عبدالله بن وهب فهری مصری
مقدمه
ابومحمد عبدالله بن وهب بن مسلم فهری قرشی مصری وی در ذی قعده سال ۱۲۵[۱] در سرزمین مصر[۲] چشم به جهان گشود و از هفده سالگی به تحصیل علم پرداخت. از بزرگانی چون مالک بن انس و لیث استفاده کرد.[۳] در مدت بیست سال که با مالک مصاحب بود، [۴] از او قرائت[۵] و فقه[۶] آموخت و از مالک و ابن جریج روایت نقل میکرد. سحنون و دیگران به نقل روایات او پرداختهاند.[۷]
ایشان یکی از دانشمندان و فقیهان مذهب مالکی در عصر خود بود. به دنبال پیشنهاد قضاوت، خود را مخفی کرد و از این کار دوری نمود.[۸] بین فقه، حدیث و عبادت جمع کرده بود.[۹] صد هزار حدیث را روایت کرده که هفتاد هزار از آن احادیث در دسترس است. رجالشناسان عامه او را ثقه و مورد اعتماد شمردهاند.[۱۰] آثارش عبارتاند از: کتابی در تفسیر[۱۱] «الموطأ الکبیر»، «أهوال القیامة»[۱۲] «الموطأ الصغیر»[۱۳] «المجالسات عن مالک»[۱۴] و «الجامع فی الحدیث».[۱۵] سرانجام در شعبان[۱۶] سال ۱۷۷[۱۷] یا ۱۹۷ [۱۸]در مصر[۱۹] درگذشت.[۲۰]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الثقات ۸/۳۴۶.
- ↑ معجم المفسرین ۱/۳۲۸.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۳/۲۶۶.
- ↑ معجم المفسرین ۱/۳۲۸.
- ↑ غایة النهایه ۱/۴۶۳.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۳/۲۶۶.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۹/۲۲۳ و ۲۲۴.
- ↑ معجم المفسرین ۱/۳۲۸.
- ↑ الاعلام ۴/۱۴۴.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۳/۲۶۶.
- ↑ معجم المفسرین ۱/۳۲۸.
- ↑ معجم المؤلفین ۶/۱۶۲.
- ↑ کشف الظنون ۲/۱۹۰۷.
- ↑ کشف الظنون ۴/۴۲۸.
- ↑ کشف الظنون ۱/۵۷۶.
- ↑ غایة النهایه ۱/۴۶۳.
- ↑ تاریخ الادب العربی(بروکلمان) ۳/۲۰۱.
- ↑ التاریخ الکبیر ۵/۲۱۸.
- ↑ معجم المفسرین ۱/۳۲۸.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۸۲.