نمایش مبدأ برای تعرب پس از هجرت در فقه اسلامی

{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = تعرب پس از هجرت
| عنوان مدخل  = تعرب پس از هجرت
| مداخل مرتبط = [[تعرب پس از هجرت در فقه اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = 
}}
== مقدمه ==
تَعَرُّب بعد از [[هجرت]]: سکنی گزیدن در سرزمینی که موجب [[نقص]] در [[دین]] فرد می‏‌گردد.

عنوان یاد شده در [[روایات]] متعدّد آمده و از آن [[نهی]] شده است<ref>وسائل الشیعة، ج ۱۵، ص۳۱۸ ـ ۳۳۲.</ref>.

مراد از تعرّب بعد از هجرت ـ بر اساس آنچه از روایات و کلمات [[فقها]] استفاده می‏‌شود ـ آن است که فرد پس از [[معرفت]] و [[اعتقاد]] به [[آیین اسلام]] و [[فراگیری احکام]] و [[معارف]] آن، جایی را برای سکونت خود برگزیند که موجب وهن و [[نقصان دین]] وی می‌‏گردد، مانند [[سرزمین کفر]] یا [[بادیه]]؛ از این‏رو، در روایتی از [[امام رضا]] {{ع}}، علّت [[حرمت]] تعرّب بعد از هجرت، بازگشت از دین و ترک [[یاری]] [[پیامبران]] و حجّت‌های [[خداوند]] شمرده شده است و نیز در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}}، تعرّب بعد از هجرت به ترک [[ولایت]] [[ائمّه]] {{عم}} پس از معرفت آن [[تفسیر]] شده است<ref>مصباح المنهاج، ص۲۶۷ ـ ۲۶۸؛ کلمة التقوی، ج ۱، ص۵۸۶.</ref>.

در کلمات برخی آمده که تعرّب (به معنای در بادیه سکنی گزیدن) از این جهت که مستلزم ترک دین و [[کناره‌‏گیری]] از [[علم]] و [[آداب و سنن]] [[شرع]] [[مبین]] می‏‌گردد مورد نهی قرار گرفته است<ref>مرآة العقول، ج۹، ص۱۰.</ref>. برخی دیگر گفته‏‌اند: تعرّب عبارت است از [[انحراف از حق]] و پیوستن به [[گمراهان]] و [[منحرفان]] پس از ورود به [[حریم]] [[سعادت]] و [[همراهی]] با [[هدایت]] یافتگان<ref>الرواشح السماویة، ص۱۴۲</ref>. بنابر این سکونت در سرزمین کفر یا بادیه و مانند آن اگر موجب نقص در دین [[انسان]] نشود تعرّب محسوب نمی‏‌گردد<ref>ارشاد السائل، ص۱۹۴؛ صراط النجاة، ج ۱، ص۴۵۱</ref>، چنان‏که در برخی روایات به آن اشاره شده است<ref>وسائل الشیعة، ج ۱۵، ص۱۰۱ و ج ۲۰، ص۵۶۳.</ref>. از این عنوان به مناسبت در باب [[صلات]] سخن رفته است.

== [[حکم]] ==
رفتن به سرزمین کفر و سکنی گزیدن در آن اگر موجب [[نقص دین]] [[مسلمان]] گردد، تعرّب بعد از هجرت محسوب شده و از [[گناهان کبیره]] است<ref>ذخیرة‏ المعاد، ج ۲، ص۳۰۴؛ الحدائق ‏الناضرة، ج ۱۰، ص۴۷ و ۴۶؛ القضاء فی الفقه الإسلامی، ص۱۱۸ ـ ۱۱۹؛ ریاض‏ المسائل، ج ۴، ص۳۵۳.</ref>. اگر در سکونتِ [[سرزمین کفر]] برای [[خانواده]] و [[فرزندان]]، [[خوف]] تعرّب وجود داشته باشد، بر فرد [[واجب]] است به [[سرزمین اسلام]] [[هجرت]] کند<ref>صراط النجاة، ج ۲، ص۳۷۶.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۲، صفحه ۵۲۸-۵۲۹.</ref>

== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[هجرت به طائف]]
* [[هجرت به مدینه]]
* [[هجرت به حبشه]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}

== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:هجرت]]