نمایش مبدأ برای فرقه بهائیت در چه وضعیتی و کجا راه‌اندازی شد؟ (پرسش)

{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[علمای ابرار (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علمای ابرار]]
| تصویر = 110066.jpg
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از علمای ابرار (نمایه)|کلیاتی از علمای ابرار]]
| مدخل اصلی = ؟
| موضوعات وابسته = 
| تعداد پاسخ = ۱
}}
'''فرقه بهائیت در چه وضعیتی و کجا راه‌اندازی شد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[علمای ابرار (پرسش)|علمای ابرار]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[علمای ابرار]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==
[[پرونده:1100806.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[حسن علی‌پور وحید]]]]
آقای '''[[حسن علی‌پور وحید]]''' در کتاب ''«[[مکتب در فرآیند نواندیشی (کتاب)|مکتب در فرآیند نواندیشی]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

«درست در زمانی که [[صهیونیسم]] بین‌الملل به میزبانی [[انگلیس]]، [[نفوذ]] در عمق خاورمیانه را [[برنامه‌ریزی]] می‌کرد، [[بهائیت]] نیز راه‌اندازی شد و در دوره [[سیطره]] انگلیس بر [[فلسطین]]، قبل از اشغال رسمی توسط [[صهیونیست‌ها]] به ایجاد جای پا در [[سرزمین]] فلسطین پرداخت<ref>بهائیان، ص۶۴۱ به بعد.</ref>. گرچه مقربهائیت چنددهه قبل از تأسیس رسمی [[اسرائیل]] در فلسطین شکل گرفت؛ ولی اولاً [[بهائیان]] سال‌ها پیش از برپایی [[دولت]] [[صهیونیستی]] با [[یهودیان]] علیه [[مسلمانان]] [[فلسطینی]] هم دست و هم [[یار]] بودند. ثانیاً پس از برپایی دولت [[غاصب]]، پیوند استراتژیک آنها خیلی صریح و عمیق استمرار یافت. یکی از حامیان جدی تأسیس اسرائیل، بهائیان بودند. بهائی‌ها در [[سرکوب]] مسلمانان فلسطین توسط یهودیان [[همکاری]] کردند<ref>بهائیان، ص۶۶۰.</ref>. همچنین [[شوقی افندی]]، [[رهبر]] [[فرقه بهائیت]] با ارسال [[نامه]] به [[رئیس]] کمیسیون مخصوص [[ملل]] [[متحد]] برای [[تعیین]] [[تکلیف]] فلسطین، نه تنها از [[حقوق]] مسلمانان [[عرب]] در سرزمین فلسطین هیچ‌گونه [[دفاعی]] ننمود و از آن همه آثار [[ظلم]] و [[تعدی]] ناشی از [[استعمار]] اظهار تأسفی نکرد، بلکه علناً موقعیت و علائق بهائیان و یهودیان را به سرزمین مذکور، ریشه‌دارتر و مهمتر از توجه مسلمانان به [[قدس]] و سرزمین فلسطین خواند!»<ref>بهائیان، ص۶۶۱.</ref> رهبر بهائیان پیوند [[فرقه]] خویش با صهیونیسم را به جایی رساند که مدعی شد تشکیل [[دولت اسرائیل]] وعده‌ای [[الهی]] بود که [[میرزا حسینعلی]] بهاء و [[عباس افندی]] [[[جانشینان]] باب] آن را پیشاپیش به یهودیان [[بشارت]] دادند<ref>بهائیان، ص۶۶۸-۶۶۹.</ref>. در پی این خدمات بی‌دریغ بود که بهائیت و [[صهیونیست]] دو متحد استراتژیک شناخته شدند و سیل حمایت‌های همه جانبه [[سیاسی]]، [[مالی]]، رسانه‌ای و بین المللی صهیونیست‌ها شامل بهائی‌ها شد. احداث تأسیسات مرکز جهانی بهائیان و تشکیل [[سازمان]] [[رهبری]] بهائیان و تلاش برای [[جهانی‌سازی]] بهائیت از جمله خدمات صهیونیست‌ها به بهائیت است و این داستان تا کنون با شدت ادامه دارد<ref>بهائیان، ص۶۷۵.</ref> و این نوشتار مختصر، گنجایش آن حکایت دامنه‌دار را ندارد»<ref>[[حسن علی‌پور وحید|علی‌پور وحید، حسن]]، [[مکتب در فرآیند نواندیشی (کتاب)|مکتب در فرآیند نواندیشی]]، ص ۲۴۲.</ref>

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:پرسش]]