نوفل بن حارث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم، پسر عموی پیامبر اسلام (ص) است[۱]. مادر او غزه، دختر قیس بن طریف بود [۲]. نوفل فرزندانی نیز داشته است[۳].[۴]

اسارت نوفل در غزوه بدر

مسلمان شدن نوفل

فضائل نوفل

سرانجام نوفل

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سیره ابن اسحاق، ابن اسحاق، ج۴، ص۸۵؛ المغازی، واقدی، ج۲، ص۹۰۰؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳؛ تاریخ الیعقوبی، یعقوبی، ج۲، ص۶۲؛ الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۴۱؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۳، ص۱۵۵.
  2. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳.
  3. نام فرزندان او: ۱۔ حارث که کنیه نوفل، هم نام اوست و از اصحاب پیامبر (ص) است. ۲- عبدالله که شبیه پیامبر (ص) و نخستین کسی بود که در دوران حکومت معاویه قضاوت مدینه را بر عهده داشت؛ ۳- ربیعه و عبد الرحمن که نسلی از این دو باقی نماند؛ ۴- سعید که مردی فقیه بوده است؛ ۵ مغیره؛ ۶ ام سعید و ۷- ام حکیم که مادر چهار نفر آخر، ظریبه دختر سعید بن قشیب است. نام اصلی قشیب، جندب است. گروه بسیاری از فرزندزادگان توفل امروزه در مدینه و بصره و بغداد باقی هستند. (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۴، ص۳۳).
  4. ارازش، شیرزاد، مقاله «نوفل بن حارث»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۷، ص ۴۲۴.