خزیمه
مقدمه
نام او در منابع پیشین دیده نمی‌شود ولی به گفته قندوزی، وی پس از شهاب بن کثیر از سوی عمر بن سعد نزد امام حسین (ع) فرستاده شد. ولی در محضر آن حضرت اسلحه را بر زمین افکند و بر پاهای مبارکش بوسه زد و گفت:"مَنْ ذَا الَّذِي سَرَّكَ الْجَنَّةِ وَ يَمْضِي الَىَّ النَّارِ" «کیست که بهشت را رها کند و رهسپار جهنّم شود»
خزیمه، همراه سیّدالشهدا (ع) بود تا آنکه در روز عاشورا در جمع برادران شهید خود مأوا گرفت[۱].[۲]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ینابیع المودة، ص۳۹۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۹.