محمد بن احمد بن منصور نحوی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن احمد بن منصور نحوی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن احمد بن منصور نحوی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
خط ۶: | خط ۵: | ||
آثار او نحو کبیر، معانی القرآن، المقنع فی النحو و الموجز فی النحو هستند. وی در سال ۳۲۰ در [[بصره]] درگذشت <ref>معجم الادبا ۱۷ / ۱۴۱ـ ۱۴۲.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۸۱.</ref> | آثار او نحو کبیر، معانی القرآن، المقنع فی النحو و الموجز فی النحو هستند. وی در سال ۳۲۰ در [[بصره]] درگذشت <ref>معجم الادبا ۱۷ / ۱۴۱ـ ۱۴۲.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۸۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۹: | خط ۱۶: | ||
[[رده: محمد بن احمد بن منصور نحوی]] | [[رده: محمد بن احمد بن منصور نحوی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۵
مقدمه
ابوبکر محمد بن احمد بن منصور خیاط نحوی، ملقب به ابن خیاط اهل سمرقند بود و سپس به بغداد هجرت کرد[۱] ابوالقاسم زجاج و ابوعلی فارسی از او علم آموختند. میان او و زجاج در بغداد، بحث و مناظرهای در گرفت. وی در نحو، مذهب بصریان و کوفیان را به هم آمیخت و عالم به نحو، لغت و مردی خوش اخلاق بود.
آثار او نحو کبیر، معانی القرآن، المقنع فی النحو و الموجز فی النحو هستند. وی در سال ۳۲۰ در بصره درگذشت [۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست (الندیم) ۸۹.
- ↑ معجم الادبا ۱۷ / ۱۴۱ـ ۱۴۲.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۸۱.