فاضل مقداد
مِقْداد بن عَبدالله بن محمد حلّی سُیوُری معروف به فاضل مقداد فقیه و متکلم شیعی از مشاهیر امامیه (متوفای ۸۲۶ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «شهید اول»، «فخرالمحققین»، «سید ضیاءالدین عبدالله الاعرجی»، «سید عمیدالدین» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «کنز العرفان فی فقه القرآن»، «اللوامع الالهیة فی المباحث الکلامیة»، «النافع یوم الحشر فی شرح الباب الحادی عشر» و «الاعتماد في شرح واجب الاعتقاد» برخی از این آثار است[۱]