ابوالمقشعر انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نام او اسید است و به کنیه‌اش ابوالمُقشَعِّر شهرت دارد[۱]. او از نسل فِطیُون (ثعلبة) بن عامر بن ثعلبه[۲]، حلیف انصار است[۳]. فطیون از علمای یهود[۴] و از فرزندان حارث بن عمرو بن عامر[۵] بود. ابن حجر گفته است: رسول خدا (ص) برای او چنین دعا کرد "خدایا! جمالش را پایدار کن" و او دیگر پیر نشد [۶][۷]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۳۰ و ج۱، ص۲۳۲.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۶۳.
  3. خلیفة بن خیاط، ص۴۷۵؛ مزی، ج۱۶، ص۴۱۷؛ ابن حجر، تهذیب، ج۷، ص۳۸۳.
  4. شامی، ج۴، ص۲۱۲.
  5. ابن سلام، ص۲۶۹.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۳۲.
  7. محمدی، رمضان، مقاله «ابوالمقشعر انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۲۷.