نمایش مبدأ برای آیا کسانی در امت‌های پیشین عمر طولانی داشته‌اند؟ (پرسش)

{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| تصویر = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] /  [[آشنایی با امام مهدی]] / [[معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)]] / [[طول عمر امام مهدی]] / [[امکان طول عمر]]
| مدخل اصلی =[[معمرین]]
| مدخل وابسته = 
| تعداد پاسخ = ۱۰
}}
'''آیا کسانی در [[امت‌های پیشین]] [[عمر طولانی]] داشته‌اند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==
[[پرونده:13681170.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[بهروز محمدی منفرد]]]]
حجت الاسلام و المسلمین '''[[بهروز محمدی منفرد]]''' در کتاب ''«[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|مهدویت]]»'' ، ''«[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت]]»''؛ برگرفته از آثار [[شهید مطهری]]) در این‌باره گفته‌ است:

«براساس بسیاری از شواهد در [[کلام الهی]] و [[کتاب‌های مقدس]] و [[تاریخ]]، بسیاری از [[انبیا]] و [[اولیای الهی]] دارای عمرهای طولانی بوده‌اند که از جملۀ آنها می‌توان به [[عمر طولانی]] [[حضرت نوح]]<ref>سوره عنکبوت، آیه:۱۴.</ref>، [[حضرت عیسی]] {{ع}}، [[لقمان حکیم]] و... اشاره کرد و حال که چنین طول عمری در برخی افراد اتفاق افتاده است، این امر دربارۀ [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نیز منتفی نیست»<ref>[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۴۰.</ref>.

== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله  قزوینی؛
| تصویر = 13681099.jpg
| پاسخ‌دهنده = سید محمد کاظم قزوینی
| پاسخ = آیت‌الله '''[[سید محمد کاظم قزوینی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

«در [[تاریخ]] بشری، اسامی بسیاری از کسانی که در این [[دنیا]]، صدها سال زندگی کرده‌اند، پیدا می‌شود که [[تاریخ]] نویسان به آوردن اسامی و بعضی از مسائل زندگی آنها پرداخته‌اند؛ همان طور که بعضی از [[علما]] در کتاب‌هایشان، فصل جداگانه‌ای را تحت عنوان "کسانی که عمرهای طولانی داشته اند" قرار داده‌اند و در آن جا بعضی از مواردی که متعلق به آنهاست را یادآوری کرده‌اند و از جمله آن نوشته‌ها، دلایلی است که [[طولانی بودن عمر]] [[انسان]] را امر عجیبی نمی‌دانند؛ بلکه در بعضی از زمان‌ها، چیز طبیعی و عادی است؛ این جا اسامی بعضی از این افراد را با رعایت اختصار می‌آوریم: 
# [[حضرت آدم]] {{ع}}، نهصد و سی سال.
# [[حضرت سلیمان]] {{ع}}، هفتصد و دوازده سال.
# [[لقمان حکیم]]، چهارصد سال.
# [[ربیع بن ضبع فزاری]]، سیصد و هشتاد سال.
# [[شداد بن عامر]]، نهصد سال.
# [[عمر بن عامر]]، هشتصد سال.
# [[قس بن ساعدی ایادی]]، ششصد سال.
# عزیز [[مصر]]، هفتصد سال.
# ریان، پدر عزیز [[مصر]]، هزار و هفتصد سال.
# [[لقمان عادی]]، پانصد و شصت سال<ref>اگر توضیح بیشتر در این باره می‌خواهید، رجوع کنید به کمال الدین؛ شیخ صدوق؛ ج ۲، ص ۵۲۳ و بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۱، ص ۲۲۵.</ref>»<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۲۷۰-۲۷۱.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. آیت الله امینی؛
| تصویر = 173589.jpg
| پاسخ‌دهنده = ابراهیم امینی
| پاسخ = [[آیت الله]] '''[[ابراهیم امینی]]'''، در کتاب ''«[[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]»'' در این‌باره گفته است:

«اتفاقاً عالم از این افراد کمیاب، داشته و دارد. از جمله آنان [[نوح]] [[پیغمبر]] {{ع}} است. بعضی از مورخین عمرش را "۲۵۰۰" سال دانسته‌اند، در تورات "۹۵۰" سال [[عمر]] برایش نوشته شده است.

[[قرآن کریم]] بالصراحه دلالت می‌کند که نهصد و پنجاه سال در بین [[قوم]] خویش مشغول [[دعوت]] و [[تبلیغ]] بوده است. در سوره عنکبوت می‌فرماید: "ما [[نوح]] را به‌سوی قومش فرستادیم و نهصد و پنجاه سال در بین آنان درنگ نمود. پس [[طوفان]] قومش را فروگرفت در حالی که از [[ستمکاران]] بودند{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاَّ خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ}}<ref> و به راستی ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و هزار سال- جز پنجاه سال- میان آنان به سر برد آنگاه سیلاب آنان را فرو گرفت در حالی که ستمگر بودند؛ سوره عنکبوت، آیه:۱۴.</ref>

ما اگر در صحت گفتار مؤرخین تردید نماییم در صحت [[قرآن]] [[شک]] نداریم و آن [[کتاب آسمانی]]، روزگار [[دعوت]] [[حضرت نوح]] را نهصد و پنجاه سال دانسته است و این [[عمر]]، کاملا غیر عادیست.

[[مسعودی]] عده‌ای از درازعمران را در کتاب خود نامبرده و عمرهای طویل آنان را نگاشته است از جمله: [[آدم]]: ۹۳۰ سال، شیث: ۹۱۲ سال. انوش: ۹۶۰ سال. قینان: ۹۲۰ سال. مهلائل: ۷۰۰ سال. [[لوط]]: ۷۳۲ سال. ادریس: ۳۰۰ سال. متوشالح: ۹۶۰ سال. لمک: ۷۹۰ سال. [[نوح]]: ۹۵۰ سال. [[ابراهیم]]: ۱۹۵ سال. کیومرث: ۱۰۰۰ سال. جمشید: ۶۰۰ یا ۹۰۰ سال. [[عمر]] بن عامر: ۸۰۰ سال. عاد: ۱۲۰۰ سال‌<ref>تاریخ مروج الذهب، ج ۱ و ۲.</ref>.

شما اگر به کتاب‌های [[تاریخ]] و [[حدیث]] و [[تورات]] مراجعه کنید از این قبیل افراد زیاد خواهید دید. لکن لازم است [[تذکر]] دهم که: مدرک عمده این عمرهای طویل یا [[تورات]] و تواریخ آنست که حال آنها بر اهل تحقیق پوشیده نیست یا [[اخبار]] آحادی است که مفید [[یقین]] نیستند یا تواریخ غیرمعتبر است که بهرحال خالی از اغراق و [[مبالغه]] نیستند و چون صحت آنها برای من روشن نبود از بحث و [[استدلال]] به آنها خودداری می‌نمایم و برای اقامه [[شاهد]] به همان [[عمر]] دراز [[حضرت نوح]] اکتفا می‌کنم. شما اگر درصدد تحقیق و تفصیل باشید می‌توانید بکتاب "المعمرون و الوصایا" تألیف ابی حاتم سجستانی و کتاب "الآثار الباقیة" تألیف ابو ریحان بیرونی و کتب [[تاریخ]] دیگر مراجعه کنید»<ref>[[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص ۲۰۴.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛
| تصویر = 11130.jpg
| پاسخ‌دهنده = محمد جواد مروجی طبسی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]»'' در این‌باره گفته است:

«مسئله [[طول عمر]] یکی از مسلّمات [[تاریخ]] بشری است. در کتاب‌ها به نام‌های افراد بسیاری برخورد می‌کنیم که عمری بسیار طولانی داشته‌اند. [[طول عمر]] اختصاص به [[نیکان]] ندارد. بسیاری از [[ستمگران]] نیز [[عمر طولانی]] داشته‌اند. [[شداد بن عاد]] [[حدود]] ۹۰۰ سال [[عمر]] کرد. [[عمر بن عامر]]، [[زهیر بن عباب]]، [[ابن هبل بن عبدالله]]، [[مستوعر بن ربیعه]]، [[درید بن زید]]، و [[قس بن ساعده]]، به ترتیب ۸۰۰، ۳۰۰، ۶۰۰، ۳۳۰، ۴۵۰ و ۶۰۰ سال [[عمر]] کردند<ref>رجوع شود به: بحار الأنوار، ج ۵۱، ص ۲۲۵ - ۲۸۸.</ref>. در بین [[صالحان]] پیش از [[اسلام]]، [[لقمان بن عاد]] ۳۵۰۰ سال [[عمر]] کرد<ref>الشیعة و الرجعه، ج ۱، ص ۲۹۵ و فردوس الاخبار دیلمی، ج ۳، ص ۸۶.</ref>. و در بین [[صالحان]] پس از [[اسلام]]، [[علی بن عثمان]] (ابن ابی الدنیا) ۳۰۹ سال [[عمر]] کرد.

مسئله [[طول عمر]] در بین [[پیامبران]] آسمانی، امری طبیعی و بسیار عادی بود، چنان که در بسیاری از [[روایات]] بدان اشاره شده است. [[حضرت نوح]] {{ع}} ۱۰۰۰، ۱۴۰۰، ۱۴۵۰، ۱۴۷۰، ۲۳۰۰ و یا ۲۵۰۰ سال [[عمر]] کرد. [[قرآن]] تصریح کرده است که آن حضرت ۹۵۰ سال به [[ارشاد]] [[قوم]] خود مشغول بود. این [[عمر طولانی]] برای [[پیامبران]] دیگر نیز به اثبات رسیده است، مثلاً [[حضرت آدم]] ۹۳۰ سال، [[حضرت سلیمان]] ۷۱۲ یا۱۰۰۰ سال، [[حضرت شیث|شیث]] ۹۲۰ سال و [[حضرت هود|هود]] ۶۷۰ سال [[عمر]] کرد.

برخی [[پیامبران]] مانند [[حضرت الیاس|الیاس]]، [[حضرت ادریس|ادریس]]، [[حضرت عیسی|عیسی]] و [[حضرت خضر|خضر]] {{عم}} تاکنون زنده هستند و هزاران سال از [[عمر]] شریفشان می‌گذرد<ref>رجوع شود به: الشیعة والرجعة، ج ۱، ص ۲۹۳ - ۳۰۰.</ref>.

بنابراین، مسئله [[طول عمر]] [[انسان‌ها]] امری طبیعی است و اختصاص به گروهی خاص ندارد. برخی از بزرگان از جمله [[آیت الله]] [[شیخ محمد رضا طبسی]] (پدر نگارنده) کتاب‌هایی در این باره نوشته‌اند»<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۵۰، ۵۱.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛
| تصویر = 136863.JPG
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

«معمّرین جمع معمّر، به معنای [[انسان]] دراز [[عمر]] است. در منابع معتبر تاریخی، افراد فراوانی معرفی شده‏ا‌ند که از [[عمر بسیار]] طولانی برخوردار بوده و روزگاران درازی زیسته‌‏اند<ref>ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۱۳، روایت ۸۶ به بعد</ref>. در [[روایات]]، برخی از این افراد را این گونه برشمرده شده‌‏اند:
# [[حضرت نوح]] "۲۵۰۰ سال زندگی کرد".
# در روایتی دیگر، آمده است: "عمرهای [[قوم نوح]]، سیصد سال بود".
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: "... [[سلیمان بن داوود]] ۷۱۲ سال زندگی کرد"<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۲۰۲، باب ۵۰</ref>.
# [[روایت]] شده است: [[دجّال]] زنده است، و در زمان [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز زنده بوده است و تا [[هنگام ظهور]] نیز زنده خواهد بود. در این‌‏باره [[روایات]] [[اهل سنت]] کمتر از [[شیعه]] نیست؛ حال چه استبعادی دارد که منکر [[طول عمر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ شده‌‏اند؟ این، در حالی است که [[دجّال]]، [[دشمن]] [[خدا]] و [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} [[دوست]] [[خدا]] است<ref>ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۱۳، ح ۸۶</ref>. 
# همچنین در [[روایات]] است که [[لقمان بن عاد]]، دراز عمرترین [[انسان]] بوده است. او ۳۵۰۰ سال زندگی کرده است<ref>ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۱۴، ح ۸۷</ref>.

در کتاب‏‌های مربوط، از افراد فراوانی که دارای [[عمر]] زیاد بوده‏‌اند، سخن به میان آمده است؛ بنابراین هیچ استبعادی ندارد که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نیز دارای طول عمری غیر عادی باشد. به علاوه [[روایات]] فراوانی از [[معصومان]] {{عم}} در دست است که وقتی شباهت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به [[پیامبران]] گفته شده است، یکی از این شباهت‌‏ها، شباهت آن حضرت به [[حضرت نوح|نوح]] {{ع}} است. [[سعید بن جبیر]] می‌‏گوید از [[امام سجاد]] {{ع}} شنیدم فرمود: "در [[امام]] [[قائم]]، روشی است از [[حضرت نوح|نوح]] {{ع}} که آن [[طول عمر]] است"<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۲۰۲، باب ۵۰</ref>. البته این بدان معنا نیست که [[عمر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به اندازه [[عمر]] [[حضرت نوح|نوح]] {{ع}} باشد»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۰۴ - ۴۰۵.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. مجتبی تونه‌ای؛
| تصویر = 13681078.jpg
| پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:

«"مُعَمِّر" به‌معنای دراز عُمر است و به کسانی گویند که [[عمر طولانی]] کرده‌اند. در طول [[تاریخ]] "درازعمران" بسیاری وجود داشته است که [[پیروان]] هر [[دین]] و مذهبی در کتاب‌های مذهبی خود و در کتب [[تاریخ]]، لااقل با نام یکی دو نفر از آنها آشنا هستند. مانند: [[نوح]]، هود و [[خضر]] {{عم}}. در [[قرآن مجید]] به داستان‌های یونس، [[اصحاب کهف]] و [[نوح]] که در کتاب‌های [[ادیان]] دیگر به‌طور مفصل آمده، این‌گونه اشاره شده که اگر یونس از تسبیح‌کنندگان نبود، می‌بایست تا [[روز قیامت]] در شکم ماهی بماند (یعنی [[عمر]] ماهی که تا روز [[قیامت]] مسلم گرفته شده، یونس هم ممکن بود چنین سرنوشتی داشته باشد). در [[سوره کهف]] به زنده ماندن [[اصحاب کهف]] [[سیصد و نه سال]]، و در سوره عنکبوت به دوران [[رسالت]] [[حضرت نوح]] که ۹۵۰ سال بوده اشاره شده است. اما دراز عُمران [[تاریخ]]:
* '''طبقه اول''': کسانی که بین صد تا دویست سال [[عمر]] کرده‌اند: [[ابراهیم خلیل]] (۲۰۰ سال و به قولی ۱۷۵ سال)، [[اسماعیل]] ذبیح (۱۳۷ سال)، ساره همسر [[ابراهیم]] (۱۲۷ سال)، [[اسحاق]] (۱۶۰ سال)، [[یعقوب]] (۱۴۷ سال)، [[یوسف]] (۱۲۰ سال)، منوچهر (۱۲۰ سال [[پادشاهی]] کرد)، [[عمران]] (۱۳۷ سال)، کیقباد (۱۲۰ سال [[پادشاهی]] کرد)، کیکاوس (۱۵۰ سال [[پادشاهی]] کرد). 
* '''طبقه دوم''': کسانی که دویست تا سیصد سال زندگی کردند: [[صفی بن ریاح]] (۲۷۰ سال)، [[صبیرة بن سعید بن سهم]] (۲۲۰ سال)، [[حرب بن کعب مذحجی]] (۲۶۰ سال)، [[خثعم بن عوف بن خذیمه]] (۲۵۰ سال)، [[صالح پیامبر]] (۲۸۰ سال)، [[سنان مصری]] (۲۳۴ سال)، [[معدی‌کرب حمیری]] (۲۵۰ سال)، عضوان از [[پادشاهان]] چین (۲۵۰ سال)، [[سبق بن وهب طایی]] (۲۵۰ سال)، [[شعیب پیامبر]] (۲۴۲ سال). 
* '''طبقه سوم''': کسانی که بین سیصد تا چهارصد سال [[عمر]] نموده‌اند: [[ربیع بن ضیع قراری]] (۳۸۰ سال)، [[عامر بن شالح]] (۳۴۰ سال)، [[اکثم بن سیفی اسدی تمیمی]] (۳۶۰ سال)، [[امید بن ولید]] (۳۶۰ سال)، [[ذو الاصبع عدوانی]] (۳۰۰ سال)، [[عبد المسیح بن بقیله]] (۳۵۰ سال)، [[عمرو بن تمیم]] (۳۸۰ سال)، [[عمرو بن ربیعی لحی]] (۳۴۰ سال)، [[سوی بن کاهی]] (۳۳۰ سال)، [[عمرو ربیعه بن کعب]] (۳۳۰ سال). 
* '''طبقه چهارم''': کسانی که بین چهارصد تا پانصد سال [[عمر]] داشتند: [[عمر بن جمه دوسی]] (۴۰۰ سال)، بنیادس از [[پادشاهان]] کلدانی (۴۰۰ سال)، قبطیم از فراعنه [[مصر]] (۴۸۰ سال)، قنطریم از فراعنه (۴۰۰ سال)، کشن از [[پادشاهان]] [[هند]] (۴۰۰ سال)، [[عبد شمس بن یشخب بن یعرب بن قحطان]] ملقب به سبا (۴۰۰ سال)، شالح (۴۹۳ سال)، [[دوید بن زید بن لند قضاعی]] (۴۵۶ سال)، [[تبع فزاری]] (۴۲۰ سال)، [[سلمان فارسی]] (۴۰۰ سال). 
* '''طبقه پنجم''': کسانی که بین پانصد تا ششصد سال [[عمر]] کرده‌اند: [[لقمان بن عاد بزرگ]] (۵۰۰ سال)، [[جلهمه بن عدد]] (۵۰۰ سال)، هوشنگ پسر کیومرث (۵۰۰ سال)، [[فیروز]] رای از [[پادشاهان]] [[هند]] (۵۳۷ سال)، [[حام بن نوح]] (۵۶۰ سال)، [[مریم]] [[مادر]] [[حضرت]] [[مسیح]] {{ع}} (۵۰۰ سال)، حمید سبا از [[مردم]] تبع (۵۰۰ سال)، [[یحا بن مالک بن عدد]] (۵۰۰ سال)، [[فریدون بن اثغیان]] (۵۰۰ سال). 
* '''طبقه ششم''': کسانی که بین ششصد تا هفتصد سال [[عمر]] کرده‌اند: [[قیس بن ساعده ایادی]] (۷۵۰ سال)، [[سالم بن نوح]] (۶۰۰ سال)، رستم پسر زال (۶۰۰ سال)، [[هبل بن عبدالله کنانه]] (۶۰۰ سال)، [[فرعون]] معاصر [[حضرت موسی]] (۶۰۰ سال)، [[مازیان بن اوس]] (۶۶۰ سال). 
* '''طبقه هفتم''': کسانی که بین هفتصد تا هشتصد سال [[عمر]] کرده‌اند: هود [[پیغمبر]] (مدت [[دعوت]] او ۶۷۰ سال و مدت [[عمر]] افراد [[قوم]] ۴۰۰ سال بوده و آورده‌اند که هود ۹۶۲ سال [[عمر]] کرد)، [[سلیمان]] [[پیغمبر]] (۷۱۲ سال)، جمشید (۷۱۶ سال)، گرشاسب از [[پادشاهان]] کیان [[ایران]] (۷۰۵ سال)، لود بن مهلائیل (۷۳۲ سال)، عزیز [[مصر]] (۷۰۰ سال)، لمک بن متوشلخ بن ادریس [[پیغمبر]] (۷۰۰ سال)، [[ریان بن دومغ]] (۷۰۰ سال)، مصرایم بن بصیر بن حام بن [[نوح]] (۷۰۰ سال)، سطیح (۷۰۰ سال). 
* '''طبقه هشتم''': کسانی که بین هشتصد تا نهصد سال [[عمر]] کرده‌اند: عمرو بن عامر از [[فرمانروایان]] سرزمین سبا (۸۰۰ سال)، طهمورث (۸۰۰ سال)، ادریس [[پیغمبر]] (۹۶۲ سال).

'''طبقه نهم''': کسانی که بین نهصد تا هزار سال [[عمر]] کرده‌اند: [[آدم]] صفی [[الله]] (۹۳۰ سال)، [[حوا]] (۹۳۱ سال)، [[شداد بن عاد معاصر هود]] (۹۰۰ سال)، شیث بن [[آدم]] (۹۱۲ سال)، انوش (۹۶۵ سال)، [[متوشلخ بن ادریس]] (۹۱۷ سال)، عدیم از [[پادشاهان]] [[مصر]] (۹۲۶ سال)، قینان (۹۲۰ سال)، بمرد بن مهلائیل (۹۷۶ سال)، [[سربانک]] [[پادشاه]] [[هند]] (۹۳۵ سال). 
:::::8'''طبقه دهم''': کسانی که بیش از هزار سال [[عمر]] کرده‌اند: کیومرث، نخستین [[پادشاه ایران]] (۱۰۰۰ سال)، یوشالفرس بن کالب (۱۰۰۰ سال)، ضحاک (۱۲۰۰ سال)، [[صاحب]] مهرگان (۱۵۰۰ سال)، بخت النصر (۱۵۰۷ سال)، بیوراسف بن ارونداسف (۱۰۰۰ سال)، [[حضرت نوح]] بنابر مشهور (۲۵۰۰ سال)، عناق دختر [[حضرت آدم]] (۳۰۰۰ سال)، [[عوج بن عناق]] (۳۶۰۰ سال)، [[لقمان]] [[حکیم]] (۴۰۰۰ سال).

طولانی‌ترین افراد [[فرزندان آدم]] از جهت [[عمر]]، [[حضرت خضر]] می‌باشد و شاید سن‌ او از ۹۰۰۰ سال [[تجاوز]] کرده باشد. در کتاب کنز الفوائد آمده است که از کهنسالان، [[خضر]] است که [[عمر]] و زندگی او تا [[آخر زمان]] متصل می‌باشد<ref>آخرین امید، داوود الهامی، ص ۳۴۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶. آقای رضوانی؛
| تصویر = 15207.jpg
| پاسخ‌دهنده = علی اصغر رضوانی
| پاسخ = آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:

«آری، با مراجعه به [[تاریخ]] پی می‌بریم که کسانی عمرهای بسیار طولانی داشته اند از قبیل:
# [[خضر]] [[نبی]] که هزاران سال [[عمر]] کرده<ref>المستطرف، ج ۲، ص ۳۳</ref> و هنوز زنده است.
# [[لقمان بن عاد]] که ۳۵۰۰ سال [[عمر]] داشته است<ref>اخبار الدول</ref>.
# [[لقمان]] [[حکیم]] با ۴۰۰۰ سال یا بنابر نقلی دیگر هزار سال.
# [[نوح]] [[پیامبر]] با ۲۵۰۰ سال.
# شیث [[فرزند]] [[آدم]] با ۹۱۲ سال<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۱۹</ref>.
# [[حضرت آدم]] {{ع}} با ۹۳۰ سال<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۱۹</ref>.
# ادریس [[نبی]] با ۸۶۲ سال<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۲۱</ref>.
# [[سلیمان]] [[نبی]] با ۷۱۲ سال<ref>المستطرف، ج ۲، ص ۳۳</ref>.
# سام پسر [[نوح]] با ۶۰۰ سال<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۵۴</ref>.

و دیگران»<ref>[[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۱۲.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۷. آقای دکتر شفیعی سروستانی؛
| تصویر = 13681061.jpg
| پاسخ‌دهنده = ابراهیم شفیعی سروستانی
| پاسخ = آقای دکتر '''[[ابراهیم شفیعی سروستانی]]'''، در کتاب ''«[[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]»'' در این‌باره گفته است:

«با توجه به این جمله [[معروف]] که می‌گوید: "محکم‌ترین [[دلیل]] بر امکان چیزی، واقع شدن آن است"، بسیاری از کسانی که از گذشته تاکنون درباره اثبات [[طول عمر]] [[امام مهدی]] از کتاب یا مقاله نوشته‌اند، یکی از [[دلایل]] اصلی خود را وجود موارد فراوانی از افراد دارای عمرهای طولانی در گستره [[تاریخ]]، قرار داده‌اند.

بر اساس شواهد [[تاریخی]] که در میان [[ادیان]] و [[ملل]] مختلف پذیرفته شده است، در طول [[تاریخ]]، کسان زیادی وجود داشته‌اند که به عمرهای طولانی - حتی بیش از هزار سال به دست یافته‌اند. این واقعیت مسلّم در طول اعصار و قرون به طور قطعی و [[یقینی]] مورد قبول [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] واقع شده است؛ زیرا در متن [[تورات]] به تعدادی از آنها با ذکر طول عمرشان اشاره شده است.

از جمله [[معمران]] [[تاریخ]] می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:
# [[حضرت آدم]] {{ع}}: ۱۹۳۰<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۵؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲. ص ۳۳، ح ۳ به نقل از پیامبر اسلام {{صل}} علی بن الحسین المسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، چاپ دوم: قم، دار الهجره، ۱۴۰۴ ه.ق، ج ۱، ص ۴۸؛ بحارالأنوار، ج ۱۱، ص ۲۶۸، ح ۱۹ (به نقل از امام صادق {{ع}}).</ref> تا ۱۰۳۰ سال<ref>ر.ک: محمد بن جریر الطبری، تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)، بیروت، مؤسسه عزالدین ۱۴۰۷ ه.ق، ج ۱، صص ۸۱ - ۸۳؛ بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۲۶۹ (به نقل از: کتاب سعاد السعود، سید بن طاووس).</ref>؛
# [[حضرت حوا]] {{س}}: ۹۳۱ تا ۱۰۳۱ سال<ref>ر.ک: تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۸۴؛ بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۲۶۹. در منابع تاریخی آمده است که حالا یک سال پس از وفات حضرت آدم {{ع}} از دنیا رفت</ref>؛
# شیث پسر [[آدم]]: ۹۱۲<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۸ مروج الذهب، ج ۱، ص ۴۹؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۱۸۵، بحار الأنوار، ج ۱۱، ص ۲۶۹</ref> تا ۱۰۴۰ ساله<ref>علی بن ابراهیم القمی، تفسیر القمی، چاپ اول: بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۲ ه.ق، ج۲، ص ۲۴۳</ref>؛
# اَنوش پسر شیث: ۹۰۵<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۱۱؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۸۵.</ref> تا ۹۶۰ سال؛<ref>ر.ک: مروج الذهب، ج ۱، ص ۴۹</ref>؛
# قینان پسر انوش: ۹۱۰<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۱۷؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۸۵.</ref> تا ۹۲۰ سال<ref>ر.ک: مروج الذهب، ج ۱، ص ۴۹</ref>؛
# مهلائیل (مَهلَلئیل) پسر قینان: ۸۰۰<ref>ر.ک: همان، ص ۵۰</ref> تا ۸۹۵ سال<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۱۴؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۸۵.</ref>؛
# یرد (یارِد) پسر مهلائیل: ۹۶۲ سال<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۲۰؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۸۸</ref>؛
# اُخنُوخ (خَنُوخ) پسر یرد: ۳۶۵ سال<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۲۳؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۸۹. "آخنوخ" یا خنوخ" همان حضرت ادریس" است که به اعتقاد یهودیان به آسمان‌ها صعود کرده است. اهل سنت نیز معتقدند که حضرت ادریس همچنان زنده و در آسمان‌هاست. این موضوع از نظر شیعیان مسلّم نیست. ر.ک: سید محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج ۱۴، ص ۷۱.</ref>؛
# مَتوشالَح (مَتُوشَلَخ) پسر اُخنوخ: ۹۶۰<ref>مروج الذهب، ج ۱، ص ۵۰.</ref> تا ۹۶۹ سال<ref> تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۲۷؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۹۰</ref>؛
# لَمَک پسر متوشالح: ۷۷۷<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب پنجم، بند ۳۱؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۹۰، در کتاب اخیر سن لَمَک" ۷۸۰ سال ذکر شده است.</ref> تا ۷۹۰ ساله<ref>ر.ک: مروج الذهب، ج ۱، ص ۵۰.</ref>؛
# [[نوح]] پسر لمک: ۹۵۰<ref>ر.ک: تورات، سفر پیدایش، باب نهم، بند ۲۹؛ مروج الذهب، ج ۱، ص ۵۲؛ تاریخ الطبری، ج۱، صص ۹۰ و ۹۳.</ref> تا ۲۴۵۰ سال<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۲۳، ح ۱، به نقل از: امام جعفر صادق {{ع}} بحار الانوار، ج ۱۱، ص ۲۸۵، ح ۲؛ تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۹۳. در کتاب اخیر روایت‌های مختلفی درباره عمر نوح {{ع}} نقل شده که از ۹۵۰ تا ۱۹۵۰ سال در نوسان است</ref>؛
# [[سلیمان]] پسر [[داوود]]: ۷۱۲ سال<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۲۳، ح ۳، به نقل از: امام جعفر صادق {{ع}}.</ref>؛
:::ک:# [[لقمان العادی]]: ۳۵۰۰ سال<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۵۹؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۲۴۰.</ref>؛
# ولید پسر ریان (عزیز [[مصر]] که با [[حضرت یوسف]] {{ع}} هم عصر بوده است): ۷۰۰ سال<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۶۳؛ بحارالانوار، ج ۱، ص ۲۴۳.</ref>؛
# دومغ (جد عزیز [[مصر]]): ۳۰۰۰ سال<ref>ر.ک: همان</ref>؛
# ریان پسر دومغ (پدر عزیز [[مصر]]): ۱۷۰۰ سال<ref>ر.ک: همان</ref>؛
# شداد پسر عاد: ۹۰۰ سال<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۵۴</ref>؛
# [[دوید بن زید بن نهد]]: ۴۵۰ سال<ref>ر.ک: همان، ص ۵۶۱؛ کتاب الغیبه (طوسی)، ص ۸۳. در کتاب اخیر، عمر او ۴۵۶ سال ذکر شده است.</ref>؛
# عبید بن شریه الجرهمی: ۳۵۰ سال<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۵۴۷.</ref>؛
# ذوالاصبع العدوانی: ۳۰۰ سال.<ref>ر.ک: همان، ص ۵۶۷؛ کتاب الغیبة (طوسی)، ص ۸۳</ref>.

[[علی محمد علی دخیل]] در کتاب خود، نام‌های بیش از دویست نفر از دراز [[عمران]] ([[معمران]]) [[تاریخ]] را بر می‌شمارد که بین ۱۳۰ تا ۳۶۰۰ سال [[عمر]] کرده‌اند<ref>ر.ک: الامام المهدی {{ع}}، ص ۱۴۶.</ref>. یکی دیگر از نویسندگان معاصر نیز در کتابش، بیش از سی نفر از کسانی را که تا ۷۰۰ سال [[عمر]] داشته‌اند، معرفی کرده است<ref>ر.ک: امکان طول عمر تا بی‌نهایت، صص ۸۹-۱۳۶.</ref>.

[[غیر عرب]] اشاره شده است که عمرهای طولانی -بیش از ۱۲۰ سال– داشته‌اند. یکی از معروف‌ترین این کتاب‌ها، کتاب المعمرون و الوصایا اثر [[ابوحاتم سهل بن محمد سجستانی]] (م ۲۵۰ ﻫ.ق) است<ref>ر.ک: ابوحاتم سهل بن محمد بن محمد سجستانی، المعمّرون و الوصایا، تحقیق: عامر عبدالمنعم چاپ اول: بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۹۶۱ م.</ref>.

با توجه به فهرست طولانی اسامی افرادی که در گستره [[تاریخ]] -از ابتدای [[آفرینش]] تا سده‌های اخیر- به عمرهایی چند برابر [[عمر]] متوسط [[انسان‌ها]] دست یافته‌اند، می‌توان نتیجه گرفت که داشتن [[عمر طولانی]] امری ناممکن و بی‌سابقه نیست و از نظر [[عقل]] و منطق کاملا قابل تصور است که [[امام مهدی]] {{ع}} هم بتواند بیش از هزار سال [[عمر]] کند»<ref>[[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی؛ ابراهیم]]، [[پرسش از موعود (کتاب)|پرسش از موعود]]، ص ۲۱-۲۴.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۸. آقای کامل سلیمان؛
| تصویر = 151955.jpg
| پاسخ‌دهنده = کامل سلیمان
| پاسخ = آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در این‌باره گفته است:

«در طول تاریخ، چنین افرادی بسیار بوده‌اند و ما بر اساس منابع موثق، آنها را به اطلاع شما می‌رسانیم:
# [[عوج بن عناق]]، ۳۶۰۰ سال و مادرش بیش از ۳۰۰۰ سال عمر کرده بود.
# [[ذو القرنین]]، که ۳۰۰۰ سال عمر کرد.
# ضحاک (بیوراسب)، ۱۲۰۰ سال.
# [[حضرت نوح]]، که عمر او را بین ۱۷۵۰ تا ۲۷۵۰ سال نوشته‌اند.
# فریدون پسر آبتین، که هزار سال عمر کرد و ۵۰۰ سال سلطنت نمود.
# ضحاک دوم، ۱۰۰۰ سال.
# یکی از پادشاهان ایرانی که عید نوروز را ایجاد کرد، ۲۵۰۰ سال.
# لقمان حکیم، ۳۵۰۰ سال.
# ریان بن دومغ، پدر عزیز مصر که معاصر حضرت یوسف بود، ۱۷۰۰ سال.
# دومغ، پدر ریان یادشده، ۳۵۰۰ سال. و ...<ref>غیبت شیخ طوسی، ص ۷۹ و ۸۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴۳، ۲۸۸ و ۲۹۰؛ تاریخ سنی ملوک الارض، ص ۱۷ و ۲۷؛ حقایق الایمان، ص ۱۷۳ و ۱۷۵؛ الزام الناصب، ص ۸۶ و ۹۲؛ المهدی، ص ۱۲۷؛ البرهان، ص ۱۱، ۲۸؛ اعلام الوری، ص ۴۴۲؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۳۳ و جالب‌تر از همه: الامام المهدی، ص ۱۶۷- ۲۱۴ که تعداد ۲۲۲ نفر از درازعمران را با منابع و مدارک آورده است.</ref>.

اینها و صدها نفر دیگر که هزاران سال عمر کرده‌اند، صرفا برای اینست که انسان برای ۷۰- ۸۰ سال آفریده نشده است، بلکه از آزمایش‌های انجام شده بر بافت‌های بدن انسان به این نتیجه رسیده‌اند که انسان حداقل برای ده‌هزار سال آفریده شده است. چگونه است که با اینهمه تأکید علم پزشکی و زیست‌شناسی بر امکان طول عمر و وقوع عمرهای سه هزار ساله و سه هزار و پانصد ساله در افراد عادی، در مورد حضرت ولی عصر {{ع}} که هنوز به ۱۲۰۰ سال نرسیده، تردید می‌کنند؟!<ref>در این زمینه رجوع شود به کتاب "طول عمر امام زمان" به قلم مترجم این کتاب.</ref>. اگر جاهل تردید کند، خیلی مهم نیست، ولی اگر شخص تحصیل‌کرده و کتاب‌خوانده و آشنا با الفبای علوم روز تردید کند بسیار جای تأسف و تعجب است»<ref>[[کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج۱، ص ۱۵۹.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۹. آقای حکیمی؛
| تصویر = 11992.jpg
| پاسخ‌دهنده = محمد رضا حکیمی
| پاسخ = آقای '''[[محمد رضا حکیمی]]'''، در کتاب ''«[[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]»'' در این‌باره گفته است:

«واقعیت دیگری که در [[شناخت]] مسئله "[[طول عمر]]"، و امکان آن، باید مورد نظر باشد، تجربه [[تاریخ]] طولانی [[بشریت]] است، در ادوار و اعصار. اگر مسئله درازعمری در [[تاریخ]] [[زندگی]] [[بشر]] اتفاق افتاده باشد -اگرچه در مواردی نه چندان بسیار- تکرار یافتن موارد، یا مورد مشابه آن، امری خواهد بود طبیعی و معقول و قابل تحقق و قبول. [[فلاسفه]] می‌گویند: [[بهترین]] [[دلیل]]، برای امکان چیزی واقع شدن آن چیز است. [[نیازمند]] توضیح نیست که امکان وقوعی، ناظر به "وقوع نوعی" است، نه "وقوع شخصی"، و [[دلیل]] است بر صحت امکان امثال و موارد دیگر.

همچنین روشن است که [[نقل]] [[تاریخی]]، به‌ویژه [[نقل]] [[متواتر]]، و [[نقل]] مشهور، سبب [[یقین]] و [[باور]] می‌گردد. ما به استناد [[نقل]] [[تاریخی]] قبول می‌کنیم که قرن‌ها پیش، در سرزمین میهن [[عزیز]] ما، [[حکیم]] یا وخشوری به نام [[زردشت]] پدید آمده است، یا خاندان‌هایی به نام اشکانی، و ساسانی، وجود داشته‌اند. حتی انتساب آثاری را که به آنان منسوب است، از طریق [[نقل]] [[تاریخی]] [[باور]] می‌کنیم، با اینکه خود، نه آنان را دیده‌ایم، و نه پدید آمدن آن آثار را به دست خود آنان، یا [[کارگران]] و [[کارگزاران]] ایشان، مشاهده کرده‌ایم. ما اینها همه را از راه "[[نقل]] [[تاریخی]]" پذیرفته‌ایم. معلومات [[بشر]]، درباره گذشته، از همین طریق است<ref>حتی درباره وضع حاضر نیز، بسیاری از اطلاعات، از راه نقل به دست می‌آید. اکثریت غالب بشر امروز، آنچه را درباره دیگر کشورها و مردمان، و اشیای جهان، و وضع و احوال دیگران می‌دانند، از راه نقل می‌دانند، نه اینکه خود دیده باشند.</ref>.

[[نقل]] [[تاریخی]]، یکی از راه‌های حصول [[علم]] و [[یقین]]، و یکی از مهم‌ترین منابع اطلاعات [[بشر]] است. حتی درباره کسانی مانند [[سعدی]] و [[حافظ]]، که تا این اندازه مورد یقینند، آیا ما بجز از راه [[نقل]] به وجود آنان [[علم]] پیدا کرده‌ایم؟ آیا ما خود دیده‌ایم که [[سعدی]] و حافظی در [[جهان]] باشند، و [[زندگی]] کنند، و این اشعار را بسرایند و خود بر اوراقی بنویسند؟ پس، [[نقل]] [[تاریخی]]، یکی از مهم‌ترین [[منابع علم]] و اطلاع، حتی اطلاعات [[یقینی]] [[انسان‌ها]]، در همه عصرها و دوران‌هاست. و ما می‌بینیم که منابع [[نقل]]، و کتب [[تاریخ]]، کسان بسیاری از "[[معمرین]]" را نام برده‌اند، و شرح [[نسب]] و احوال [[زندگی]] و [[فرزندان]] و حوادث [[حیات]] آنان را ثبت کرده‌اند<ref>حتی کتاب‌هایی ویژه احوال آنان نوشته‌اند، که ذکر برخی از آن کتاب‌ها خواهد آمد.</ref>، کسانی که عمرهایی بسیار دراز داشته‌اند. این‌گونه کسان هم در میان [[مردم]] عادی بوده‌اند، و هم در میان مشاهیر [[تاریخ]]، و از جمله در میان [[پیامبران]]. چنان‌که "[[قرآن کریم]]" نیز، [[عمر طولانی]] [[حضرت نوح]] {{ع}} را، بصراحت، ذکر فرموده است. پس مسئله امکان [[عمر طولانی]]، و تحقق یافتن آن، در مواردی متعدد، امری است که از نظر وقوع خارجی، و تحقق عینی، نیز مصداق‌هایی دارد، و از نظر [[نقل]] [[تاریخی]]، [[مسلم]] است و قطعی.
* '''معمّرین:''' معمّرین (و معمّرون)، جمع "معمّر" است، بر وزن "مکرّر" یعنی: دراز زی، [[انسان]] دراز عمر، "دراز زندگانی"، کسی که [[عمر]] دراز کرده است. این کلمه، در کتاب‌های [[تاریخ]] و [[سیره]] و انساب، اصطلاح شده است. این کلمه، در [[قرآن کریم]] نیز به کار رفته است: {{متن قرآن|وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَمَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَلا يُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلاَّ فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ}}<ref> و خداوند شما را از خاکی آفرید سپس از نطفه‌ای، آنگاه شما را جفت‌هایی (نر و ماده) قرار داد و هیچ مادینه‌ای باردار نمی‌گردد و نمی‌زاید مگر با آگاهی وی و هیچ سالمندی کهنسال نمی‌گردد و از عمر کسی کم نمی‌شود مگر که در کتابی آمده است؛ بی‌گمان این بر خداوند آسان است؛ سوره فاطر، آیه:۱۱.</ref>. و این به [[دلیل]] داشتن مصادیق بسیار است. آری، در مآخذ [[تاریخی]] و منابع معتبر [[نقل]] و استناد، کسان بسیاری معرفی گشته‌اند، که عمرهایی بس طولانی داشته‌اند، و روزگارانی دراز زیسته‌اند، و بهارها و پاییزهایی بسیار دیده‌اند. این‌گونه کسان با عنوان "معمّرین" مشهور گشته‌اند.

مؤرخان و پژوهشیانی که درصدد جمع‌آوری توارخ و [[اخبار]] و احوال [[مردمان]] بوده‌اند، و از سرگذشت انسان‌های پیشین -و به‌ویژه از [[قبایل]] و انساب، در محیط [[عربی]]- آگاهی‌های فراوان گرد آورده‌اند، نمونه‌هایی بسیار از معمّرین و دراز زیان برشمرده‌اند. مورخان این کسان را بخوبی شناسانده‌اند، و نام و نشان، [[نسب]] و [[قبیله]]، سال‌های [[عمر]]، مکان زیست، شماره [[فرزندان]]، سفرها، برخوردها و ملاقات‌های آنان، همه را ضبط کرده‌اند، و حتی کلمات و سخنان و وصایا ([[پندها]] و سفارش‌ها و وصیت‌ها) یی از ایشان [[نقل]] کرده‌اند.

اینک شماری از مورخان مورد اعتبار، که در کتاب‌های خویش، برخی از معمّرین را یاد کرده‌اند:
# [[عبد الله ابن قتیبه]]، در کتاب المعارف.
# [[احمد بن یحیی بلاذری]]، در [[کتاب انساب الاشراف]].
# [[محمد بن جریر طبری]]، در کتاب [[تاریخ]] الامم و الملوک.
# [[علی بن حسین مسعودی]]، در کتاب مروج الذهب.
# [[ابو عبد الله حمزه اصفهانی]]، در کتاب [[تاریخ]] [[سنی]] [[ملوک]] الارض و الانبیاء.
# [[شیخ صدوق]]، در کتاب [[کمال الدین]].
# [[شیخ طوسی]]، در [[کتاب الغیبة]].
# [[ابو الفرج ابن جوزی]]، در کتاب المنتظم فی [[تاریخ]] الملوک و الامم.
# [[عز الدین ابن اثیر]]، در کتاب الکامل فی التاریخ.
# [[عماد الدین ابو الفداء دمشقی]]، در کتاب مختصر [[تاریخ]] البشر.

همچنین برخی از مورخان، به [[نوشتن]] کتاب‌هایی ویژه احوال [[معمرین]] دست یازیده‌اند، مانند:
# [[هشام بن محمد بن سائب کلبی]]، نویسنده کتاب المعمّرین<ref>تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام، تألیف علامه سید حسن صدر کاظمینی، ص۲۳۸.</ref>.
# [[ابو حاتم سهل بن محمد سجستانی]]، نویسنده کتاب المعمّرون و الوصایا<ref>چاپ دار احیاء الکتب العربیة، قاهره (۱۹۶۱)، به تحقیق عبد المنعم عامر.</ref>.

[[عالمان]] و نویسندگان عصرهای اخیر و معاصر نیز، با استناد به منابع پیشینیان، به ذکر معمّرین پرداخته‌اند، مانند:
# [[علامه مجلسی]]، در [[بحار الانوار]] (ج ۵۱).
# [[سید اسماعیل عقیلی طبرسی]]، در کفایة الموحدین (ج ۳).
# [[سید محسن امین عاملی]] در البرهان [[علی]] وجود [[صاحب الزمان]].

از نویسندگان معاصر اخیر نیز گروهی، در کتاب‌های خویش به یاد کرد معمّرین مبادرت ورزیده‌اند، از جمله، نویسنده [[فاضل]] عراقی، [[علی محمد علی دخیل]]، در کتاب پرماده "الامام المهدی"<ref>چاپ نجف (۱۳۸۵ ق).</ref>.

در کتاب اخیر، ۲۲۳ تن، از معمّرین - براساس مآخذ [[تاریخ]] و منابع [[نقل]] و استناد - شناسانده شده‌اند، و ذکر نام و نشان و سال‌های [[عمر]] و شمار [[فرزندان]] و خصوصیات دیگر آنان آمده است<ref>صفحات ۱۶۱-۲۱۴.</ref>. و خود توجه داریم که این شمار، بر پایه مآخذ [[عربی]] است، و تا آنجایی است که اطلاع حاصل شده است، و مربوط است به بخشی از [[بشریت]]، که همان مناطق سکونت [[عرب]] است، یعنی جاهایی که تواریخ را بیشتر ضبط می‌کرده‌اند، و به [[علم]] انساب و روابط نژادی و قبیله‌ای توجهی مخصوص داشته‌اند. پس اگر این [[پژوهش]] و آمارگیری و ثبت، در دیگر مناطق سکونت [[انسان]]، جریان می‌یافت -چه آنجاها که تواریخی داشته‌اند<ref>در اینجا اشاره می‌کنیم که در تواریخ و اطلاعات مربوط به "ایران باستان" نیز، از معمّرین و دراز عمرانی چند یاد شده است، که با صرف‌نظر کردن از تفاصیل می‌توان، به‌طور اجمال، وجود مصادیقی از این پدیده را -در قوم ایرانی نیز- تحقق‌یافته دانست.</ref>، و چه مناطق بسیاری که تواریخ گذشته‌های دور آنان در دست نیست- شمار معمّرین به تعدادی بسیار بیش از آنچه هست می‌رسید.

البته [[عمر]] [[بشر]] -به‌طور معتاد و متعارف- اندازه‌ای دارد معین، و نوسانی محدود. لکن آنچه از طرح مسئله "معمّرین" مقصود است، این است که نشان داده شود که مقدار [[عمر]] دو جریان دارد:
# جریان معمولی و متعارف، که در اغلب افراد [[انسان]] وجود داشته است، و وجود دارد.
# جریان نادر الوقوع و غیر معمولی و استثنایی، که در پاره‌ای از افراد [[انسان]] وجود داشته است، و وجود دارد. پس دراز عمری، دارای یک قاعده قطعی و ضابطه کلی نیست، و مواردی از آن، قابل نفی نیست»<ref>[[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]، ص ۱۹۶-۲۰۰.</ref>.
}}

== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان امکان طول عمر}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:(اذ): پرسش‌هایی با ۹ پاسخ]]
[[رده:(اذ): پرسش‌های مهدویت با ۹ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به امکان طول عمر]]