نمایش مبدأ برای دعاهایی که به طور خاص در زمان غیبت توصیه به خواندن آن شده است چیستند؟ (پرسش)

{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| تصویر = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان د ر عصر غیبت]] 
| مدخل اصلی = [[دعا برای فرج امام مهدی]]
| مدخل وابسته =

| تعداد پاسخ = ۱
}}
''' [[دعاهایی که به طور خاص در زمان غیبت توصیه به خواندن]] آن شده است چیستند؟ ''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==
[[پرونده:1368119.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[رحیم کارگر]]]]
حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

«در رابطه با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، [[دعاها]] و زیارت‏‌های فراوانی [[نقل]] شده که در کتب [[ادعیه]] موجود است و در کتابی به نام [[صحیفه]] [[مهدیه]] نیز گرد آمده است. به بعضی از این [[دعاها]] و زیارت‌‏ها اشاره می‌‏شود.
# '''[[دعای ندبه]]:''' مهم‏ترین [[دعاها]] در [[عصر غیبت]]، [[دعای ندبه]] است که سفارش فراوانی به [[خواندن]] آن شده است. [[صدرالاسلام همدانی]] در [[کتاب]] [[تکالیف الأنام]] می‌‏گوید: از [[خواص]] [[دعای ندبه]] این است که اگر در جایی با حضور [[قلب]] و [[اخلاص]] تمام و توجه به مضامین عالی آن خوانده شود، [[عنایت]] و توجه [[امام زمان]] {{ع}} را به آن مکان جلب می‌‏‏کند، بلکه آن [[حضرت]] در آنجا حضور می‌‏‏یابد، چنان‏که در بعضی جاها اتفاق افتاده است‏<ref>الیف الأنام فی غیبة الامام، ص ۱۹۷</ref>. [[علامه مجلسی]] نیز در [[کتاب]] [[زاد المعاد]] با [[سند]] معتبر از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌‏کند: [[قرائت]] [[دعای ندبه]] در [[اعیاد]] چهارگانه: [[روز جمعه]]، [[عید فطر]]، [[عید قربان]] و [[عید غدیر]] [[مستحب]] است<ref>زاد المعاد، ص ۴۹۱</ref>.
# '''[[دعا برای ظهور امام زمان در روز جمعه]]:''' [[شیخ طوسی]] آن را در [[مصباح المتهجد]] [[نقل]] کرده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَاتَكَ وَ صَلَاةَ مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد}} یا بگوید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ }}<ref>مصباح المتهجد، ص ۲۸۴.</ref>.
# [[صلوات]] [[ضرّاب اصفهانی]]؛ {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ، وَ خَاتَمِ النَّبِيِّين‏... اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ الْمُحْيِي سُنَّتَكَ الْقَائِمِ بِأَمْرِك‏....}} این [[دعا]] در چند کتاب از کتاب‌‏های معتبر و با سندهای معتبر [[روایت]] شده است و همیشه می‌‏توان آن را خواند<ref>مصباح المتهجد، ص ۴۰۶؛ البلد الامین، ص ۱۲۰؛ دلائل الامامة، ص ۵۴۹.</ref>.
# '''[[صلوات بر امام زمان]]:''' {{متن حدیث| اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُم‏... اللَّهُمَّ انْتَصِرْ بِهِ لِدِينِكَ وَ انْصُرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَوْلِيَاءَهُ...}}<ref>مصباح المتهجد، ص ۴۰۵.</ref>.
# '''[[دعای فرج الهی عظم البلاء]]:''' [[مرحوم کفعمی]] در کتاب [[البلد الامین]] دعایی را بر [[حضرت]] [[امام زمان]] {{ع}} [[نقل]] می‌‏‏کند که آن [[حضرت]] این [[دعا]] را به مردی زندانی‏ یاد داد و بعد از [[خواندن]]، او از زندان [[آزاد]] شد: {{متن حدیث| اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلَاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ...}}<ref>البلد الامین، ص ۶۰۷؛ مزار شهید، ص ۲۳۱.</ref>.
# '''[[دعای افتتاح]]:''' {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّك‏...}} [[علامه مجلسی]] می‌‏گوید: با [[سند]] معتبر [[روایت]] شده که [[امام عصر]] {{ع}} خطاب به [[شیعیان]] فرمود: این [[دعا]] را در تمام شب‌‏های [[ماه مبارک رمضان]] بخوانید؛ زیرا [[فرشتگان]] به آن گوش فرا می‌‏دهند و برای خواننده این [[دعا]]، طلب [[بخشش]] می‌‏کنند<ref>زاد المعاد، ص ۱۱۰؛ مصباح المتهجد، ص ۵۷۷.</ref>.
# [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} در روایتی به یکی از اصحابش فرمود: در [[زمان غیبت]]، [[دعای غریق]] بخوانید. [[راوی]] پرسید: [[دعای غریق]] چگونه است؟ [[حضرت]] فرمود: این‏چنین است: {{متن حدیث|يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِك‏}}<ref>برای مطالعه بیشتر ر. ک: اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۷۵، ح ۶؛ مهج الدعوات، ص ۳۹۶.</ref>.
# [[زراره]] از [[امام صادق]] {{ع}} پرسید: اگر من زمان [[غیبت امام زمان]] {{ع}} را [[درک]] کردم و در آن زمان واقع شدم، چه کاری انجام دهم؟ [[حضرت]] فرمود: ای [[زراره]]! اگر این زمان را [[درک]] کردی، پیوسته این [[دعا]] را بخوان: خدایا! خودت را به من بشناسان، چون اگر خویش را به من نشناسانی پیامبرت را نمی‌‏شناسم. خدایا! فرستاده‌‏ات را به من بشناسان، چون اگر او را به من نشناسانی، حجتت را نمی‌‏شناسم، خدایا! [[حجت]] خود را به من بشناسان وگرنه [[گمراه]] خواهم شد و از دینم [[منحرف]] می‌‏گردم<ref>{{متن حدیث|ِ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي }}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۶، ح ۷۰؛ جمال الاسبوع، ص ۳۱۴.</ref>
# '''[[دعای عهد]]:''' {{متن حدیث| اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ الْكُرْسِيِّ الرَّفِيع‏...}}؛ [[امام صادق]] {{ع}} در مورد این [[دعا]] می‌‏فرماید: هرکس [[چهل]] صبح این [[دعا]] را بخواند از [[یاوران]] [[حضرت قائم]] {{ع}} خواهد بود و اگر [[پیش از ظهور]] آن [[حضرت]] بمیرد، [[خداوند]] او را از [[قبر]] بیرون می‌‏آورد تا در [[خدمت]] آن [[حضرت]] باشد و حق‌‏تعالی به هرکلمه از این [[دعا]] هزار [[حسنه]] به او عطا می‏‌کند و هزار [[گناه]] او را می‌‏‏بخشد <ref>مفاتیح الجنان، ص ۱۰۶۱؛ زاد المعاد، ص ۴۸۸؛ البلد الامین، ص ۱۲۴.</ref>.
# '''[[زیارت آل یاسین]]:''' که دارای مضمون عالی و محتوای ارزنده‌‏ای است. این [[زیارت]] مورد تأکید [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} است و خود می‌‏فرماید: هرگاه خواستید توجه کنید به وسیله ما به سوی [[خداوند]] و به سوی ما- چنان‏که [[خدای تعالی]] فرموده است- چنین بگویید: {{متنن حدیث|سَلَامٌ عَلَى آلِ يس السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ }}.
# '''[[دعای فرج]]:''' {{متن حدیث| اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّك‏...}}؛ [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] این [[دعا]] را در [[اعمال]] [[شب]] ۲۳ [[ماه مبارک رمضان]] ذکر کرده است.
# دعای {{متن حدیث|اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ ...}}؛ این [[دعا]] در [[مفاتیح الجنان]] [[شیخ عباس قمی]] آمده است‏<ref>ر. ک: مکیال المکارم در فوائد دعا برای حضرت قائم {{ع}}، سید محمد تقی موسوی اصفهانی، ج ۲</ref><ref>[[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۲۲۵، ۲۲۸.</ref>.

== پاسخ‌های دیگر ==
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آقای دکتر طالعی؛
| تصویر = 000099.jpg
| پاسخ‌دهنده = عبدالحسین طالعی
| پاسخ = آقای دکتر '''[[عبدالحسین طالعی]]'''، در کتاب ''«[[ره‌توشه منتظران (کتاب)|ره‌توشه منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:

«یکی از [[وظایف]] [[مردم]]، در ظلمات [[غیبت]]، [[تضرّع]] و مسئلت از [[خداوند]] تبارک و تعالی، برای حفظ [[ایمان]] و [[دین]]، از نفوذ [[شبهات]] [[شیاطین]] و [[کافران]] مسلمان‌نما، و [[خواندن]] دعاهای وارده برای این کار است. از جمله سه [[دعا]] یاد می‌شود: 
# دعایی که [[نعمانی]] و [[کلینی]] به سندهای متعدّد از [[زراره]]<ref>"زرارة بن اعین شیبانی" از مردم کوفه و شاگردان عالی‌مقام حضرت "باقر" و "صادق" {{عم}} است. در فقاهت و دیانت و وثاقت و علم و فضل در میان انبوه شاگردان ائمّه اطهار نظیر نداشته است. "زراره" از اعلام دین و سرآمد اصحاب اجماع است، یعنی کسانی که هر حدیثی با سند صحیح روایت کنند، علمای شیعه اجماع بر قبول آن دارند. امام صادق {{ع}} به "فیض بن مختار" فرمود: هرگاه طالب حدیث ما شدی، از "زراره" اخذ کن.</ref> [[روایت]] کرده‌اند که گفت: شنیدم [[ابو عبدالله]]، [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "به [[راستی]] برای [[قائم]] {{ع}} غیبتی است، پیش از آنکه [[خروج]] کند". گفتم: برای چه؟ گفت: [[امنیت]] ندارد و با دست خود به شکم [[مبارک]] اشاره فرمود<ref>اشاره به اینکه ممکن است حضرتش را بکشند</ref>. آنگاه فرمود: "ای [[زراره]]، او است [[منتظر]]. و اوست کسی که در ولادتش شکّ می‌شود. بعضی از [[مردم]] می‌گویند که پدرش مُرد و [[جانشینی]] نگذاشت، بعضی از ایشان می‌گویند که حمل بود بعضی از ایشان می‌گویند که او [[غایب]] است<ref>یعنی: برخی می‌گویند که مادر حضرت مهدی {{ع}} به آن حضرت باردار بود و بچه سقط کرد.</ref>. بعضی می‌گویند دو سال پیش از [[وفات]] پدرش متولد شد. و اوست [[منتظَر]]، امّا [[خداوند]] خواسته که [[قلوب]] [[شیعه]] را [[امتحان]] کند. در این زمان ابطال‌کنندگان به شکّ می‌افتند". زرراه گفت: فدای تو شوم، اگر آن زمان را [[درک]] کردم چه کنم؟ فرمود: اگر آن زمان را [[درک]] کردی، این [[دعا]] را بخوان:{{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي}}<ref>بارالها، خود را به من بشناسان، که اگر خود را به من نشناسانی، پیغمبرت را نخواهم شناخت. بارالها، فرستاده‌ات را به من بشناسان، که اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی، حجّت تو را نخواهم شناخت. بارالها، حجّت خود را به من بشناسان، که اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دینم گمراه خواهم شد؛ بحارالانوار، ج۵۲، باب ۲۲، حدیث ۷۰، ص۱۴۶. کافی، ج۱، ص۳۳۷. غیبت نعمانی، ص۱۶۶. کمال الدین، ص۳۴۲. حلیة الابرار، ج۲، ص۴۴۳.</ref>. 
# دعایی طویل که با همین جملات آغاز می‌شود. پس از آن، {{متن حدیث|اللَّهُمَّ لَا تُمِتْنِي مِيتَةً جَاهِلِيَّةً وَ لَا تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِي}}<ref>پروردگارا، مرا به مرگ جاهلیّت نمیران. و پس از آنکه مرا هدایت کردی. قلب مرا نلغزان.</ref> (تا آخر [[دعا]])<ref>مفاتیح الجنان، ذیل "دعاء در غیبت امام زمان {{ع}}".</ref>. و ما آن را در محلقات کتاب [[مفاتیح الجنان]] ذکر کردیم. [[سیّد ابن طاوس]]، در "[[جمال الاسبوع]]" بعد از دعاهای بعد از نمازِ عصر [[روز جمعه]] آن را [[نقل]] می‌کند. آنگاه می‌فرماید: اگر در مورد تمام تعقیبات عصر [[روز جمعه]] که [[نقل]] کردیم، عذری داشته باشی، مبادا [[خواندن]] این [[دعا]] را مُهمَل گذاری؛ زیرا به [[راستی]] این [[دعا]] را از [[فضل]] [[خداوند]] جلّ جلاله شناختیم که ما را به آن مخصوص فرمود. پس به آن [[اعتماد]] کن.

[[محدث قمی]] گوید: قریب به همین [[کلام]] را "[[سید ابن طاوس]]"، در ذیل صلواتِ منسوب به "[[ابوالحسن ضرّاب اصفهانی]]" فرموده‌اند<ref>جمال الاسبوع، ص۵۲۱، مفاتیح الجنان، اعمال روز جمعه، ذیل صلوات منسوب به "ابوالحسن ضرّاب اصفهانی".</ref>. از این [[کلام]] [[شریف]]، استفاده می‌شود که در این مورد، مطلبی از جانب [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} به دست آورده‌اند، و این از [[مقام]] ایشان بعید نیست»<ref>[[عبدالحسین طالعی|طالعی، عبدالحسین]]، [[ره‌توشه منتظران (کتاب)|ره‌توشه منتظران]]، ص ۳۵-۳۷.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش 
| عنوان پاسخ‌دهنده = 2. حجت الاسلام و المسلمین رجالی تهرانی؛
| تصویر = 1368299.jpg
| پاسخ‌دهنده = علی رضا رجالی تهرانی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

«یکی از [[وظایف شیعیان]] و عاشقان [[منتظر]]، در [[عصر غیبت]]، خواندن دعاهایی است که از طریق [[اهل بیت]] و [[ناحیه]] مقدّسه آن [[حضرت]] وارد شده است، و ما در اینجا چند [[دعا]] را متذکر می‌‏شویم:
# [[زراره]] گوید: شنیدم [[حضرت]] [[امام صادق]] {{ع}} می‌‏فرمود: بر آن [[جوان]] پیش از قیامتش غیبتی خواهد بود. گفتم: چرا؟ فرمود: می‌‏‏ترسد -و به شکمش اشاره کرد- سپس [[امام]] فرمود: ای [[زراره]]! اوست [[منتظر]] و اوست که در ولادتش [[شک]] می‌‏‏کنند، پس بعضی می‌‏گویند: پدرش بدون بازمانده از [[دنیا]] رفت، و بعضی از آنها می‌‏گویند: در حالی‏که در شکم مادر بود پدرش فوت کرد، و بعضی می‌‏‏گویند: دو سال پیش از فوت پدرش متولّد شد، و اوست [[منتظر]]، مگر اینکه [[خداوند]] [[دوست]] دارد که [[شیعه]] را [[امتحان]] کند. پس در آن هنگام است که تشکیک و توّهم [[اهل باطل]] آغاز می‌‏شود، ای [[زراره]]! اگر آن زمان را [[درک]] کردی این [[دعا]] را بخوان: بار خدایا! تو مرا به خود شناسا کن، که اگر خودت را به من نشناسانی پیغمبرت را نخواهم [[شناخت]]، بار خدایا! تو رسولت را به من بشناسان، که اگر [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] را به من نشناسانی حجّتت را نخواهم [[شناخت]]، پروردگارا! [[حجّت]] خودت را به من بشناسان که اگر حجّتت را به من نشناسانی از [[دین]] خود [[گمراه]] خواهم شد.<ref>{{عربی|اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي }}؛ اصول کافی، مرحوم کلینی، ج ۱، ص ۳۳۷.</ref>
# [[دعای عهد]]: [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: هرکس [[چهل]] صباح [[دعای عهد]] را بخواند از [[یاوران]] [[قائم]] ما باشد. و اگر [[پیش از ظهور]] آن [[حضرت]] بمیرد، [[خداوند متعال]] او را برای [[یاری]] آن [[حضرت]] زنده کند، و به هر کلمه هزار حسنه او را [[کرامت]] فرماید و هزار [[گناه]] از او محو کند، و آن [[دعا]] این است: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ رَبَّ اَلنُّورِ اَلْعَظِيمِ وَ رَبَّ اَلْكُرْسِيِّ اَلرَّفِيعِ وَ رَبَّ اَلْبَحْرِ اَلْمَسْجُورِ وَ مُنْزِلَ اَلتَّوْرَاةِ وَ اَلْإِنْجِيلِ وَ اَلزَّبُورِ وَ رَبَّ اَلظِّلِّ وَ اَلْحَرُورِ وَ مُنْزِلَ اَلْفُرْقَانِ اَلْعَظِيمِ وَ رَبَّ اَلْمَلاَئِكَةِ اَلْمُقَرَّبِينَ وَ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ اَلْمُرْسَلِينَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلْكَرِيمِ وَ بِنُورِ وَجْهِكَ اَلْمُنِيرِ وَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرَضُونَ يَا حَيّاً قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيُّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلاَنَا اَلْإِمَامَ اَلْهَادِيَ اَلْمَهْدِيَّ اَلْقَائِمَ بِأَمْرِكَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ اَلطَّاهِرِينَ عَنْ جَمِيعِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ فِي مَشَارِقِ اَلْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا وَ عَنِّي وَ عَنْ وَالِدَيَّ وَ وُلْدِي وَ إِخْوَانِي مِنَ اَلصَّلَوَاتِ زِنَةَ عَرْشِكَ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِكَ وَ مَا أَحْصَاهُ كِتَابُكَ وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِيهِ مِنْ أَيَّامِ حَيَاتِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لاَ أَحُولُ عَنْهَا وَ لاَ أَزُولُ اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ اَلذَّابِّينَ عَنْهُ وَ اَلْمُسَارِعِينَ فِي حَوَائِجِهِ وَ اَلْمُمْتَثِلِينَ لِأَوَامِرِهِ وَ نَوَاهِيهِ وَ اَلْمُحَامِينَ عَنْهُ وَ اَلْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ اَللَّهُمَّ فَإِنْ حَالَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ اَلْمَوْتُ اَلَّذِي جَعَلْتَهُ عَلَى عِبَادِكَ حَتْماً مَقْضِيّاً فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي مُجَرِّداً قَنَاتِي مُلَبِّياً دَعْوَةَ اَلدَّاعِي فِي اَلْحَاضِرِ وَ اَلْبَادِي اَللَّهُمَّ أَرِنِي اَلطَّلْعَةَ اَلرَّشِيدَةَ وَ اَلْغُرَّةَ اَلْحَمِيدَةَ وَ اُكْحُلْ مَرَهِي بِنَظْرَةٍ مِنِّي إِلَيْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اُسْلُكْ بِي مَحَجَّتَهُ وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ وَ اُشْدُدْ أَزْرَهُ وَ قَوِّ ظَهْرَهُ وَ اُعْمُرِ اَللَّهُمَّ بِهِ بِلاَدَكَ وَ أَحْيِ بِهِ عِبَادَكَ فَإِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ اَلْحَقُّ ظَهَرَ اَلْفَسٰادُ فِي اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ بِمٰا كَسَبَتْ أَيْدِي اَلنّٰاسِ فَأَظْهِرِ اَللَّهُمَّ وَلِيَّكَ وَ اِبْنَ وَلِيِّكَ وَ اِبْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ اَلْمُسَمَّى بِاسْمِ رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ حَتَّى لاَ يَظْفَرَ بِشَيْءٍ مِنَ اَلْبَاطِلِ إِلاَّ مَزَّقَهُ وَ يُحِقَّ اَللَّهُ بِهِ اَلْحَقَّ وَ يُحَقِّقَهُ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلْهُ مَفْزَعاً لِلْمَظْلُومٍ مِنْ عِبَادِكَ وَ نَاصِراً لِمَنْ لاَ يَجِدُ لَهُ نَاصِراً غَيْرَكَ وَ مُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْكَامِ كِتَابِكَ وَ مُشَيِّداً لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلاَمِ سُنَنِ نَبِيِّكَ وَ اِجْعَلْهُ اَللَّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ اَلْمُعْتَدِينَ اَللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلَى دَعْوَتِهِ وَ اِرْحَمِ اِسْتِكَانَتَنَا مِنْ بَعْدِهِ اَللَّهُمَّ اِكْشِفْ هَذِهِ اَلْغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلِ اَللَّهُمَّ ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً `وَ نَرٰاهُ قَرِيباً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ ثُمَّ تَضْرِبُ عَلَى فَخِذِكَ اَلْأَيْمَنِ بِيَدِكَ ثَلاَثاً وَ تَقُولُ اَلْعَجَلَ اَلْعَجَلَ اَلْعَجَلَ يَا مَوْلاَيَ يَا صَاحِبَ اَلزَّمَانِ ‏}}<ref>«خداوندا، ای پروردگار پرتو جهان‏‌افروز، ای پروردگار کرسی بلندپایه، ای پروردگار دریای بی‌‏پایان و فرود آرنده تورات و انجیل و زبور، ای پروردگار سایه و گرمای سخت و فرودآورنده قرآن بزرگ، ای پروردگار فرشتگان مقرّب و پیامبران و فرستادگان، خداوندا از تو می‌‏‏خواهم به ذات بزرگوار و نور وجود تابنده و فرمانروایی دیرینه‌‏ات، ای زنده پاینده، من از تو می‌‏‏خواهم به نامی که آسمان‌ها و زمین‌‏ها را بدان وجود بخشیدی، و به نامی که اوّلین و آخرین عالم را بدان اصلاح نمودی، ای زنده بیش از هر زنده و زنده پس از هر زنده، و ای زنده، هنگامی که احدی زنده نبود، ای زندگی‌‏بخش مردگان و می‌‏راننده زندگان، ای زنده‌‏ای که جز تو خدایی نیست، خداوندا بر سرور ما امام‏ و راهبر و هدایت‌‏شده و قیام‌‏کننده به فرمان تو که درود خدا بر او و بر پدران پاکش باد و بر همگی مردان و زنان مؤمن در شرق و غرب عالم و در کوه و دشت و خشکی و دریا و از سوی من و پدر و مادرم، از درودهایی که معادل عرش خدا و در شمار کلمات اوست و آنچه علمش و کتاب آفرینش او بر آن احاطه دارد، خداوندا من در این روز و در همگی روزها پیمانم را با او تجدید می‌‏‏کنم و هرگز از عهد و [[بیعت]] او که بر گردن من است، باز نخواهم گشت و پیوسته بر آن پابرجا خواهم بود. خداوندا مرا از یاران و هواخواهان او و از کسانی که مدافع او می‌‏‏باشند قرار ده، آنان که اوامر او را به سرعت انجام می‌‏دهند و از او حمایت می‌‏کنند و مشتاقا بر دلبستگی به او پیشی می‌‏‏گیرند و در کنار او شهید می‌‏گردند. خداوندا اگر میان من و او مرگ که برای همه بندگانت قرار داده‏‌ای جدایی افکند. پس مرا از گورم در حالی‏که کفنم را بر گردن افکنده و شمشیرم را از نیام برکشیده و نیزه‏‌ام را در دست گرفته و دعوت او را در همه‏‌جا اجابت کرده‏‌ام، برانگیز. خداوندا آن چهره زیبای رشید را بر من بنمای و از پرده غیب آشکار کن و دیده‏‌ام را روشن ساز و فرج حضرتش را نزدیک و خروجش را آسان فرما، و مرا در سلک رهروان او قرار ده و فرمانش را نافذ گردان و سپاهش را پشتیبان باش، خداوندا سرزمین‌های خود را به وسیله او آباد گردان و بندگانت را به خاطر او زنده ساز، زیرا تو گفته‌‏ای و سخنت حق است. خشکی و دریا را فساد فراگرفته به سبب کارهایی که مردمان کرده‏‌اند پس خداوندا، ولی خود و پسر دختر پیامبرت را که همنام رسول توست بر ما آشکار ساز، تا آنکه بر فساد پیروزی یابد و آن را نابود سازد و حق را ثابت گرداند. پس خداوندا، او را پناه بندگان ستمدیده‏‌ات و یاری‌‏دهنده کسی که جز تو یاوری ندارد قرار ده و به وسیله او احکام قرآن را که تعطیل شده است برقرار ساز و او را برپادارنده آنچه از نشانه‌‏های دینت و سنّت‌‏های پیامبرت که درود خدا بر او و خاندانش باد قرار ده، خداوندا، او را از هجوم و فتنه تجاوزکاران محفوظ بدار، خداوندا، پیامبرت محمّد را که درود خدا بر او و خاندانش باد و آنها را که دعوتش را پذیرفته‏‌اند به دیدار او خشنود فرما و بر پریشانی ما رحمت آور. خداوندا این‏ غم جانکاه را با ظهور آن حضرت از دل این امّت برطرف ساز و به ظهورش تعجیل فرما، زیرا گروهی ظهور او را بعید دانند در حالی‏که ما آن را قریب و حتمی می‌‏دانیم، ای خدای مهربان و مهربانترین مهربانان، به رحمت خود دعای ما را مستجاب فرما. پس سه مرتبه دست بر ران راست خود می‏زنی، و در هر مرتبه می‌‏‏گویی: شتاب فرما، شتاب فرما، ای مولای من ای صاحب الزمان» بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۱۰۲، ص ۱۱۱</ref>.
# از دعاهای مهمّی که برای روا شدن [[حاجت]] [[روایت]] شده، و مشتمل بر [[دعا برای تعجیل فرج]] [[آخرین امام]] می‌‏‏باشد و نیز [[توسل]] به آن [[حضرت]]، برای دفع هر نوع گرفتاری است، دعایی است که [[امام زمان]] {{ع}} به محمّد بن [[احمد]] ابی اللّیث [[تعلیم]] فرموده و آن [[دعا]] چنین است: {{متن حدیث|[إِلَهِي] اَللَّهُمَّ عَظُمَ اَلْبَلاَءُ وَ بَرِحَ اَلْخَفَاءُ وَ اِنْكَشَفَ اَلْغِطَاءُ وَ اِنْقَطَعَ اَلرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ اَلْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ اَلسَّمَاءُ وَ أَنْتَ اَلْمُسْتَعَانُ وَ إِلَيْكَ اَلْمُشْتَكَى وَ عَلَيْكَ اَلْمُعَوَّلُ فِي اَلشِّدَّةِ وَ اَلرَّخَاءِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدِ أُولِي اَلْأَمْرِ اَلَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عَاجِلاً قَرِيباً كَلَمْحِ اَلْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ اِكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَايَ وَ اُنْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَايَ يَا مَوْلاَنَا يَا صَاحِبَ اَلزَّمَانِ اَلْأَمَانَ اَلْأَمَانَ اَلْأَمَانَ اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ اَلْعَجَلَ اَلْعَجَلَ اَلْعَجَلَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلطَّاهِرِينَ }}<ref> «خداوندا! گرفتاری بزرگ شد و نهان آشکار گردید؛ پرده یک‏سو رفت و رشته امید گسست و فضای زمین تنگ گشت و آسمان از ایثار باز داشته شد. و تو کمک‌‏بخشی و شکایت‌‏پذیر، و مورد اعتماد در سختی و همواری، خدایا رحمت فرست بر محمد و آل محمد توده‏‌هایی که فرض کردی بر ما اطاعت آنها را و شناساندی بدین مقام آنها را، پس گشایش بده بر ما به حق آنها گشایش نزدیکی چون چشم به‌‏هم زدن یا نزدیکتر، ای محمد  ای علی ای علی ای محمد کفایت کنید مرا که شما کافی من هستید و یاریم کنید زیرا شما یاوران من هستید، ای مولای ما ای صاحب الزمان، به فریاد رس به فریاد رس، به فریاد رس مرا دریاب مرا دریاب مرا دریاب، هم‏اکنون هم‏اکنون هم‏اکنون، بشتاب بشتاب بشتاب، ای ارحم الراحمین، بحق محمّد ص و خاندان پاکش» مفاتیح الجنان، محدّث قمی، ص ۲۱۳</ref>
# دعای [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنَا تَوْفِيقَ اَلطَّاعَةِ وَ بُعْدَ اَلْمَعْصِيَةِ وَ صِدْقَ اَلنِّيَّةِ وَ عِرْفَانَ اَلْحُرْمَةِ وَ أَكْرِمْنَا بِالْهُدَى وَ اَلاِسْتِقَامَةِ وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ اَلْحِكْمَةِ وَ اِمْلَأْ قُلُوبَنَا بِالْعِلْمِ وَ اَلْمَعْرِفَةِ وَ طَهِّرْ بُطُونَنَا مِنَ اَلْحَرَامِ وَ اَلشُّبْهَةِ وَ اُكْفُفْ أَيْدِيَنَا عَنِ اَلظُّلْمِ وَ اَلسَّرِقَةِ وَ اُغْضُضْ أَبْصَارَنَا عَنِ اَلْفُجُورِ وَ اَلْخِيَانَةِ وَ اُسْدُدْ أَسْمَاعَنَا عَنِ اَللَّغْوِ وَ اَلْغِيبَةِ وَ تَفَضَّلْ عَلَى عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ اَلنَّصِيحَةِ وَ عَلَى اَلْمُتَعَلِّمِينَ بِالْجَهْدِ وَ اَلرَّغْبَةِ وَ عَلَى اَلْمُسْتَمِعِينَ بِالاِتِّبَاعِ وَ اَلْمَوْعِظَةِ وَ عَلَى مَرْضَى اَلْمُسْلِمِينَ بِالشِّفَاءِ وَ اَلرَّاحَةِ وَ عَلَى مَوْتَاهُمْ بِالرَّأْفَةِ وَ اَلرَّحْمَةِ وَ عَلَى مَشَايِخِنَا بِالْوَقَارِ وَ اَلسَّكِينَةِ وَ عَلَى اَلشَّبَابِ بِالْإِنَابَةِ وَ اَلتَّوْبَةِ وَ عَلَى اَلنِّسَاءِ بِالْحَيَاءِ وَ اَلْعِفَّةِ وَ عَلَى اَلْأَغْنِيَاءِ بِالتَّوَاضُعِ وَ اَلسَّعَةِ وَ عَلَى اَلْفُقَرَاءِ بِالصَّبْرِ وَ اَلْقَنَاعَةِ وَ عَلَى اَلْغُزَاةِ بِالنَّصْرِ وَ اَلْغَلَبَةِ وَ عَلَى اَلْأُسَرَاءِ بِالْخَلاَصِ وَ اَلرَّاحَةِ وَ عَلَى اَلْأُمَرَاءِ بِالْعَدْلِ وَ اَلشَّفَقَةِ وَ عَلَى اَلرَّعِيَّةِ بِالْإِنْصَافِ وَ حُسْنِ اَلسِّيرَةِ وَ بَارِكْ لِلْحُجَّاجِ وَ اَلزُّوَّارِ فِي اَلزَّادِ وَ اَلنَّفَقَةِ وَ اِقْضِ مَا أَوْجَبْتَ عَلَيْهِمْ مِنَ اَلْحَجِّ وَ اَلْعُمْرَةِ بِفَضْلِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ}}<ref>«خدایا! روزی کن ما را توفیق اطاعت و دوری از نافرمانی، و نیت پاک و حرمت‌گزاری و گرامی دار ما را به رهجویی و استقامت، و بگردان زبان ما را به درست‌گویی و حکمت، و پر کن دل‌های ما را به دانش و معرفت، و پاک دار شکم‌های ما را از حرام و شبهه‌‏ناک، و بازدار دست ما را از ستم و دزدی، و برهم نه چشم‌های ما را از هرزگی و خیانت، و ببند گوش‌های ما را از سخنان بیهوده و بدگویی، و تفضّل کن بر دانشمندان ما به خیرخواهی و پارسایی، و بر دانش‌‏آموزان به کوشش و شوق، و بر شنوندگان به پیروی و پندگیری، و  بر بیماران مسلمان به درمان و آسایش، و بر مردگانشان به مهربانی و دلجویی، و بر پیرمردان ما به وقار و سنگینی، و بر جوانان ما به بازگشت و توبه، و بر زنان به حیاء و پاکدامنی، و بر توانگران به تواضع و بخشش کردن، و بر فقیران به شکیبایی و قناعت، و بر جنگجویان به یاری و پیروزی، و بر اسیران به رهایی و آسودگی، و بر امیران به عدالت و مهرورزی، و بر رعیت به انصاف و خوش‏رفتاری، و برکت ده به حاجیان و زوّاران در توشه و هزینه، و به انجام رسان آنچه را که واجب کردی بر ایشان از حج و عمره، به فضل و رحمتت ای مهربانترین مهربانان» مفاتیح الجنان، محدّث قمی، ص ۲۱۴</ref>
# [[دعا]] جهت [[سلامتی]] [[امام زمان]] {{ع}} است: {{متن حدیث|اَللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ فِي هَذِهِ اَلسَّاعَةِ وَ كُلِّ سَاعَةٍ وَلِيّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِيلاً وَ عَيْناً حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيهَا طَوِيلاً}}<ref>«بار خدایا! برای ولی خود، حجّت بن الحسن که صلوات تو بر او و پدرانش باد در این ساعت و هر ساعتی، ولی و حافظ و راهبر و مددکار و راهنما باش، تا او را به آسانی در زینت سکونت بخشی و برای سالیان طولانی مقتدا و بهره‏‌مند گردانی.» منتهی الآمال، محدّث قمی، ج ۲، ص ۴۸۷.</ref> و دعاهای دیگری چون ندبه و [[زیارت آل یس]] نیز بسیار تأکید شده است»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۴۸ تا ۲۵۷.</ref>.
}}

== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان دعا برای فرج}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:(ات): پرسش‌هایی با 3 پاسخ]]
[[رده:(ات): پرسش‌های مهدویت با 3 پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به دعا برای فرج]]