ابراهیم بن رجاء بن نوح بلخی

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ابراهیم بن رجاء بن نوح فقیه، مفسّر، نحوی، شاعر^[۱] به نقل سیوطی^[۲] او به "خلم"، (به ضم خاء و سکون لام) -شهری در ده فرسخی بلخ-^[۳] منتسب است. بنا به نوشته تاریخ بلخ، ابراهیم بن رجاء بن نوح از فقها و مفسران‏ معروف بلخ بشمار می‏‌رفت. او در علم نحو و ادبیات عرب تبحّر داشت و به ‏علاوه از قریحه شاعری نیز برخوردار بود. وی در سال ۲۵۶ ﻫ.ق وفات یافته است.^[۴] در منابع تراجم نگار عرب نامی از ابراهیم بن رجاء بن نوح یافت نشد؛ اما در برخی منابع دیگر، تنها به ذکر این مطلب که وی از فردی به نام ابوالعوجاء سعید بن سعید خُلمی (بلخی) معروف به «سعدان» نقل روایت کرده، بسنده شده است ^[۵].^[۶]

منابع

بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

پانویس

↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۹.
↑ نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۱۳.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۸۵.
↑ رحمانی ولوی، مهدی، تاریخ علمای بلخ، آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، مشهد مقدس، چاپ اول، ۱۳۸۶ ه.ش. ج۱، ص۹۰-۹۱. نیز ر. ک. دائرةالمعارف آریانا، کابل، مطبۀ دولتی کابل، ١٣٢٨،ج ۱، ص۶۹۹.
↑ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۱۸۱-۱۸۲؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۵۶. یاقوت حموی هم ضمن ذکر مطالب فوق، از شهرت ابوالعوجاء با نام "سعیدان" یاد کرده است. (یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۸۵.)
↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

[1] بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۹.

[2] نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۱۳.

[3] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۸۵.

[4] رحمانی ولوی، مهدی، تاریخ علمای بلخ، آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، مشهد مقدس، چاپ اول، ۱۳۸۶ ه.ش. ج۱، ص۹۰-۹۱. نیز ر. ک. دائرةالمعارف آریانا، کابل، مطبۀ دولتی کابل، ١٣٢٨،ج ۱، ص۶۹۹.

[5] سمعانی، الانساب، ج۵، ص۱۸۱-۱۸۲؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۵۶. یاقوت حموی هم ضمن ذکر مطالب فوق، از شهرت ابوالعوجاء با نام "سعیدان" یاد کرده است. (یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۸۵.)

[6] حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]