جشیب
آشنایی اجمالی
ابونعیم[۱] میگوید: وی ناشناخته است. تنها منبع آگاهی ما از او - که مستند صحابی بودن اوست - روایتی است که از رسول خدا (ص) چنین نقل کرده است: « مِنْ تُسَمَّى بِاسْمِي يَرْجُو بَرَكَتِي وَيُمْنِيَ، غُدَّةُ عَلَيْهِ الْبَرَكَةَ وَ رَاحَةً الَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ »؛ هر که نام مرا بر خود نهد، امید به برکت من داشته باشد. روز او با برکت آغاز میشود و تا روز قیامت ادامه دارد»[۲]. گفته شده وی از اهالی حمص و از تابعین نخست است که از ابودرداء روایت دارد[۳] و این به معنای مُرسل بودن روایت مزبور است. ابن ابی عاصم نیز از درک زمان رسول خدا (ص) و صحابی بودن وی اظهار بیاطلاعی کرده است، ولی ذهبی[۴] تصریح میکند که صحیح این است که وی از صحابه نیست.[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۶۳۹.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۵؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۷.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۳۵؛ شامی، سبل الهدی والرشاد، ج۱، ص۴۱۵.
- ↑ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۸۵.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «جشیب»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۹۲.