لعن بر دشمنان اهل بیت
مقدمه
لعن به‌معنای طلب دوری از رحمت و جلوه عاطفی و لفظی برائت از باطل و اهل باطل است و بر هر انسان مسلمانی لازم است تا از باطل و اهل باطل تبری جسته و آنان را لعن نمایند.
یکی از مهم‌ترین مصادیق اهل باطل، دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) هستند؛ از این‌رو، یکی از وظایف ما، لعن بر آنهاست. لعن بر دشمنان پیامبر و خاندان او هم موجب تقرب به خداست[۱] و هم اشرف اعمال مؤمنان به‌شمار می‌رود[۲].
از بارزترین زیارت‌هایی که موضوع لعن در آن برجسته آمده است، زیارت عاشورا و زیارت اربعین حسینی (ع) است که ضمن شناسایی دشمن و شیوه عداوت و اعمال راهبردی آنها مشخّصاً از آن افراد و تبار و یاران آنان یاد کرده و با لعن و نفرین، انزجار و تنفّر خود را اعلام می‌دارد:
- گروه یکم: لعن کسانی که ظلم و غصب را علیه اهل بیت (ع) بنیان گزاردند[۳]؛ در جایی دیگر می‌فرماید: «اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»[۴].
- گروه دوّم: کسانی که اهل بیت (ع) را از جایگاه خلافت و ولایت الهی باز داشته و خلع کردند[۵]؛ نفرین و جدایی از رحمت الهی بر گروهی که دست ردّ و طرد بر سینه شایستگان و وارستگان از دودمان رسالت زدند و آنها را از مرتبه حقیقی خود سلب کردند.
- گروه سوّم: کسانی که خود دست به جنایت گشوده و امامان را به شهادت رساندند، یا به‌دستور آنان، ائمه (ع) را به حبس و تبعید فرستادند[۶]؛ نفرین و عذاب الهی بر گروهی که شما اهل بیت (ع) را کشتند.
- گروه چهارم: کسانی که با آماده‌سازی و ایجاد جوّ و فضای تبلیغی، فرهنگی و سیاسی مردم را علیه امامت شورانده و با تهمت و افترا، مردم را علیه آنان تحریک کردند[۷]؛ نفرین خدا بر گروهی که تمهیدات لازم و امکانات تهاجم و کشتار شما را فراهم آوردند.
- گروه پنجم: جمعیّتی که در کمال سفاهت و بی‌خردی، بی‌آنکه امام را بشناسند، برای دست‌یابی به جایزه‌های اندک و بی‌ارزش دنیایی، فریب دشمن را خورده و گروهی نادان‌تر از آنها به انگیزه بهره‌مندی از حور و قصور بهشتی، در دام تبهکاران دوران و سیاستمداران دروغین زمان خود افتادند و دست به کشتار، یا اسارت آنان زدند. امام سجاد (ع) فرمودند: گروهی برای نزدیک شدن به خدا، پدرم حسین بن علی (ع) را به شهادت رساندند[۸]. عمر سعد در صبح روز عاشورا با شعارِ "ای لشکر خدا سوار شوید و به بهشت بشارتتان باد"[۹]. این جمعیت انبوه نادان و بی‌خرد را به وادی ظلمت و ضلالت سوق داد. از این گروه دشمن، در زیارت عاشورا این‌گونه اظهار تنفر شده است[۱۰].
- گروه ششم: گروهی که دشمنی در آنها رخنه کرده و گرچه اقدام علمی و قیام عملی علیه اهل بیت (ع) ندارند ولی با اندیشه و حرکت‌های فکری و روحی مخالفان و جنایتکاران هم‌سو هستند و با شنیدن قصّه‌های گذشته و حوادث تلخ و دردناکی که بر ائمه (ع) رفته است، به آن رضایت می‌دهند. اینان کسانی‌اند که به گونه‌ای در صف دشمن بوده و اظهار تنفر و اعلام برائت از آنها لازم است[۱۱].[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ، وَ فِي مَوْقِفِي هَذَا، وَ أَيَّامِ حَيَاتِي بِالْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ وَ اللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ»؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ «إِنَّ أَشْرَفَ أَعْمَالِ الْمُؤْمِنِينَ... وَ اللَّعْنُ لِلْمُتَابِعِينَ لِأَعْدَائِهِمُ الْمُجَاهِرِينَ الْمُنَافِقِينَ»؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۵، ص۳۴۰.
- ↑ «فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ»؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ «وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقَامِكُمْ وَ أَزَالَتْكُمْ عَنْ مَرَاتِبِكُمُ الَّتِي رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فِيهَا»؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ «وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكُمْ»؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ «لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتَالِكُمْ»؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ «كُلٌّ يَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِدَمِهِ»؛ الأمالی، ص۴۶۲.
- ↑ «يَا خَيْلَ اللَّهِ ارْكَبِي وَ بِالْجَنَّةِ أَبْشِرِي»
- ↑ «...وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ وَ تَهَيَّأَتْ لِقِتَالِكَ»؛ الأمالی، ص۴۶۲.
- ↑ «وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً بَلَغَهَا ذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ»؛ بحارالأنوار، ج۹۸، ص۲۰۹ و «وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ»؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۹۰ ـ ۹۲.