۱۱ ذی قعده سال ۱۴۸ه.ق. در مدینه به دنیا آمد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۴۸۶؛ مفید، محمد بن محمد، ارشاد، ج۲، ص۵۹۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹؛ [[رحمت الله ضیائی ارزگانی|ضیائی ارزگانی، رحمت الله]]، [[امامت امام رضا (مقاله)|امامت امام رضا]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۴.</ref> | ||
===پدر و مادر=== | ===پدر و مادر=== | ||
{{همچنین ببینید|امام کاظم علیهالسلام|حضرت نجمه}} | {{همچنین ببینید|امام کاظم علیهالسلام|حضرت نجمه}} | ||
پدر ارجمندش [[موسی بن جعفر]]{{ع}} [[امام هفتم]] و مادر آن حضرت خیزران نامیده میشد.<ref>سبط ابن جوزی، یوسف شمس الدین، تذکرة الخواص، ص۳۱۵؛ شیروانی، میرزاحیدرعلی، مناقب اهل بیت، ص۱۳.</ref> برخی هم گفتهاند اسم آن بانوی محترمه نجمه و کنیهاش [[ام البنین]] بوده است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، عیون اخبارالرضا{{ع}}، ج۱، ص۳۰؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۳، ص۱۰۵؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹؛ [[رحمت الله ضیائی ارزگانی|ضیائی ارزگانی، رحمت الله]]، [[امامت امام رضا (مقاله)|امامت امام رضا]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۴؛ [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref> | پدر ارجمندش [[موسی بن جعفر]]{{ع}} [[امام هفتم]] و مادر آن حضرت خیزران نامیده میشد.<ref>سبط ابن جوزی، یوسف شمس الدین، تذکرة الخواص، ص۳۱۵؛ شیروانی، میرزاحیدرعلی، مناقب اهل بیت، ص۱۳.</ref> برخی هم گفتهاند اسم آن بانوی محترمه نجمه و کنیهاش [[ام البنین]] بوده است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، عیون اخبارالرضا{{ع}}، ج۱، ص۳۰؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۳، ص۱۰۵؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹؛ [[رحمت الله ضیائی ارزگانی|ضیائی ارزگانی، رحمت الله]]، [[امامت امام رضا (مقاله)|امامت امام رضا]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۳۴؛ [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref> | ||
==نام و نسب== | ==نام و نسب== | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
{{همچنین ببینید|ولایت عهدی}} | {{همچنین ببینید|ولایت عهدی}} | ||
'''دوره نخست از سال ۱۸۳ تا ۲۰۱ یعنی از آغاز امامت تا سفر به خراسان:''' مدت امامت ایشان پیش از پذیرش ولایتعهدی، هفده سال بود که ده سال از این سالها را در عصر هارون، پنج سال را در عصر امین و دو سال را در [[عهد]] مأمون و در مدینه سپری کرد. زمانی که پدر گرامیاش به شهادت رسید، در مدینه بود و رسیدگی به امور شیعیان را آغاز کرد. شاگردان پدر را پیرامون خویش گرد آورد و به [[تعلیم]] معارف ناب دینی پرداخت. در این سالها شیعیان بهرهها از او برگرفتند و هدایتها یافتند و [[معارف دینی]] نشو و قوام و دوام پیدا کردند.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۷؛ [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امامشناسی ۵ (کتاب)|امامشناسی]]، ص:۱۴۴-۱۴۶.</ref> | '''دوره نخست از سال ۱۸۳ تا ۲۰۱ یعنی از آغاز امامت تا سفر به خراسان:''' مدت امامت ایشان پیش از پذیرش ولایتعهدی، هفده سال بود که ده سال از این سالها را در عصر هارون، پنج سال را در عصر امین و دو سال را در [[عهد]] مأمون و در مدینه سپری کرد. زمانی که پدر گرامیاش به شهادت رسید، در مدینه بود و رسیدگی به امور شیعیان را آغاز کرد. شاگردان پدر را پیرامون خویش گرد آورد و به [[تعلیم]] معارف ناب دینی پرداخت. در این سالها شیعیان بهرهها از او برگرفتند و هدایتها یافتند و [[معارف دینی]] نشو و قوام و دوام پیدا کردند.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۷؛ [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امامشناسی ۵ (کتاب)|امامشناسی]]، ص:۱۴۴-۱۴۶.</ref> | ||
===دوره بعد از ولایتعهدی=== | ===دوره بعد از ولایتعهدی=== دوره دوم از سال ۲۰۱ تا ۲۰۳ (شهادت حضرت):''' مأمون برای فریب مردم و در حقیقت نظارت بیشتر بر امام{{ع}}، ایشان را به پایتخت خویش آورد و واداشت تا [[منصب]] ولایتعهدی را بپذیرد.<ref>مقاتل الطالبیین، ۵۶۳.</ref> | ||
[[مأمون]] از این پیشنهاد اغراض ذیل را تعقیب مینمود: | [[مأمون]] از این پیشنهاد اغراض ذیل را تعقیب مینمود: | ||
#[[مشروعیت]] بخشیدن به [[حکومت]] خود که نه نزد عبّاسیان مشروعیّت داشت و نه پیش شیعیان. | # [[مشروعیت]] بخشیدن به [[حکومت]] خود که نه نزد عبّاسیان مشروعیّت داشت و نه پیش شیعیان. | ||
#خاموش کردن [[قیامها]] و شورشهای [[علویان]]. | #خاموش کردن [[قیامها]] و شورشهای [[علویان]]. | ||
#بد نام نمودن امام و بقیه [[اهل بیت]]{{عم}}. | #بد نام نمودن امام و بقیه [[اهل بیت]]{{عم}}. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۶: | ||
{{اصلی|افضلیت امام رضا}} | {{اصلی|افضلیت امام رضا}} | ||
[[برتری]] و تقدم [[علی بن موسی]] {{ع}} بر دیگران در کمالاتی که لازمه [[مقام امامت]] است مستند به سخنان [[موسی بن جعفر]] {{ع}} و اعتراف دیگران است. | [[برتری]] و تقدم [[علی بن موسی]] {{ع}} بر دیگران در کمالاتی که لازمه [[مقام امامت]] است مستند به سخنان [[موسی بن جعفر]] {{ع}} و اعتراف دیگران است. | ||
#[[یزید]] بن سلیط زیدی میگوید: [[حضرت]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} فرمود: من در این سال وفات خواهم کرد و پسرم "علی" همنام علی بن ابی طالب {{ع}} و همنام علی بن الحسین {{عم}} و دارای فهم، علم و شکوه و هیبت امیرالمؤمنین {{ع}} است و تا چهار سال بعد از هارون، اجازه سخن گفتن ندارد ولی وقتی آن چهار سال گذشت، درباره هر چه میخواهی از او سؤال کن که به خواست خدا به تو پاسخ خواهد داد.<ref>{{متن حدیث|إِنِّي أُوخَذُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ وَ عَلِيٌّ ابْنِي سَمِيُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ {{ع}} وَ سَمِيُّ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ {{ع}} أُعْطِيَ فَهْمَ الْأَوَّلِ وَ عِلْمَهُ وَ نَصْرَهُ وَ رِدَاءَهُ وَ لَيْسَ لَهُ أَنْ يَتَكَلَّمَ إِلَّا بَعْدَ هَارُونَ بِأَرْبَعِ سِنِينَ فَإِذَا مَضَتْ أَرْبَعُ سِنِينَ فَاسْأَلْهُ عَمَّا شِئْتَ يُجِيبُكَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى}}؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج ۱، ص ۲۴ و الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۷۷ و کافی، ج ۱، ص ۳۱۳.</ref> | # [[یزید]] بن سلیط زیدی میگوید: [[حضرت]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} فرمود: من در این سال وفات خواهم کرد و پسرم "علی" همنام علی بن ابی طالب {{ع}} و همنام علی بن الحسین {{عم}} و دارای فهم، علم و شکوه و هیبت امیرالمؤمنین {{ع}} است و تا چهار سال بعد از هارون، اجازه سخن گفتن ندارد ولی وقتی آن چهار سال گذشت، درباره هر چه میخواهی از او سؤال کن که به خواست خدا به تو پاسخ خواهد داد.<ref>{{متن حدیث|إِنِّي أُوخَذُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ وَ عَلِيٌّ ابْنِي سَمِيُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ {{ع}} وَ سَمِيُّ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ {{ع}} أُعْطِيَ فَهْمَ الْأَوَّلِ وَ عِلْمَهُ وَ نَصْرَهُ وَ رِدَاءَهُ وَ لَيْسَ لَهُ أَنْ يَتَكَلَّمَ إِلَّا بَعْدَ هَارُونَ بِأَرْبَعِ سِنِينَ فَإِذَا مَضَتْ أَرْبَعُ سِنِينَ فَاسْأَلْهُ عَمَّا شِئْتَ يُجِيبُكَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى}}؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج ۱، ص ۲۴ و الإمامة و التبصرة من الحیرة، ص ۷۷ و کافی، ج ۱، ص ۳۱۳.</ref> | ||
#[[مأمون عباسی]] در موارد متعدد زبان به [[مدح]] و ثنای [[امام رضا]] {{ع}} گشوده است از جمله [[رجاء]] بن ابی ضحاک میگوید: از سوی مامون مراقب [[علی بن موسی]] بودم تا او را از [[مدینه]] به [[مرو]] بیاورم و تمام رفتارش را شبانه روز زیر نظر داشتم وقتی که به [[مرو]] رسیدم گزارش از حالات و کارهای [[امام رضا]] {{ع}} را در طول سفر به مامون دادم وی گفت: {{عربی|"هَذَا خَيْرُ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُهُمْ وَ أَعْبَدُهُمْ"}}.<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج ۲، ص ۱۸۰.</ref> سمهودی در جواهر العقدین مینویسد: {{عربی|"و أَمَّا عَلِيٌ الرِّضَا بْنُ مُوسَي الْكَاظِمِ، فَكَانَ أَوْحَدُ زَمَانِهِ، جَلِيلُ الْقَدْرِ"}}.<ref>جواهر العقدین، ج ۳، ص ۴۲۷.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۶۸-۷۰.</ref> | # [[مأمون عباسی]] در موارد متعدد زبان به [[مدح]] و ثنای [[امام رضا]] {{ع}} گشوده است از جمله [[رجاء]] بن ابی ضحاک میگوید: از سوی مامون مراقب [[علی بن موسی]] بودم تا او را از [[مدینه]] به [[مرو]] بیاورم و تمام رفتارش را شبانه روز زیر نظر داشتم وقتی که به [[مرو]] رسیدم گزارش از حالات و کارهای [[امام رضا]] {{ع}} را در طول سفر به مامون دادم وی گفت: {{عربی|"هَذَا خَيْرُ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُهُمْ وَ أَعْبَدُهُمْ"}}.<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج ۲، ص ۱۸۰.</ref> سمهودی در جواهر العقدین مینویسد: {{عربی|"و أَمَّا عَلِيٌ الرِّضَا بْنُ مُوسَي الْكَاظِمِ، فَكَانَ أَوْحَدُ زَمَانِهِ، جَلِيلُ الْقَدْرِ"}}.<ref>جواهر العقدین، ج ۳، ص ۴۲۷.</ref><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۶۸-۷۰.</ref> | ||
==فضایل و مناقب== | ==فضایل و مناقب== | ||
خط ۸۸: | خط ۸۷: | ||
#'''[[فصاحت]] و [[بلاغت]]:''' چون امام رضا{{ع}} در تشریح و بیان موضوعی لب به سخن میگشود، هر شنوندهای را به [[سکوت]] وا میداشت و بر هر کسی اثر مینهاد. او نیز همچون پدران پاکش بسیار [[فصیح]] و [[بلیغ]] بود.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵-۱۱۶.</ref> | #'''[[فصاحت]] و [[بلاغت]]:''' چون امام رضا{{ع}} در تشریح و بیان موضوعی لب به سخن میگشود، هر شنوندهای را به [[سکوت]] وا میداشت و بر هر کسی اثر مینهاد. او نیز همچون پدران پاکش بسیار [[فصیح]] و [[بلیغ]] بود.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵-۱۱۶.</ref> | ||
علی بن موسی الرضا{{ع}} در [[دانش]] و [[سخاوت]] و [[اخلاق]] و [[شخصیت معنوی]] بینظیر بود. در [[مرو]]، جلسات بحثی به [[دستور]] مأمون برگزار میشد تا [[شخصیت امام]] را بشکند، اما حضرت رضا{{ع}} در بحثهایی که با علمای [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف، حتی با مادیون منکر [[خدا]] داشت، همواره پیروز میشد و چهره علمی او آشکارتر میگشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹.</ref>. | علی بن موسی الرضا{{ع}} در [[دانش]] و [[سخاوت]] و [[اخلاق]] و [[شخصیت معنوی]] بینظیر بود. در [[مرو]]، جلسات بحثی به [[دستور]] مأمون برگزار میشد تا [[شخصیت امام]] را بشکند، اما حضرت رضا{{ع}} در بحثهایی که با علمای [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف، حتی با مادیون منکر [[خدا]] داشت، همواره پیروز میشد و چهره علمی او آشکارتر میگشت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹.</ref>. | ||
==کرامات== | ==کرامات== | ||
خط ۹۶: | خط ۹۵: | ||
==شهادت و محل دفن== | ==شهادت و محل دفن== | ||
{{اصلی|شهادت امام رضا}} | {{اصلی|شهادت امام رضا}} | ||
مأمون که با ولایتعهدی امام رضا {{ع}} کار را بر خویش سخت کرده و به اهداف خویش نیز نرسیده بود، تصمیم بر [[قتل]] امام رضا{{ع}} گرفت و در آخر ماه صَفر سال ۲۰۳ ه. آن امام همام را در پنجاه و پنج سالگی به [[شهادت]] رساند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، عیون اخبارالرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۰۶؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۸۶؛ مفید، محمد بن محمد، ارشاد، ص۲۴۷.</ref>. [[مرقد مطهر]] امام رضا{{ع}} در طوس در قریهای به نام سناباد از نوقان<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۳؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۸۶.</ref> در مکانی معروف به [[مشهد]] است که در آن زمان جزء زمین حمید (بن قحطبه) بوده است.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۳.</ref><ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ۴/ ۱۶۹؛ امام رضا، ۴۰۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹؛ [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref> | مأمون که با ولایتعهدی امام رضا {{ع}} کار را بر خویش سخت کرده و به اهداف خویش نیز نرسیده بود، تصمیم بر [[قتل]] امام رضا{{ع}} گرفت و در آخر ماه صَفر سال ۲۰۳ ه. آن امام همام را در پنجاه و پنج سالگی به [[شهادت]] رساند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، عیون اخبارالرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۰۶؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۸۶؛ مفید، محمد بن محمد، ارشاد، ص۲۴۷.</ref>. [[مرقد مطهر]] امام رضا{{ع}} در طوس در قریهای به نام سناباد از نوقان<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۳؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۸۶.</ref> در مکانی معروف به [[مشهد]] است که در آن زمان جزء زمین حمید (بن قحطبه) بوده است.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۳.</ref><ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ۴/ ۱۶۹؛ امام رضا، ۴۰۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۵۹؛ [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |