جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
جز (←منابع) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
#'''[[امام پرهیزگاران]]''': [[پیامبر خدا]]{{صل}}: سه چیز درباره [[علی]] به من [[وحی]] شد: "اوست سَرور [[مسلمانان]]، [[امام]] [[پرهیزگاران]] و پیشوای سپیدرویان"<ref>{{متن حدیث|اوحِی إلَی فی عَلِی ثَلاثٌ: أنهُ سَیدُ المُسلِمینَ، وإمامُ المُتقینَ، وقائِدُ الغُر المُحَجلینَ}}؛ المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۴۸، ح ۴۶۶۸.</ref>. | #'''[[امام پرهیزگاران]]''': [[پیامبر خدا]]{{صل}}: سه چیز درباره [[علی]] به من [[وحی]] شد: "اوست سَرور [[مسلمانان]]، [[امام]] [[پرهیزگاران]] و پیشوای سپیدرویان"<ref>{{متن حدیث|اوحِی إلَی فی عَلِی ثَلاثٌ: أنهُ سَیدُ المُسلِمینَ، وإمامُ المُتقینَ، وقائِدُ الغُر المُحَجلینَ}}؛ المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۴۸، ح ۴۶۶۸.</ref>. | ||
#'''[[امام هر مؤمن]]، پس از [[پیامبر]]{{صل}}''': [[پیامبر خدا]]{{صل}} ـ خطاب به [[علی]]{{ع}} ـ: پس از من، [[امام]] هر مرد و [[زن]] با [[ایمان]] و ولی هر مرد و [[زن]] با [[ایمان]]، تو هستی<ref>عنه{{صل}}- لِعَلِی{{ع}}: {{متن حدیث|أنتَ إمامُ کل مُؤمِنٍ ومُؤمِنَةٍ، ووَلِی کل مُؤمِنٍ ومُؤمِنَةٍ بَعدی}}؛ المناقب، خوارزمی، ص ۶۱، ح ۳۱.</ref>. [[پیامبر خدا]]{{صل}}: ای [[مردم]]! پس از من، [[علی]] [[امام]] شماست.... هر کس به امامتش [[اقرار]] کند، به [[نبوت]] من [[اقرار]] کرده و هر کس به [[نبوت]] من [[اقرار]] کند، به [[یگانگی]] خدای عز و جل [[اقرار]] کرده است<ref>{{متن حدیث|أیهَا الناسُ! إن عَلِیاً إمامُکم مِن بَعدی... مَن أقَر بِامامَتِهِ فَقَد أقَر بِنُبُوتی، ومَن أقَر بِنُبُوتی فَقَد أقَر بِوَحدانِیةِ اللهِ عز و جل}}؛ معانی الأخبار، ص ۳۷۲، ح ۱.</ref>. | #'''[[امام هر مؤمن]]، پس از [[پیامبر]]{{صل}}''': [[پیامبر خدا]]{{صل}} ـ خطاب به [[علی]]{{ع}} ـ: پس از من، [[امام]] هر مرد و [[زن]] با [[ایمان]] و ولی هر مرد و [[زن]] با [[ایمان]]، تو هستی<ref>عنه{{صل}}- لِعَلِی{{ع}}: {{متن حدیث|أنتَ إمامُ کل مُؤمِنٍ ومُؤمِنَةٍ، ووَلِی کل مُؤمِنٍ ومُؤمِنَةٍ بَعدی}}؛ المناقب، خوارزمی، ص ۶۱، ح ۳۱.</ref>. [[پیامبر خدا]]{{صل}}: ای [[مردم]]! پس از من، [[علی]] [[امام]] شماست.... هر کس به امامتش [[اقرار]] کند، به [[نبوت]] من [[اقرار]] کرده و هر کس به [[نبوت]] من [[اقرار]] کند، به [[یگانگی]] خدای عز و جل [[اقرار]] کرده است<ref>{{متن حدیث|أیهَا الناسُ! إن عَلِیاً إمامُکم مِن بَعدی... مَن أقَر بِامامَتِهِ فَقَد أقَر بِنُبُوتی، ومَن أقَر بِنُبُوتی فَقَد أقَر بِوَحدانِیةِ اللهِ عز و جل}}؛ معانی الأخبار، ص ۳۷۲، ح ۱.</ref>. | ||
#'''[[امام امت]]''': [[پیامبر خدا]]{{صل}}: ای [[علی]]! تو [[وصی]] من و [[امام]] [[امت]] [[منی]]. هر کس از تو [[اطاعت]] کند، از من [[اطاعت]] کرده و هر کس از تو سرپیچد، از من سرپیچیده است<ref>{{متن حدیث|یا عَلِی، أنتَ وَصِیی وإمامُ امتی؛ مَن أطاعَک أطاعَنی، ومَن عَصاک عَصانی}}؛ الأمالی، صدوق، ص ۶۲، ح ۲۴.</ref>. در کتاب المحاسن به [[نقل]] از [[بشیر عطار]] آمده است: [[امام صادق]]{{ع}} [[تلاوت]] کرد: "روزی که هر گروهی را با امامشان فرا می‌خوانیم"<ref>اسرا، آیه ۷۱.</ref>. سپس گفت: [[پیامبر خدا]] فرمود: "[[علی]]، [[امام]] شماست"<ref>المحاسن عن بشیر العطار: قالَ أبو عَبدِ اللهِ{{ع}}: {{متن حدیث|«یوْمَ نَدْعُواْ کل أُنَاسِ بِإِممِهِمْ» ثُم قالَ: قالَ رَسولُ اللهُ{{صل}}: وعَلِی إمامُکم}}؛ المحاسن، ج ۱، ص ۲۵۳، ح ۴۷۹.</ref> | #'''[[امام امت]]''': [[پیامبر خدا]]{{صل}}: ای [[علی]]! تو [[وصی]] من و [[امام]] [[امت]] [[منی]]. هر کس از تو [[اطاعت]] کند، از من [[اطاعت]] کرده و هر کس از تو سرپیچد، از من سرپیچیده است<ref>{{متن حدیث|یا عَلِی، أنتَ وَصِیی وإمامُ امتی؛ مَن أطاعَک أطاعَنی، ومَن عَصاک عَصانی}}؛ الأمالی، صدوق، ص ۶۲، ح ۲۴.</ref>. در کتاب المحاسن به [[نقل]] از [[بشیر عطار]] آمده است: [[امام صادق]]{{ع}} [[تلاوت]] کرد: "روزی که هر گروهی را با امامشان فرا می‌خوانیم"<ref>اسرا، آیه ۷۱.</ref>. سپس گفت: [[پیامبر خدا]] فرمود: "[[علی]]، [[امام]] شماست"<ref>المحاسن عن بشیر العطار: قالَ أبو عَبدِ اللهِ{{ع}}: {{متن حدیث|«یوْمَ نَدْعُواْ کل أُنَاسِ بِإِممِهِمْ» ثُم قالَ: قالَ رَسولُ اللهُ{{صل}}: وعَلِی إمامُکم}}؛ المحاسن، ج ۱، ص ۲۵۳، ح ۴۷۹.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۱۳۵.</ref> | ||
==[[احادیث]] [[امامت امام علی]]== | ==[[احادیث]] [[امامت امام علی]]== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
و در بعضی [[احادیث]] عبارت {{متن حدیث|وَ خَيْرُ الْوَصِيِّينَ}}<ref>کافی، ج۳، ص۴۸۴؛ احقاق الحق، ج۲۰، ص۳۹۶؛ ذخائر العقبی، ص۱۳۴ {{متن حدیث|أَنَّهُ قَالَ لِفَاطِمَةَ وَصِيِّي خَيْرَ الْأَوْصِيَاءِ}}.</ref>؛ «بهترین [[اوصیاء]]» نیز وارد شده است. | و در بعضی [[احادیث]] عبارت {{متن حدیث|وَ خَيْرُ الْوَصِيِّينَ}}<ref>کافی، ج۳، ص۴۸۴؛ احقاق الحق، ج۲۰، ص۳۹۶؛ ذخائر العقبی، ص۱۳۴ {{متن حدیث|أَنَّهُ قَالَ لِفَاطِمَةَ وَصِيِّي خَيْرَ الْأَوْصِيَاءِ}}.</ref>؛ «بهترین [[اوصیاء]]» نیز وارد شده است. | ||
در این معنا بیست و سه [[حدیث]] از طریق عامّه [[روایت]] شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۵ باب اول {{عربی|فی أنّ علیّا{{ع}} خیر الخلق بعد رسول الله{{صل}} و خیر البریّه و...}}.</ref> | در این معنا بیست و سه [[حدیث]] از طریق عامّه [[روایت]] شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۵ باب اول {{عربی|فی أنّ علیّا{{ع}} خیر الخلق بعد رسول الله{{صل}} و خیر البریّه و...}}.</ref><ref>[[سید قاسم علی‌احمدی|علی‌احمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۶۹.</ref> | ||
===حدیث سوم=== | ===حدیث سوم=== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
{{متن حدیث|عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِيٍّ}}<ref>کشف الغمة، ج۱، ص۲۹۳؛ الطرائف لابن طاوس، ج۱، ص۱۰۴، ح۷۵؛ ینابیع المودة، ج۱، ص۱۱؛ ج۲، ص۷۸؛ مناقب ابن المغازلی، ص۲۲۴؛ مناقب الخوارزمی، ص۲۰۰، ح۲۴۰؛ شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۷۰؛ فضائل الصحابه لأحمد، ج۲، ص۵۹۴ - ۵۹۹؛ مسند احمد، ج۱، ص۱۰۸؛ سنن الترمذی، ج۵، ص۶۳۲.</ref>؛ | {{متن حدیث|عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِيٍّ}}<ref>کشف الغمة، ج۱، ص۲۹۳؛ الطرائف لابن طاوس، ج۱، ص۱۰۴، ح۷۵؛ ینابیع المودة، ج۱، ص۱۱؛ ج۲، ص۷۸؛ مناقب ابن المغازلی، ص۲۲۴؛ مناقب الخوارزمی، ص۲۰۰، ح۲۴۰؛ شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۷۰؛ فضائل الصحابه لأحمد، ج۲، ص۵۹۴ - ۵۹۹؛ مسند احمد، ج۱، ص۱۰۸؛ سنن الترمذی، ج۵، ص۶۳۲.</ref>؛ | ||
علی از من است و من از علیّ هستم. | علی از من است و من از علیّ هستم. | ||
در [[غایة المرام]] در این معنا سی و پنج حدیث از طریق عامّه روایت شد<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۶، باب پنجم فی قوله{{صل}}: {{عربی|عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ}}.</ref> | در [[غایة المرام]] در این معنا سی و پنج حدیث از طریق عامّه روایت شد<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۶، باب پنجم فی قوله{{صل}}: {{عربی|عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ}}.</ref><ref>[[سید قاسم علی‌احمدی|علی‌احمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۷۰.</ref> | ||
===حدیث چهارم=== | ===حدیث چهارم=== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
{{متن حدیث|مَنْ فَارَقَكَ فَقَدْ فَارَقَنِي}}<ref>احقاق الحق، ج۲۱، ص۵۴۵-۵۴۹؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۲۳؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۲، ص۲۶۸؛ فضائل الصحابة، ج۲، ص۵۷۰، ح۹۶۲؛ الذهبی فی میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۲۳؛ الهیثمی فی مجمعه، ج۹، ص۱۳۵؛ المحبّ الطبری فی الریاض النضره، ج۲، ص۱۶۷.</ref>؛ | {{متن حدیث|مَنْ فَارَقَكَ فَقَدْ فَارَقَنِي}}<ref>احقاق الحق، ج۲۱، ص۵۴۵-۵۴۹؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۲۳؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۲، ص۲۶۸؛ فضائل الصحابة، ج۲، ص۵۷۰، ح۹۶۲؛ الذهبی فی میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۲۳؛ الهیثمی فی مجمعه، ج۹، ص۱۳۵؛ المحبّ الطبری فی الریاض النضره، ج۲، ص۱۶۷.</ref>؛ | ||
هر کس از تو جدا شود از من جدا شده است. | هر کس از تو جدا شود از من جدا شده است. | ||
این [[حدیث]] از طریق عامّه به هفت [[روایت]] ذکر شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۹۲، باب چهل و هفتم.</ref> | این [[حدیث]] از طریق عامّه به هفت [[روایت]] ذکر شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۹۲، باب چهل و هفتم.</ref><ref>[[سید قاسم علی‌احمدی|علی‌احمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۷۰.</ref> | ||
===حدیث پنجم=== | ===حدیث پنجم=== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
{{متن حدیث|الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ يَدُورُ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ}}<ref>راجع احقاق الحق، ج۵، ص۶۲۳ {{عربی|فقد خرّج مصادره و طرقه من کتب العامّه}}؛ صحیح الترمذی، ج۲، ص۲۹۸؛ مستدرک الحاکم، ج۳، ص۱۲۴؛ الملل و النحل، ج۱، ص۱۰۳؛ تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۲۱؛ مجمع الزوائد، ج۷، ص۲۳۲؛ مسند احمد، ج۲، ص۱۱۴. {{عربی|والحاصل أنّ هذا الحدیث ممّا تلقته الخاصّه و العامه بالقبول و أخرجوه فی کتبهم}}.</ref>؛ | {{متن حدیث|الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ يَدُورُ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ}}<ref>راجع احقاق الحق، ج۵، ص۶۲۳ {{عربی|فقد خرّج مصادره و طرقه من کتب العامّه}}؛ صحیح الترمذی، ج۲، ص۲۹۸؛ مستدرک الحاکم، ج۳، ص۱۲۴؛ الملل و النحل، ج۱، ص۱۰۳؛ تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۲۱؛ مجمع الزوائد، ج۷، ص۲۳۲؛ مسند احمد، ج۲، ص۱۱۴. {{عربی|والحاصل أنّ هذا الحدیث ممّا تلقته الخاصّه و العامه بالقبول و أخرجوه فی کتبهم}}.</ref>؛ | ||
[[حق]] با علی و علی با حق است، حق دور می‌زند با علی هر جا که او دور می‌زند. | [[حق]] با علی و علی با حق است، حق دور می‌زند با علی هر جا که او دور می‌زند. | ||
این عبارت از [[طریق عامه]] در پانزده حدیث نقل شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۸۲، باب چهل و پنجم.</ref> | این عبارت از [[طریق عامه]] در پانزده حدیث نقل شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۸۲، باب چهل و پنجم.</ref><ref>[[سید قاسم علی‌احمدی|علی‌احمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۷۰.</ref> | ||
===حدیث ششم=== | ===حدیث ششم=== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
{{متن حدیث|عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَهُ و هو آیه الحق}}<ref>نور الابصار، ص۸۹، و راجع احقاق الحق، ج۵، ص۶۳۹ - ۶۴۵، {{عربی|فقد خرّج مصادره و طرقه من کتب العامّه}}.</ref>؛ | {{متن حدیث|عَلِيٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَهُ و هو آیه الحق}}<ref>نور الابصار، ص۸۹، و راجع احقاق الحق، ج۵، ص۶۳۹ - ۶۴۵، {{عربی|فقد خرّج مصادره و طرقه من کتب العامّه}}.</ref>؛ | ||
علی با [[قرآن]] است و قرآن با علی، و علی نشانه حق است. | علی با [[قرآن]] است و قرآن با علی، و علی نشانه حق است. | ||
در [[غایة المرام]] یازده حدیث از طرق [[خاصه]] به این مضمون ذکر شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۸۷، باب ۴۶.</ref> | در [[غایة المرام]] یازده حدیث از طرق [[خاصه]] به این مضمون ذکر شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۸۷، باب ۴۶.</ref><ref>[[سید قاسم علی‌احمدی|علی‌احمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۷۱.</ref> | ||
===حدیث هفتم=== | ===حدیث هفتم=== | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
در کتاب «[[غایة المرام]]» این حدیث از چهارده طریق [[شیعه]] و [[مخالفین]] نقل شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۹۹ - ۳۰۰، باب ۵۱ و ۵۲.</ref>. | در کتاب «[[غایة المرام]]» این حدیث از چهارده طریق [[شیعه]] و [[مخالفین]] نقل شده است<ref>غایة المرام، ج۵، ص۲۹۹ - ۳۰۰، باب ۵۱ و ۵۲.</ref>. | ||
در کتاب «کلم الطیّب» بعد از نقل این [[احادیث]] می‌نویسد: اخباری که در «غایة المرام» در [[حق]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اولاد]] طیّبین او{{عم}} - چه آنهایی که در ذیل [[آیات شریفه قرآن]]، و چه آنهایی که در [[نصّ]] بر [[خلافت]] او و اولادش{{عم}}، و چه آنهایی که در [[فضائل]] ایشان، - از [[طرق شیعه]] و [[اهل]] خلاف نقل شده، حقیر شماره کردم، مجموعاً چهار هزار و سیصد و هشتاد و یک حدیث می‌باشد و با این همه [[اخبار]]، آیا جای [[شک]] و شبهه‌ای در مورد آنها باقی می‌ماند؟ {{عربی|نعوذ بالله من العناد و العصبیه}}<ref>کلم الطیب، ص۵۰۲.</ref> | در کتاب «کلم الطیّب» بعد از نقل این [[احادیث]] می‌نویسد: اخباری که در «غایة المرام» در [[حق]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اولاد]] طیّبین او{{عم}} - چه آنهایی که در ذیل [[آیات شریفه قرآن]]، و چه آنهایی که در [[نصّ]] بر [[خلافت]] او و اولادش{{عم}}، و چه آنهایی که در [[فضائل]] ایشان، - از [[طرق شیعه]] و [[اهل]] خلاف نقل شده، حقیر شماره کردم، مجموعاً چهار هزار و سیصد و هشتاد و یک حدیث می‌باشد و با این همه [[اخبار]]، آیا جای [[شک]] و شبهه‌ای در مورد آنها باقی می‌ماند؟ {{عربی|نعوذ بالله من العناد و العصبیه}}<ref>کلم الطیب، ص۵۰۲.</ref><ref>[[سید قاسم علی‌احمدی|علی‌احمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۷۲.</ref> | ||
===حدیث نهم=== | ===حدیث نهم=== | ||