یونس بن عبدالرحمن اسدی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابو محمد یونس بن عبدالرحمان قمی از متکلمان شیعه و از اصحاب امام موسی کاظم و امام رضا(ع) به شمار می‌رود. شیعیان، آن زمان او را سلمان فارسی عصر می‌خواندند[۱]. او در زمان هشام بن عبدالملک و در سال ۲۰۸ هـ. ق در مدینه متولد شد.

یونس بن محمد، امام صادق(ع) را بین صفا و مروه زیارت کرده است، ولی از او روایت نکرده است. او از امام هفتم و امام هشتم(ع) روایت کرده و ۲۶۳ مورد، نام او در اسناد روایات آمده است.

یونس بن محمد؛ فقیه، محدث و مؤلف چندین کتاب ارزشمند است. در مجموع سی عنوان کتاب به او نسبت داده‌اند که مهم‌ترین آنها: عبارت‌اند از: تفسیر القرآن، اختلاف الحدیث، العلل، الامه، الرد علی الغلاة، و الشرایع.

برخی از روحانیان او را واضع فرقه یونسیه دانسته‌اند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ترجمه فرق الشیعه نوبختی، ص۱۰۴.
  2. احسن التراجم لاصحاب امام موسی الکاظم(ع)، ج۲، ص۲۳۷.
  3. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 185-186.