جشیب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابونعیم[۱] می‌گوید: وی ناشناخته است. تنها منبع آگاهی ما از او - که مستند صحابی بودن اوست - روایتی است که از رسول خدا (ص) چنین نقل کرده است: « مِنْ تُسَمَّى بِاسْمِي يَرْجُو بَرَكَتِي وَيُمْنِيَ، غُدَّةُ عَلَيْهِ الْبَرَكَةَ وَ رَاحَةً الَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ »؛ هر که نام مرا بر خود نهد، امید به برکت من داشته باشد. روز او با برکت آغاز می‌شود و تا روز قیامت ادامه دارد»[۲]. گفته شده وی از اهالی حمص و از تابعین نخست است که از ابودرداء روایت دارد[۳] و این به معنای مُرسل بودن روایت مزبور است. ابن ابی عاصم نیز از درک زمان رسول خدا (ص) و صحابی بودن وی اظهار بی‌اطلاعی کرده است، ولی ذهبی[۴] تصریح می‌کند که صحیح این است که وی از صحابه نیست.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۶۳۹.
  2. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۵؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۷.
  3. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۵؛ شامی، سبل الهدی والرشاد، ج۱، ص۴۱۵.
  4. ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۸۵.
  5. محمدی، رمضان، مقاله «جشیب»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۹۲.