فریق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = فریق | | موضوع مرتبط = فریق | ||
| خط ۱۰: | خط ۹: | ||
[[جماعت]] متفرق از دیگر جماعت‌ها<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.</ref>، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة،ج ۴، ص۴۹۳.</ref>، در مقابل "جمع"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۰.</ref>. [[فرقه]] به معنای طایفه‌ای از [[مردم]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.</ref>، جماعت متفرّد از مردم<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.</ref>. [[فریق]] شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.</ref>. | [[جماعت]] متفرق از دیگر جماعت‌ها<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.</ref>، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة،ج ۴، ص۴۹۳.</ref>، در مقابل "جمع"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۰.</ref>. [[فرقه]] به معنای طایفه‌ای از [[مردم]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.</ref>، جماعت متفرّد از مردم<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.</ref>. [[فریق]] شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.</ref>. | ||
{{متن قرآن|فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ}}<ref>«دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است. » سوره اعراف، آیه ۳۰.</ref>. | {{متن قرآن|فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ}}<ref>«دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است.» سوره اعراف، آیه ۳۰.</ref>. | ||
از اصطلاحاتی که در [[قرآن کریم]] به گروه و جمعیت‌ها اشاره دارند، فرقه و فریق هستند که در آنها مفهوم تفریق و افتراق از جمع اعتبار شده است و بار ارزشی آن بر اساس متعلق آن [[تعیین]] می‌گردد، بر خلاف واژه جماعت که در مفهوم آن [[اجتماع]] لحاظ شده است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۲-۴۴۳.</ref> | از اصطلاحاتی که در [[قرآن کریم]] به گروه و جمعیت‌ها اشاره دارند، فرقه و فریق هستند که در آنها مفهوم تفریق و افتراق از جمع اعتبار شده است و بار ارزشی آن بر اساس متعلق آن [[تعیین]] می‌گردد، بر خلاف واژه جماعت که در مفهوم آن [[اجتماع]] لحاظ شده است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۲-۴۴۳.</ref> | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث فریق است. فریق از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: فریق در قرآن - فریق در حدیث - فریق در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
جماعت متفرق از دیگر جماعت‌ها[۱]، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز[۲]، در مقابل "جمع"[۳]. فرقه به معنای طایفه‌ای از مردم[۴]، جماعت متفرّد از مردم[۵]. فریق شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است[۶].
﴿فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ﴾[۷].
از اصطلاحاتی که در قرآن کریم به گروه و جمعیت‌ها اشاره دارند، فرقه و فریق هستند که در آنها مفهوم تفریق و افتراق از جمع اعتبار شده است و بار ارزشی آن بر اساس متعلق آن تعیین می‌گردد، بر خلاف واژه جماعت که در مفهوم آن اجتماع لحاظ شده است[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة،ج ۴، ص۴۹۳.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۰.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.
- ↑ «دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است.» سوره اعراف، آیه ۳۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۲-۴۴۳.