زکریا حناط طحان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

علامه تستری اسم ابویحیی زکریا حناط طحان را به ظاهر «زکریا» دانسته است.[۱] همچنین خوئی از وی با عنوان ابویحیی زکریا الدعاء الحناط الخیاط الکوفی یاد می‌‌کند.[۲] وی از یاران امام صادق[۳] و امام کاظم(ع)[۴] بود و از امام صادق(ع)[۵] و عبدالله بن ابی یعفور روایت نمود.[۶] روایتگرانی نیز مانند حسن بن محمد بن سماعه،[۷] حسن بن محبوب،[۸] علی بن حکم،[۹] ابن بکیر و ابراهیم بن محمد اشعری از او بهره برده‌اند.[۱۰] برخی روایت حسن بن محبوب را از وی، دلیل بر جلالت شأن ابویحیی دانسته‌اند.[۱۱] کتاب الحدیث از آثار اوست.[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. قاموس الرجال ۱۰/۲۱۹.
  2. معجم رجال الحدیث ۷/۲۶۸.
  3. رجال البرقی ۳۲.
  4. رجال الطوسی ۳۶۵.
  5. جامع الرواة ۲/۴۲۴.
  6. معجم رجال الحدیث ۲۲/۸۳.
  7. رجال النجاشی ۲/۴۳۸.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۸۹.
  9. جامع الرواة ۲/۴۲۴.
  10. معجم رجال الحدیث ۲۲/۸۳.
  11. تنقیح المقال ۳/۳۹.
  12. الذریعه ۶/۳۱۰.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۴۴.