ظریف بن ناصح کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوالحسن ظریف بن ناصح کوفی بغدادی در اصل کوفی، ولی ساکن بغداد بود و در آنجا رشد نمود.[۱] وی را در شمار اصحاب و یاران امام باقر[۲] و امام صادق(ع)[۳] آورده‌اند و از راویان امام صادق(ع) نیز می‌‌باشد.[۴] او همچنین از کسانی مانند عیسی بن راشد،[۵] ابان، خالد قلانسی و عبدالصمد بن بشیر روایت کرده است.[۶] ابوالحسن ظریف را از محدثان مورد وثوق و راست گو توصیف نموده‌اند. برخی از علما هم او را از جمله کسانی دانسته‌اند که از ائمه(ع) روایتی ندارند.[۷] روایتگرانی چون حسن بن علی بن فضال، محمد بن اسماعیل بن بزیع، حسین بن سعید و عثمان بن عیسی از او روایت کرده‌اند.[۸] کتاب‌های الدیات، الحدود، النوادر و الجامع فی سائر ابواب الحلال و الحرام آثار اوست.[۹] آقابزرگ طهرانی هم کتابی با عنوان اصل به وی نسبت داده و می‌‌افزاید که این همان کتاب الدیات می‌‌باشد. نیز می‌‌نویسد که به دو دلیل تا حدود سال‌های آغازین ۲۰۰ه‍ زنده بوده است: اوّلا، فرزندش حسن در زمان امام حسن عسکری(ع) زنده بوده و مکاتبه‌ای با ایشان داشته است و ثانیاً، عده‌ای از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی(ع) مانند حسن بن علی بن فضال، علی بن ابراهیم همدانی، محمد بن اسماعیل بن بزیع و حسین بن سعید اهوازی از او روایت کرده‌اند.[۱۰] به هر حال، آنچه از آقابزرگ نقل شده، گمانه ای بیش نیست و بیشتر می‌‌توان وی را به دهه پایانی قرن دوم نسبت داد.[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۴۵۷.
  2. رجال الطوسی، ص۱۲۷.
  3. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۴، ص۳۰۲.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۱۷۴
  5. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۴، ص۳۰۲.
  6. معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۱۷۲ ـ ۱۷۴.
  7. رجال ابن داود، ص۱۹۲.
  8. جامع الرواة، ج۱، ص۴۲۳.
  9. رجال النجاشی، ج۱، ص۴۵۷ و ۴۵۸.
  10. الذریعة، ج۲، ص۱۶۰.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۱۴-۴۱۵.