بنیامین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[بنیامین]] را واژه‌‌ای [[عبری]] <ref> لغت نامه، ج ۳، ص ۴۳۸۱؛ دانشنامه جهان اسلام، ج ۴، ص‌‌۴۵۳.</ref> و به معنای "پسرِ دست راست"<ref>دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص ۶۳۱؛ لغت‌‌نامه، ج۳،ص‌‌۴۳۸۱؛Judaica: Benjamin</ref> یا "پسرِ [[برکت]]"<ref>قاموس الکتاب المقدس، ص ۱۹۲.</ref> دانسته‌‌اند. برخی دیگر، معنای آن را "پسر جنوب" گفته‌‌اند، زیرا وی تنها پسر [[یعقوب]]{{ع}} بود که در جنوب یعنی [[سرزمین]] کنعان به [[دنیا]] آمد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج ۴، ص ۴۵۳؛Judaica: Benjamin</ref> گاه و به سبب [[تولد]] بنیامین در [[دوران پیری]] یعقوب، از او با نام "بن یمیم" به معنای پسر روزگاران نیز یاد شده است.<ref> دائرة‌‌المعارف بستانی، ج ۵، ص ۶۳۱؛ دانشنامه جهان اسلام، ج‌‌۴، ص ۴۵۳.</ref> ضبط "ابن‌‌ یامین"<ref>مجمع‌‌البیان، ج ۵، ص ۳۷۸؛ روض الجنان، ج ۱۱، ص ۱۱۵؛ نورالثقلین، ج ۲، ص ۴۴۲.</ref> و "ابن یامیل"<ref>نورالثقلین، ج ۲، ص ۴۳۹؛ بحارالانوار، ج ۱۲، ص ۳۰۶.</ref> نیز در برخی منابع آمده که گویا به سبب خلاف [[شهرت]]، مورد توجه قرار نگرفته است.<ref>لغت نامه، ج ۳، ص ۴۳۸۱؛ بحارالانوار، ج ۱۲، ص ۲۸۷، ۳۰۶.</ref> بر اساس گزارش [[تورات]]، [[مادر]] بنیامین به نام "راحیل"، او را هنگام بازگشت از "فَدّان اِرام" به کنعان و در "[[بیت]] لحم" به دنیا آورد. او که پس از تولد بنیامین از دنیا رفت، پیش از [[مرگ]]، نام او را "بِنْ أوْنی" به معنای "پسرِ درد و [[رنج]] من" نامید؛ اما یعقوب{{ع}} آن را که مفهوم نامیمونی داشت، از سر تفأل به خیر و برکت، به بنیامین تغییر‌‌داد.<ref>کتاب مقدس، تکوین: ۳۵، ۱۶ ـ ۱۹، ۲۴؛ قاموس کتاب مقدس، ص ۱۹۰.Judaica: Benjamin</ref> [[کتاب مقدس]]، بنیامین را پسری لطیف، [[مطیع]] و [[محبوب]] یعقوب می‌‌خواند که به ویژه پس از فقدان [[یوسف]]{{ع}} شدیداً به وی دلبسته بوده است؛<ref> کتاب مقدس، تکوین ۴۲: ۳۸؛ قاموس کتاب مقدس، ص ۱۹۰؛ دانشنامه جهان اسلام، ج ۴، ص ۴۵۳.</ref> همچنین علاقه آن دو [[برادر]] به یکدیگر وصف‌‌ناپذیر بوده است.<ref>کتاب مقدس، تکوین، ۴۲ ـ ۴۶؛ قاموس کتاب مقدس، ص ۱۹۰.</ref>

==یاد کردهای بنیامین در [[قرآن]]==