حماد بن عثمان ناب در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

نام «حماد بن عثمان» مشترک بین دو نفر است؛ یکی: حماد بن عثمان بن عمرو بن خالد فزاری و دیگری: «حماد بن عثمان ناب» که هر دو از امام رضا(ع) روایت می‌کنند. در این جا سخن از دومی است. علمای رجال او را از ثقات می‌دانند و اخبارش را قبول دارند.

شیخ طوسی در رجال خود او را از اصحاب امام صادق و امام کاظم و امام رضا(ع) می‌داند و گوید: حماد بن عثمان ناب از موالیان ازد بوده و در کوفه اقامت داشته است و او کتابی هم تألیف کرده، برقی نیز در رجال خود او را از راویان امام صادق و کاظم و امام رضا(ع) ذکر کرده است و گوید: حماد بن عثمان ناب قصیده‌ای دارد که از مرگ او حکایت می‌کند.

کشی گوید: حمدویه می‌‌گفت: من از مشایخ خود شنیدم می‌‌گفتند: حماد ناب، جعفر، و حسین فرزندان عثمان بن زیاد رواسی و حماد ملقب به ناب همه از فضلا و اخبار بودند و در نقل حدیث از ثقات به حساب می‌آمدند. شیخ طوسی نیز او را در فهرست توثیق کرده و او را به جلالت قدر وصف می‌کند و می‌گوید: او کتابی هم تألیف کرده که حسن بن علی بن فضال از وی روایت می‌کند.

او یک حدیث از امام رضا(ع) نقل می‌کند، او می‌گوید: از امام رضا(ع) سؤال کردم مردی در گذشت و یک مادر و برادر از خود به جای گذاشت، فرمودند: ای شیخ از کتاب خدا پاسخ میخواهی و یا از سنت، من گمان کردم او می‌گوید: مردم چه می‌گویند، گفتم: از کتاب جواب می‌خواهم، فرمودند: علی(ع) ارث را به الاقرب فالاقرب می‌دادند.[۱]

منابع

پانویس