صفر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از صَفَر)

مقدمه

صفر دومین ماه از ماه‌های قمری است. در آخر الزمان در ماه صفر، نشانه بسیار روشنی از آسمان ظاهر می‌شود و نشانه دیگری نیز در زمین آشکار می‌گردد و در مشرق‌زمین، حادثه هولناکی واقع می‌شود که موجب وحشت و اضطراب می‌گردد. نشانه روشن آسمانی در آن‌روز، ظاهر شدن کف دستی است در قرص خورشید که در روایات آمده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایی، ج ۲، ص۱۰۹۸.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۵۳.