سالم بن ابی‌سلمه مکرم کندی سجستانی رواجنی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

سالم بن ابی‌سلمه را در شمار محدثان شیعی[۱] و افرادی چون عبدالرحمن بن ابی‌هاشم[۲] و فرزندش محمد بن سالم[۳] از راویان وی گفته‌اند[۴]. نجاشی در تشریح جایگاه روایی او، ضمن تمجید از مقام والای شخصیتی سالم بن ابی سلمه، او را به لحاظ کمالات انسانی و سجایای اخلاقی، شخصیتی بسیار خوب و برازنده معرفی، اما روایاتش را روایات قابل اعتمادی ندانسته است[۵]. ابن غضائری هم از پسرش محمد - که فردی ناشناخته است - به عنوان راوی او یاد کرده، سالم را محدثی ضعیف با روایات مختلط ذکر کرده است[۶]. سالم بن ابی سلمه دارای کتابی در حدیث بوده[۷] که پسرش محمد بن سالم بن ابی‌سلمه از آن کتاب روایت نقل نموده است[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۰.
  2. الفهرست (طوسی) ۸۰.
  3. رجال النجاشی ۱/۴۲۷.
  4. ابن الغضائری، رجال، ص۶۵-۶۶؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۵۵.
  5. نجاشی، رجال، ص۱۹۰-۱۹۱.
  6. ابن الغضائری، رجال، ص۶۵-۶۶. نیز ر.ک: علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۵۵.
  7. نجاشی، رجال، ص۱۹۱؛ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۶، ص۳۳۴.
  8. نجاشی، رجال، ص۱۹۱.
  9. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.