انحصارگرایی در جامعه‌شناسی اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن کریم]] در آیاتی چند، [[اهل کتاب]] را به دلیل ابراز [[تعصبات]] افراطی و تمایل‌های نژادپرستانه، و انحصارگرایی‌های بی‌مبنا و... به شدت [[نکوهش]] کرده و همگان را از طرح این سنخ دعاوی بی‌پایه و هواپرستانه که متضمن [[افترا]] به دستگاه [[الهی]] و زمینه‌ساز آسیب‌ها و تعارض‌های [[اجتماعی]] است، برحذر داشته است. عوارض ناشی از تمایل‌های [[ملی‌گرایی]] افراطی در برخی [[جوامع]] در دوران معاصر، وجه حساسیت [[قرآن]] در این خصوص را روشن می‌سازد. [[تفسیر نمونه]] در توضیح [[آیه]] ۱۸ [[سوره مائده]] می‌نویسد: آنها [[معتقد]] بودند [[ارتباط]] ویژه‌ای با [[پروردگار]] دارند تا آنجا که خود را [[فرزندان]] [[خدا]] می‌نامیدند و می‌گفتند: ما [[فرزندان]] [[خدا]] و [[دوستان]] خاص او هستیم به همین دلیل برای خود مصونیتی در مقابل [[مجازات]] [[الهی]] قایل بودند؛ لذا [[قرآن]] در این [[آیه]] می‌گوید این [[اعمال]] و [[رفتار]] به سبب آن است که گفتند جز چند روزی، [[آتش دوزخ]] به ما نمی‌رسد و اگر مجازاتی داشته باشیم بسیار محدود است<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۸۵.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۲۸۲.</ref>