عبدالرحمن بن عائذ ثمانی کندی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵↵==' به '==') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
او کسی است که در [[یوم]] الجماجم به [[اسارت]] درآمد و نزد [[حجاج بن یوسف ثقفی]] برده شد و به سال ۹۴ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref>اصحاب الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، ج۱، ص۳۳۲، ش۶۲۹. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۵.</ref> | او کسی است که در [[یوم]] الجماجم به [[اسارت]] درآمد و نزد [[حجاج بن یوسف ثقفی]] برده شد و به سال ۹۴ [[هجری]] از [[دنیا]] رفت<ref>اصحاب الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، ج۱، ص۳۳۲، ش۶۲۹. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۲
مقدمه
عبدالرحمان فرزند عائذ از اصحاب رسول خدا(ص) و به قولی از تابعین اهل شام و مردی عالم و بزرگوار بود و کتابهای زیادی از او به یادگار مانده است.
وی به نقل بیهقی در سنن، امیرالمؤمنین علی(ع) را در زمان خلافت عمر بن خطاب زیارت کرده و در بحث قطع ید سارق حدیثی هم از آن حضرت نقل کرده است[۱].
او کسی است که در یوم الجماجم به اسارت درآمد و نزد حجاج بن یوسف ثقفی برده شد و به سال ۹۴ هجری از دنیا رفت[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: الغدیر، ج۶ ص۱۳۶.
- ↑ اصحاب الامام امیرالمؤمنین(ع)، ج۱، ص۳۳۲، ش۶۲۹.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۵.