نمایش مبدأ برای دیدگاه امام رضا در مورد امامت چیست؟ (پرسش)

{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| تصویر = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] /  [[عصر ظهور امام مهدی]] 
| مدخل اصلی = [[کلیات عصر ظهور]]
| مدخل وابسته = ؟
| تعداد پاسخ = ۱
}}
'''دیدگاه [[امام رضا]] در مورد [[امامت]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==
[[پرونده:769540432.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]]
آیت‌‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:

«در میان [[مردم]] [[مرو]]، [[پیروان]] [[اهل بیت]] بر این باور بودند که [[امام]] می‌باید از سوی [[خداوند]] والا [[نصب]] شود و [[ولایت]] را بر عهده گیرد؛ اما دیگران می‌گفتند که [[امام]] را نه [[نصب الهی]]، که [[انتخاب]] مردمی معین می‌کند و او در [[حقیقت]] وکیل [[امت]] است. [[امام رضا]] {{ع}} پس از آمدن به [[مرو]] و [[آگاهی]] از این مسئله فرمودند: [[امامت]] را نشناختند تا [[امام]] را بشناسند. همان گونه که الله جل جلاله با [[الوهیت]] شناخته می‌شود، [[امام]] با [[امامت]]؛ آنگاه ویژگی‌های [[امام]] را برشمردند: "[[امام]] یگانه دوران خویش است"<ref>{{عربی|"الْإِمَامُ‏ وَاحِدُ دَهْرِهِ‏ لَا يُدَانِيهِ‏ أَحَدٌ‏‏‏"}}؛ الکافی، ج۱، ص۲۰۱.</ref>؛ [[نصب امام]] تنها برای سامان دادن به جهات عملی فردی یا اجتماعی [[مردم]] نیست بلکه [[تبیین معارف]] الهی، تشریح [[احکام]] فقهی و حقوقی [[اسلام]]، [[قضا]] و [[داوری]]، [[اجرای حدود]]، تعزیرات و [[دفاع]] از کیان [[دین]]، [[گشایش]] دشواری‌های علمی و عملی انسان‌ها نیز از [[وظایف امام]] است. از سوی دیگر، همان طور که انسان‌ها به [[امام]] نیازمندند، [[فرشتگان]] هم به او محتاج‌اند. زیرا [[امام]]، معلم اسماء الله است و ملائک [[علوم]] را از ایشان می‌گیرند و مشکلات علمی و عملی خود را در پرتو او می‌گشایند. ذات اقدس [[حق]] به [[آدم]] {{ع}} فرمود که تو [[خلیفه]] من و [[امام]] این دورانی، پس [[ملائکه]] را از گزارش اسمای الهی با خبر کن: {{متن قرآن|يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ}}<ref>سوره بقره، آیه ۳۳.</ref>. [[امام]] [[انسان کامل]] [[معصوم]] مظهر [[اسم اعظم]] اعظم الاسماء است. اسمای الهی هر اقتضایی دارند، به [[برکت]] [[اسم اعظم]] و مظهرش تأمین می‌شود. این نمودی از [[مقام]] والای [[امام]] است. همان‌گونه که دورترین ستارگان [[آسمان]] را کسی نمی‌تواند رصد کند چه رسد به اینکه بخواهد به آن دسترسی پیدا کند، [[عقل]] احدی نیز به [[فهم]] کنه [[امامت]] هیچ امامی بار نمی‌یابد. هرگز [[عقل]] [[بشر]] به اوج [[آسمان]] [[امامت]] راه نیافته و فکرش به بلندای آن [[مقام]] رفیع نمی‌رسد تا [[شایستگی]] یابد [[امامت]] را [[جعل]] و [[امام]] را معین کند: {{عربی|"هُوَ بِحَيْثُ‏ النَّجْمُ‏ مِنْ‏ يَدِ الْمُتَنَاوِلِينَ‏ وَ وَصْفِ الْوَاصِفِينَ فَأَيْنَ الِاخْتِيَارُ مِنْ هَذَا وَ أَيْنَ الْعُقُولُ عَنْ هَذَا وَ أَيْنَ يُوجَدُ مِثْلُ هَذَا"}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۰۱.</ref>»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۲۷-۲۸.</ref>.

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]

[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]