نامۀ ۵۷ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == ==' به '==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[امام]] {{ع}} وقتی خبر عزیمت [[یاران]] [[جمل]] را از [[مکه]] به سمت [[بصره]] شنید و از [[نیت]] آنها [[آگاهی]] یافت، به همراه عدهای از [[یاران]] و برای [[مذاکره]] و بازداشتن آنها از [[جنگ]] و [[خونریزی]] به راه افتاد، اما پس از چندی، زمانیکه [[امام]] به منطقه [[رَبَذه]] رسیده بود، از رسیدن آنها به [[بصره]] [[آگاهی]] یافت و در نامهای به [[کوفیان]] از آنها برای [[یاری]] [[حق]] [[یاری]] طلبید. زمان صدور [[نامه]] سال ۳۶ ق است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 802.</ref>. | * [[امام]] {{ع}} وقتی خبر عزیمت [[یاران]] [[جمل]] را از [[مکه]] به سمت [[بصره]] شنید و از [[نیت]] آنها [[آگاهی]] یافت، به همراه عدهای از [[یاران]] و برای [[مذاکره]] و بازداشتن آنها از [[جنگ]] و [[خونریزی]] به راه افتاد، اما پس از چندی، زمانیکه [[امام]] به منطقه [[رَبَذه]] رسیده بود، از رسیدن آنها به [[بصره]] [[آگاهی]] یافت و در نامهای به [[کوفیان]] از آنها برای [[یاری]] [[حق]] [[یاری]] طلبید. زمان صدور [[نامه]] سال ۳۶ ق است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 802.</ref>. | ||
==فرازی از [[نامه]]== | ==فرازی از [[نامه]]== | ||
*اما بعد، من از [[جایگاه]] قبیلهام بیرون شدم و از دو حال بیرون نیست: یا ستمگرم یا ستمدیده، یا متجاوزم یا بر من [[تجاوز]] شده. در هر صورت من [[خدا]] را به یاد کسانی میآورم که نامهام به آنان میرسد که به جانب من بیایند، تا اگر نیکوکارم یاریام دهند و اگر بدکارم مرا به بازگشت به راه [[حق]] وادارند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 802.</ref>. | *اما بعد، من از [[جایگاه]] قبیلهام بیرون شدم و از دو حال بیرون نیست: یا ستمگرم یا ستمدیده، یا متجاوزم یا بر من [[تجاوز]] شده. در هر صورت من [[خدا]] را به یاد کسانی میآورم که نامهام به آنان میرسد که به جانب من بیایند، تا اگر نیکوکارم یاریام دهند و اگر بدکارم مرا به بازگشت به راه [[حق]] وادارند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 802.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام علی]] | [[رده:امام علی]] | ||
[[رده:مدخل نهج البلاغه]] | [[رده:مدخل نهج البلاغه]] |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۶
مقدمه
- امام (ع) وقتی خبر عزیمت یاران جمل را از مکه به سمت بصره شنید و از نیت آنها آگاهی یافت، به همراه عدهای از یاران و برای مذاکره و بازداشتن آنها از جنگ و خونریزی به راه افتاد، اما پس از چندی، زمانیکه امام به منطقه رَبَذه رسیده بود، از رسیدن آنها به بصره آگاهی یافت و در نامهای به کوفیان از آنها برای یاری حق یاری طلبید. زمان صدور نامه سال ۳۶ ق است[۱].
فرازی از نامه
- اما بعد، من از جایگاه قبیلهام بیرون شدم و از دو حال بیرون نیست: یا ستمگرم یا ستمدیده، یا متجاوزم یا بر من تجاوز شده. در هر صورت من خدا را به یاد کسانی میآورم که نامهام به آنان میرسد که به جانب من بیایند، تا اگر نیکوکارم یاریام دهند و اگر بدکارم مرا به بازگشت به راه حق وادارند[۲].
منابع
پانویس
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 802.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 802.