"احمد بن محمد بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین بن سنس شیبانی" معروف به ابو غالب، یکی از افراد خاندان معروف آل اعین و از غیر نژاد عرب بود. شیخ طوسی در فهرست میگوید: ابو غالب زراری از بکیریون بود و بکیریون زراریاناند و تا زمان ابی محمد (ع) به بکیری معروف بودند تا توقیعی از ابی محمد (ع) صادر شد و در آن، نام او ابوطاهر زراری آمده بود. عبارت توقیع این بود فاما الزراری رعاه الله. از این پس این خاندان خود را زراری خواندند.
ابو غالب در روزگار خویش، شیخ اصحاب امامیه و استاد و فقیه آنان بود و او را کتبی است از جمله کتاب التاریخ و ادعیه السفر، الافضال و مناسک الحج الکبیر و... وی در سال ۳۶۸ درگذشت و قبر او در نجف اشرف است. ابو غالب، در زمان غیبت صغری، با سفراء اختصاص داشته است[۱][۲].