معاویة بن میسره بن شریح بن حارث کندی کوفی نخعی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

معاویة بن میسره بن شریح بن حارث کندی کوفی نخعی اهل کوفه[۱] و از نوادگان شریح قاضی است[۲] و در شمار اصحاب امام صادق(ع) یاد شده است[۳] و از آن حضرت،[۴] حکم بن عتیبه[۵] و سماک[۶] روایت کرده است و افرادی چون احمد بن ابی بشر سراج، ابن ابی الکرام،[۷] علی بن حکم،[۸] ابن ابی عمیر و صفوان[۹] از وی روایت کرده‌اند. او جزء مشایخ حدیث،[۱۰] محدثی شیعه[۱۱] و مورد اعتماد بوده[۱۲] و روایات زیاد و قابل قبول نقل کرده است.[۱۳] وی در سلسله اسناد بیش از ۲۷ روایت قرار گرفته[۱۴] و دارای کتابی است[۱۵] که در برخی از منابع از آن به کتاب الحدیث تعبیر شده است.[۱۶] معاویة بن میسره تا سال ۱۸۰هـ زنده بوده است.[۱۷].[۱۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الثقات ۷/۴۶۹.
  2. تاریخ الاسلام ۱۱/۳۶۳.
  3. رجال الطوسی ۳۱۰.
  4. التاریخ الکبیر ۷/۳۳۶.
  5. التاریخ الکبیر ۷/۳۳۶
  6. الثقات ۷/۴۶۹.
  7. رجال النجاشی ۲/۳۴۵.
  8. الفهرست (طوسی) ۱۶۷.
  9. جامع الرواة ۲/۲۴۲.
  10. الجرح و التعدیل ۸/۳۸۶.
  11. رجال النجاشی ۲/۳۴۵.
  12. مجمع الرجال ۶/۱۰۱.
  13. تنقیح المقال ۳/۲۲۶.
  14. معجم رجال الحدیث ۱۸ / ۲۱۸.
  15. الفهرست (طوسی) ۱۶۷.
  16. الذریعه ۶/۳۶۷.
  17. تاریخ الاسلام ۱۱/۳۶۳.
  18. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۶۸.