تفسیر عبدالله بن مبارک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابن ندیم از این تفسیر با همین نام در شمار تألیفات عبدالله بن مبارک یاد کرده است[۱]. داوودی نیز در معرفی عبدالله بن مبارک بن واضح حنظلی تمیمی مروزی این تفسیر را با عنوان «التفسیر» از تألیفات وی به شمار آورده است[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۴.
  2. داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۲۴۴، رقم ۲۳۲.
  3. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۱.