«وَعَناصِرَ الأبْرارِ[۱]ائمه (ع) عنصرهای نیکان هستند. واژه عناصر جمع عنصر است. میگویند: عنصر فلانی، عنصر باارزش و پاکی است؛ یعنی اصل پاک و پاکیزه دارد، صحیح النسب است و نسب او آلودگی ندارد. واژه ابرار نیز جمع برّ است. بَرّ به فتح باء به معنای آدم خوب است و بِرّ به کسر باء یعنی خوبی. زید آدم خوبی است؛ یعنی دارای صفات خوب است. خوبیهای این آدم از کجاست؟ از کجا گرفته شده؟ سرچشمه آن ائمه (ع) است که عناصر ابرار هستند. در کتابهای لغت واژه عنصر را به اصل معنا کردهاند و گفتهاند: اصل الشیء عنصره، عنصر الشیء أصله[۲] در این زمینه معنایی به ذهن میرسد که برای آن از لغت شاهد باید آورد. به نظر میرسد، عنصر به معنای زبده، خلاصه و مایه نیز باشد. بنابراین معنا و با مسامحه در تعبیر، ائمه (ع) خلاصه، چکیده و عصاره ابرار هستند. ولی دقیق تر از اینها، به ذهن میرسد (و البته باید درباره آن بیشتر تحقیق کرد) که بگوییم: هم چنان که در اثر پیشرفت علم مقدار کثیری از شکر یا نمک را در یک قرص میگنجانند و به آن به اصطلاح عربی مُرَکَّز گویند. اگر وَعَناصِرَ الأبْرارِ را این گونه هم معنا کنیم، صحیح است. امّا اگر از آن خصوصیات بگذریم و عنصر را به معنای اصل بگیریم؛ یعنی ائمه (ع) اصول ابرار از حیث خوب بودنشان هستند. پس همه خوبیهای نیکان از ائمه است، همان گونه که روایات هم بیان گر همین معنا هستند، از جمله این که فرمودهاند: نحن أصل کلّ خیر ومن فروعنا کلّ بر"[۳] مااصل هر چیزی هستیم و هر نیکی و نیکویی ناشی از ماست. اجمالاً: ائمه (ع) اصل و ریشه همه خوبیها هستند؛ یعنی اگر در ایشان ژرف بنگریم، به راستی خواهیم یافت که همه خوبیها از اهل بیت آغاز میشود و به ایشان منتهی میشود.
پیروان واقعی: و چون کلمه برّ به معنای خوبی، پاکی، پاکیزگی، درست کاری است، پس شیعیان اهل بیت (ع) مصداق تامّ ابرار هستند. البتّه افرادی که به معنای صحیح شیعه هستند. آنان از هر جهت پاک و پاکیزه هستند. اعتقادات، اعمال، گفتار، اخلاق و همه ابعاد وجود و زندگی آنان مصداق تام ابرار است. شیعیان در تمام ابعاد زندگی خویش به ائمه (ع) رجوع میکنند و ایشان به معنای صحیح تربیتی تربیت یافتگان مکتب اهل بیت (ع) هستند و از نظر اصل وجود نیز چنین است. در روایتی آمده است: شیعتنا منّا خلقوا من فاضل طینتنا[۴] بنابراین روایت، وقتی لفظ "مِن" به معنای تبعیض باشد؛ یعنی شیعیان ما بعض ما و جزو ما هستند، به عبارت دیگر شیعیان از همان مادّهای آفریده شدهاند که اهل بیت (ع) را آفریدهاند. در نتیجه شیعیان از آن عنصری خواهند بود که ائمه (ع) به وجود آمدهاند. از این رو به طور قطع شیعیان واقعی عین پاکی و پاکیزگی خواهند بود و این واضح است. در روایت دیگری آمده است که ابوحمزه ثمالی گوید: امام باقر (ع) فرمود: همانا خدا ما را از اعلی علیین آفرید و دلهای شیعیان ما را از آن چه ما را خلق کرد آفرید و پیکرهایشان را از درجه پایینش آفرید؛ از این رو دلهای شیعیان به ما متوجه است؛ زیرا از آن چه ما آفریده شدهایم آفریده شدهاند. سپس این آیه را قرائت فرمود: "نامه اعمال نیکان در علیّین است. تو چه میدانی علیین چیست؟ کتابی است نوشته شده که مقربان شاهد آنند" و دشمن ما را از سجین آفرید و دلهای پیروانشان را از آن چه آنها را آفریده آفرید و پیکرهایشان را از پایینتر آن آفرید؛ از این رو دلهای پیروانشان به آنها متوجه است؛ زیرا اینها از آن چه آنها آفریده شدهاند خلق شدهاند؛ سپس این آیه را تلاوت فرمود: "نامه اعمال بدکاران در سجّین است. تو چه میدانی سجّین چیست؟ کتابی است نوشته شده".[۵] و این خبر را حافظ ابن عساکر دمشقی به سند خود از امام سجاد (ع) از سیدالشهداء (ع) آورده است.[۶]» [۷].