انسان حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

انسان حکیم، انسانی است که اولاً در کار خود، [[غایت]] و غرضی دارد، ثانیاً در میان هدف‌ها و غرض‌ها [[اصلح]] و ارجح را انتخاب می‌کند، ثالثاً برای وصول به غرض اصلح و ارجح بهترین وسیله و نزدیک‌ترین [[راه]] را انتخاب می‌کند. به عبارت دیگر، [[حکمت]] یا حکیم بودن انسان عبارت است از اینکه انسان از روی کمال دانائی، برای بهترین هدف‌ها، بهترین شرائط ممکن را انتخاب کند؛ و به تعبیر دیگر، حکمت یا حکیم بودن مستلزم این است که انسان در برابر همه چرا‌ها یک برای داشته باشد، خواه آن چرا‌ها به انتخاب [[هدف]] مربوط باشد یا به انتخاب وسیله<ref>مجموعه آثار، ج۱، ص۴۶.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۸.</ref>