معلا بن علا: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[معلا بن علا در تاریخ اسلامی]] - [[معلا بن علا در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[معلا بن علا در تاریخ اسلامی]] - [[معلا بن علا در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
آنگه به جنگ پرداخت و بیست تن از [[سربازان]] [[ابن سعد]] را کشت. سرانجام ضربات [[شمشیر]] و نیزه پیکرش را مجروح ساخت و [[دشمن]] سرش را جدا کرد و سوی [[حسین]]{{ع}} افکند. مادرش سر فرزند را در برگرفت و گفت: ای فرزندم در برابر دیدگان [[پسر رسول خدا]] کشته شدی. سپس خطاب به دشمن گفت: ای بد [[مردمان]]، [[گواهی]] می‌دهم که [[یهود]] و [[نصاری]] از شما بهترند<ref>ینابیع المودة، ص۳۹۸.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۶۳.</ref> | آنگه به جنگ پرداخت و بیست تن از [[سربازان]] [[ابن سعد]] را کشت. سرانجام ضربات [[شمشیر]] و نیزه پیکرش را مجروح ساخت و [[دشمن]] سرش را جدا کرد و سوی [[حسین]]{{ع}} افکند. مادرش سر فرزند را در برگرفت و گفت: ای فرزندم در برابر دیدگان [[پسر رسول خدا]] کشته شدی. سپس خطاب به دشمن گفت: ای بد [[مردمان]]، [[گواهی]] می‌دهم که [[یهود]] و [[نصاری]] از شما بهترند<ref>ینابیع المودة، ص۳۹۸.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۶۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۲
معلا بن علا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: معلا بن علا در تاریخ اسلامی - معلا بن علا در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نام وی در منابع پیشین و متأخر نیامده است. ولی صاحب «ینابیع المودة» می‌نویسد: وی پس از حنظله آهنگ نبرد کرد و این چنین رجز خواند:
| لاتَنْکِروني فَاَنَا ابنُ الْکَلْبِ | عَبْلُ الّذِراعَیْن شَدیدُ الّضَرْبِ | |
| إنّي غلامٌ واثقٌ بِرَبّي | حَسْبِي به مَوْلایَ أيّ الْحَسْبِ | |
| لاراهبُ الْمَوْتَ بِدارِ الحَربِ | أفُوزُ بِالْجَنَّةِ یَوْمَ الکَرْبِ[۱] |
- اگر مرا نمی‌شناسید من از قبیله کلب هستم، بازوانی ستبر و کوبنده دارم. من جوانی هستم که با خدای خود پیمان بسته‌ام و او مرا در مقابل همه چیز کافی است. در جنگ ترس از مرگ نیست، و روز سختی بهشت را در می‌یابم.
آنگه به جنگ پرداخت و بیست تن از سربازان ابن سعد را کشت. سرانجام ضربات شمشیر و نیزه پیکرش را مجروح ساخت و دشمن سرش را جدا کرد و سوی حسین(ع) افکند. مادرش سر فرزند را در برگرفت و گفت: ای فرزندم در برابر دیدگان پسر رسول خدا کشته شدی. سپس خطاب به دشمن گفت: ای بد مردمان، گواهی می‌دهم که یهود و نصاری از شما بهترند[۲].[۳]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ینابیع المودة، ص۳۹۸.
- ↑ ینابیع المودة، ص۳۹۸.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۳.