وحی تکلم الهی (مقاله)
وحی، تکلم الهی | |
---|---|
رتبه علمی | علمی ترویجی |
زبان | فارسی |
نویسنده | علی محمد قاسمی |
موضوع | وحی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | ماهنامه معرفت |
وابسته به | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | آذر ۱۳۸۱ |
شماره | ۶۰ |
شماره صفحات | از صفحه ۳۵ تا ۴۲ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
وحی، تکلم الهی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی میپردازد. این مقاله ۸ صفحهای به قلم علی محمد قاسمی نگاشته شده و در ماهنامه معرفت (شماره ۶۰، آذر ۱۳۸۱) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «از کلمات لغویان استفاده می شود که معنای اصلی «وحی» انتقال پنهانی است؛ همان گونه که در اصطلاح، تفهیم اختصاصی احکام و معارف از جانب خدا بر بندگان خاص خویش برای هدایت مردم است، که مخصوص انبیا (ع) میباشد. «کلام» هم در لغت، اصوات پی در پی و دارای معناست، ولی «کلام الهی» لفظی و مانند کلام آدمیان نیست؛ چرا که خداوند دارای شکل و هیئت و اعضا و جوارح نیست و قایم بر هوا یا اجسام دیگر نمیباشد، اگرچه ممکن است جسمی تجلیگاه کلام خدا باشد».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود مینویسد: «کلام خداوند نفسی هم نیست؛ زیرا غیر از علم چیز دیگری به نام کلام نفسی منشأ کلام نخواهد بود. میتوان ادعا کرد که تکلم الهی (سخن گفتن) از صفات فعل است، اما کلام الهی در مواردی که پیامبران مورد خطابند، همان حقایق و معارف الهی است که بر قلب آنها القا میشود و از طریق علم حضوری قابل درک است. البته حقیقت کلام الهی (وحی رسالی) برای ما قابل درک نیست؛ زیرا اختصاص به انبیا دارد، اگرچه با دلایل و براهین قاطع به وجود آن میتوان پی برد».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مفهوم وحی؛
- مفهوم کلام؛
- رابطه وحی و کلام الهی؛
- قرآن، کلام الهی؛
- کیفیت کلام الهی از دیدگاه متکلمان:
- حقیقت کلام الهی؛
- پینوشتها.
دربارهٔ پدیدآورنده
در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.