جبار ثعلبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

نام پدرش را منابع ذکر نکرده‌اند و وی را از قبیله بنی ثعلبه دانسته‌اند[۱]. در سال سوم هجرت، به رسول خدا (ص) خبر رسید که گروهی از قبیله ثعلبه و محارب قصد حمله به مدینه را دارند. آن حضرت گروهی را به آن منطقه روانه کرد و یاران آن حضرت در مسیر این سریه یا غزوه که به آن «سریه یا غزوه ذی أمر[۲] یا غزوه غطفان» با جبار برخورد کردند و از او پرسیدند: به کجا می‌روی؟ گفت: برای تفرج به مدینه می‌روم. از او پرسیدند: آیا در میان راه با گروهی برخورد نکردی یا اطلاعی از قوم خود نداری؟ جبار گفت: شنیدم آنان همراه عده‌ای برای نبرد بیرون آمده‌اند. وی را نزد رسول خدا (ص) بردند و آن حضرت، او را به اسلام دعوت کرد و وی مسلمان شد و سپس به آن حضرت گفت: اگر آنان از حرکت شما آگاه شوند، به کوه‌ها پناه می‌برند. وی راهنمایی آنان را به عهده گرفت، ولی وقتی آنان سپاه اسلام را دیدند به کوه‌ها پناه بردند[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۹۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۶۰.
  2. وادی ای در راه فید، در ۶۷ کیلومتری مدینه، سمهودی، ج۲، ص۲۴۹.
  3. واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۹۴.
  4. مرادی نسب، حسین، مقاله «جبار ثعلبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۶۱.