ابوسلیط انصاری

ابوسلیط انصاری
ابوسلیط انصاری
	تصویر کهنی از مدینه
نام کامل	ابوسلیط انصاری
جنسیت	مرد
از قبیله	خزرج
از تیره	بنی‌نجار
پدر	عمرو بن قیس بن مالک
مادر	آمنه بنت اوس بن عجزه
همسر	عمره بنت حیه; ام قیس بنت عبید;
پسر	عبدالله بن اسیره انصاری; سلیط بن اسیره انصاری;
دختر	فاطمه بنت اسیره انصاری
محل زندگی	مدینه
از اصحاب	پیامبر خاتم
حضور در جنگ	جنگ بدر; جنگ احد; جنگ خبیر; جنگ حنین;
	v; t; e;

مقدمه

نام وی را به اختلاف اُسَیره ^[۱]، اسبره^[۲]، سبره^[۳]، سیره^[۴] اسیر^[۵]، اسید^[۶] و انیس^[۷] ذکر کرده‌اند و شهرت او به کنیه است^[۸]. به احتمال قوی، در همه این اسم‌ها تصحیف یا اشتباه صورت گرفته است. وی فرزند عمرو بن قیس بن مالک از تیره بنی النجار^[۹]، خزرجی انصاری^[۱۰] بود. بعضی لقب بکری را برای او آورده‌اند^[۱۱] که به احتمال قوی تصحیف بدری است. بعضی جد او را مالک^[۱۲] و برخی دیگر پدرش را قیس بن عمرو^[۱۳] مکنی به ابوخارجه - به اشتباه ابوحارثه^[۱۴] -^[۱۵] دانسته‌اند. مادرش آمنه دختر اوس بن عجزه^[۱۶] نام داشت^[۱۷]. فرزندان او، از همسرش عمره دختر حیه، عبدالله و فضاله نام داشتند^[۱۸]. همچنین ابوسلیط با أم سلیط - ام قیس دختر عبید از بیعت کنندگان در حدیبیه و حاضر در جنگ خبیر و حنین -ازدواج کرد و ثمره آن، فرزندانی با نام‌های سلیط و فاطمه بود^[۱۹]. از ابوسلیط انصاری نسلی باقی نماند^[۲۰].

هنگام ورود رسول خدا (ص) به مدینه و عبور از میان قبایل، وقتی پیامبر از میان قبیله بنی عدی بن نجار گذشت، ابوسلیط گفت: یا رسول الله! نزد ما بمان که ما دایی‌های شما هستیم، ولی حضرت فرمود: «راه مرکب را باز کنید که او مأمور است»؛ «خَلُّوا سَبِيلَهَا فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ»^[۲۱]؛ ابوسلیط در جنگ بدر^[۲۲] و أحد^[۲۳] و جنگ‌های دیگر^[۲۴] شرکت داشت.

وی روایت نهی از خوردن گوشت الاغ را از رسول خدا (ص)^[۲۵]، و نیز خبر هجرت، یعنی دیدار رسول خدا (ص) را با ام معبد نقل کرده است^[۲۶]^[۲۷]

جستارهای وابسته

منابع

مرادی‌نسب، رمضان، مقاله «ابوسلیط انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۸/ شبکه جامع کتاب گیسوم]
↑ ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۴۵.
↑ ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۲۹۵؛ ابن عبد البر، ج۲، ص۱۴۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱؛ ج۲، ص۴۰۴.
↑ خلیفة بن خیاط، ص۱۶۱.
↑ طبرانی، ج۱، ص۲۱۳؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۴۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۵.
↑ ابن عبد البر، ج۴، ص۲۴۵.
↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۴۸.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۵ و ج۲، ص۱۴۵؛ ابن اثیر، ج۲، ص۴۰۴.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹؛ ابن ابی عاصم، ص۲۵.
↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱؛ ابن حمزه، ص۵۱۷.
↑ اردبیلی، ج۱، ص۱۰؛ بروجردی، ج۱، ص۹.
↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱.
↑ خلیفة بن خیاط، ص۱۶۱.
↑ ابن سعد، ج۸، ص۳۰۹.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.
↑ ابن سعد، ج۸، ص۳۰۷-۳۰۸.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.
↑ ابن هشام، ج۲، ص۳۴۳؛ ابن حبان، ج۱، ص۱۳۴.
↑ ابن هشام، ج۲، ص۵۲۲؛ طبرانی، ج۱، ص۲۱۳.
↑ ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.
↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۶.
↑ طبرانی، ج۱، ص۲۱۳؛ طوسی، ص۲۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱.
↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱؛ ابن حمزه، ص۵۱۷.
↑ مرادی‌نسب، رمضان، مقاله «ابوسلیط انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۰-۳۶۱.

[1] ابن حجر، ج۱، ص۲۳۸/ شبکه جامع کتاب گیسوم]

[2] ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۴۵.

[3] ابن ابی‌حاتم، ج۴، ص۲۹۵؛ ابن عبد البر، ج۲، ص۱۴۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱؛ ج۲، ص۴۰۴.

[4] خلیفة بن خیاط، ص۱۶۱.

[5] طبرانی، ج۱، ص۲۱۳؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۴۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۵.

[6] ابن عبد البر، ج۴، ص۲۴۵.

[7] ابونعیم، ج۱، ص۳۴۸.

[8] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۵ و ج۲، ص۱۴۵؛ ابن اثیر، ج۲، ص۴۰۴.

[9] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹؛ ابن ابی عاصم، ص۲۵.

[10] ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱؛ ابن حمزه، ص۵۱۷.

[11] اردبیلی، ج۱، ص۱۰؛ بروجردی، ج۱، ص۹.

[12] ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱.

[13] خلیفة بن خیاط، ص۱۶۱.

[14] ابن سعد، ج۸، ص۳۰۹.

[15] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.

[16] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.

[17] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.

[18] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.

[19] ابن سعد، ج۸، ص۳۰۷-۳۰۸.

[20] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.

[21] ابن هشام، ج۲، ص۳۴۳؛ ابن حبان، ج۱، ص۱۳۴.

[22] ابن هشام، ج۲، ص۵۲۲؛ طبرانی، ج۱، ص۲۱۳.

[23] ابن سعد، ج۳، ص۳۸۹.

[24] ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۶.

[25] طبرانی، ج۱، ص۲۱۳؛ طوسی، ص۲۵؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱.

[26] ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۱؛ ابن حمزه، ص۵۱۷.

[27] مرادی‌نسب، رمضان، مقاله «ابوسلیط انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۰-۳۶۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]

[۲۶]

[۲۷]