ابیض بن عبدالرحمان بارقی

مقدمه

وی فرزند عبدالرحمان بن نعمان بن حارث بن عوف بارقی است^[۱]. بارقی به مناسبت نام کوه بارق، محل سکونت قبیله ازد^[۲]، یا محل آبی در منطقه سراه است^[۳] که مردمانی بعد از سیل عِرَم در آنجا ساکن شده‌اند^[۴].

ابوعزیز کنیه اوست^[۵]. ابن اثیر^[۶] و ابن حجر^[۷] دو مدخل ذیل نام و کنیه او آورده‌اند. مستند صحابی بودن او تنها خبری است که ابن کلبی^[۸] و ابن شاهین ^[۹] و ابن فتحون ^[۱۰] چنین آورده‌اند: او به همراه هیئتی بر رسول خدا (ص) وارد شد^[۱۱]. به نظر می‌رسد با توجه به ازدی بودن او، وی به همراه وفد ازد، در سال نهم بوده است.^[۱۲]

↑ ابن کلبی، ج۲، ص۱۵۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۶.
↑ سمعانی، ج۱، ص۲۶۵.
↑ رشته کوه‌هایی که از تهامه تا یمن کشیده شده و در منطقه ازد، سراة ازد گویند. ر. ک: یاقوت حموی، ج۳، ص۲۰۵.
↑ قرطبی، ص۱۷۰.
↑ ابن کلبی، ج۲، ص۱۵۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۷۷.
↑ ابن اثیر، ج۱، ص۴۶ و ج۵، ص۲۳۵.
↑ ابن حجر، ج۱، ص۱۷۷ و ج۷، ص۲۲۸.
↑ ابن کلبی، ج۲، ص۱۵۰.
↑ عمر بن احمد، م۳۸۵ مؤلف کتاب الصحابه.
↑ محمد بن خلف م۵۲۰ و مؤلف الاستلحاق علی الاستیعاب.
↑ ابن اثیر، ج۱، ص۴۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۷۷.
↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابیض بن عبدالرحمان بارقی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸.