نمایش مبدأ برای لعن بر دشمنان اهل بیت

{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اهل بیت
| عنوان مدخل  = 
| مداخل مرتبط = 
| پرسش مرتبط  = 
}}

== مقدمه ==
[[لعن]] به‌معنای طلب دوری از [[رحمت]] و جلوه [[عاطفی]] و لفظی [[برائت]] از [[باطل]] و [[اهل باطل]] است و بر هر [[انسان]] [[مسلمانی]] لازم است تا از [[باطل]] و [[اهل باطل]] [[تبری]] جسته و آنان را [[لعن]] نمایند.

یکی از مهم‌ترین مصادیق [[اهل باطل]]، دشمنان اهل بیت [[عصمت]] و [[طهارت]] {{عم}} هستند؛ از این‌رو، یکی از [[وظایف]] ما، [[لعن]] بر آنهاست. [[لعن]] بر [[دشمنان]] [[پیامبر]] و [[خاندان]] او هم موجب [[تقرب]] به خداست<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ، وَ فِي مَوْقِفِي هَذَا، وَ أَيَّامِ حَيَاتِي بِالْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ وَ اللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ}}؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref> و هم اشرف [[اعمال]] [[مؤمنان]] به‌شمار می‌رود<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَشْرَفَ أَعْمَالِ الْمُؤْمِنِينَ... وَ اللَّعْنُ لِلْمُتَابِعِينَ لِأَعْدَائِهِمُ الْمُجَاهِرِينَ الْمُنَافِقِينَ}}؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۵، ص۳۴۰.</ref>.

از بارزترین زیارت‌هایی که موضوع [[لعن]] در آن برجسته آمده است، [[زیارت عاشورا]] و [[زیارت]] [[اربعین]] [[حسینی]] {{ع}} است که ضمن شناسایی [[دشمن]] و شیوه [[عداوت]] و [[اعمال]] راهبردی آنها مشخّصاً از آن افراد و تبار و [[یاران]] آنان یاد کرده و با [[لعن]] و [[نفرین]]، انزجار و تنفّر خود را اعلام می‌دارد:
# '''گروه یکم:''' [[لعن]] کسانی که [[ظلم]] و [[غصب]] را علیه [[اهل بیت]] {{عم}} بنیان گزاردند<ref>{{متن حدیث|فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ}}؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>؛ در جایی دیگر می‌فرماید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>.
# '''گروه دوّم:''' کسانی که [[اهل بیت]] {{عم}} را از جایگاه [[خلافت]] و [[ولایت الهی]] باز داشته و خلع کردند<ref>{{متن حدیث|وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقَامِكُمْ وَ أَزَالَتْكُمْ عَنْ مَرَاتِبِكُمُ الَّتِي رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فِيهَا}}؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>؛ [[نفرین]] و جدایی از [[رحمت الهی]] بر گروهی که دست ردّ و طرد بر سینه شایستگان و وارستگان از دودمان [[رسالت]] زدند و آنها را از مرتبه [[حقیقی]] خود سلب کردند.
# '''گروه سوّم:''' کسانی که خود دست به جنایت گشوده و [[امامان]] را به [[شهادت]] رساندند، یا به‌دستور آنان، [[ائمه]] {{عم}} را به حبس و [[تبعید]] فرستادند<ref>{{متن حدیث|وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ}}؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>؛ [[نفرین]] و [[عذاب الهی]] بر گروهی که شما [[اهل بیت]] {{عم}} را کشتند.
# '''گروه چهارم:''' کسانی که با آماده‌سازی و ایجاد جوّ و فضای [[تبلیغی]]، [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] [[مردم]] را علیه [[امامت]] شورانده و با [[تهمت]] و افترا، [[مردم]] را علیه آنان تحریک کردند<ref>{{متن حدیث|لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتَالِكُمْ}}؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>؛ [[نفرین]] [[خدا]] بر گروهی که تمهیدات لازم و امکانات تهاجم و [[کشتار]] شما را فراهم آوردند.
# '''گروه پنجم:''' جمعیّتی که در کمال [[سفاهت]] و بی‌خردی، بی‌آنکه [[امام]] را بشناسند، برای دست‌یابی به جایزه‌های اندک و بی‌ارزش [[دنیایی]]، [[فریب]] [[دشمن]] را خورده و گروهی نادان‌تر از آنها به انگیزه بهره‌مندی از حور و [[قصور]] بهشتی، در دام تبهکاران دوران و [[سیاستمداران]] دروغین زمان خود افتادند و دست به [[کشتار]]، یا [[اسارت]] آنان زدند. [[امام سجاد]] {{ع}} فرمودند: گروهی برای نزدیک شدن به [[خدا]]، پدرم [[حسین بن علی]] {{ع}} را به [[شهادت]] رساندند<ref>{{متن حدیث|كُلٌّ يَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِدَمِهِ}}؛ الأمالی، ص۴۶۲.</ref>. [[عمر سعد]] در [[صبح]] [[روز عاشورا]] با شعارِ "ای [[لشکر]] [[خدا]] سوار شوید و به [[بهشت]] بشارتتان باد"<ref>{{متن حدیث|يَا خَيْلَ اللَّهِ ارْكَبِي وَ بِالْجَنَّةِ أَبْشِرِي}}</ref>. این جمعیت انبوه [[نادان]] و [[بی‌خرد]] را به وادی [[ظلمت]] و [[ضلالت]] سوق داد. از این گروه [[دشمن]]، در [[زیارت عاشورا]] این‌گونه اظهار تنفر شده است<ref>{{متن حدیث|...وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ وَ تَهَيَّأَتْ لِقِتَالِكَ}}؛ الأمالی، ص۴۶۲.</ref>.
# '''گروه ششم:''' گروهی که [[دشمنی]] در آنها رخنه کرده و گرچه [[اقدام]] [[علمی]] و [[قیام]] عملی علیه [[اهل بیت]] {{عم}} ندارند ولی با [[اندیشه]] و حرکت‌های [[فکری]] و [[روحی]] مخالفان و جنایتکاران هم‌سو هستند و با شنیدن قصّه‌های گذشته و حوادث تلخ و دردناکی که بر [[ائمه]] {{عم}} رفته است، به آن [[رضایت]] می‌دهند. اینان کسانی‌اند که به گونه‌ای در صف [[دشمن]] بوده و اظهار تنفر و اعلام [[برائت]] از آنها لازم است<ref>{{متن حدیث|وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً بَلَغَهَا ذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۹۸، ص۲۰۹ و {{متن حدیث|وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ}}؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۹۰ ـ ۹۲.</ref>

== جستارهای وابسته == 
{{مدخل وابسته}}
* [[اصحاب کساء]]
* [[هدایتگر]]
* [[ولی]] 
* [[خلیفه]]
* [[شاهد]] ([[شهید]])
* [[وارث]] 
* [[حجت]]
* [[امت وسط]]
* [[اصطفا]]
* [[اجتبا]]
* [[امامان از اهل بیت پیامبر خاتم]]
* [[امامان دوازده‌گانه]]
* [[امامت امام على]]
* [[امام حسن مجتبی]]
* [[امام حسین]]
* [[امام سجاد]]
* [[امام باقر]]
* [[امام صادق]]
* [[امام کاظم]]
* [[امام رضا]]
* [[امام جواد]]
* [[امام هادی]]
* [[امام حسن عسکری]]
* [[امام مهدى]] 
{{پایان مدخل وابسته}} 

== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010259.jpg|22px]] [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|'''وظایف امت نسبت به قرآن و عترت''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت]]