الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ اوت ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
در روز عاشورا وقتی [[علمدار]] [[کربلا]] از [[امام حسین]]{{ع}} [[اذن]] میدان طلبید، حضرت از او خواست برای [[کودکان]] [[تشنه]] و خیمه‌های بی‌آب، آب تهیّه کند. [[ابوالفضل]]{{ع}} به [[فرات]] رفت و مشک آب را پر کرد و در بازگشت به خیمه‌ها با [[سپاه]] [[دشمن]] که [[فرات]] را در محاصره داشتند درگیر شد و دست‌هایش [[قطع]] گردید و به [[شهادت]] رسید. [[عباس]]، مظهر [[ایثار]] و [[وفاداری]] و گذشت بود. وقتی وارد [[فرات]] شد، با آنکه [[تشنه]] بود، اما به‌خاطر [[تشنگی]] برادرش [[حسین]]{{ع}} آب نخورد.
در روز عاشورا وقتی [[علمدار]] [[کربلا]] از [[امام حسین]]{{ع}} [[اذن]] میدان طلبید، حضرت از او خواست برای [[کودکان]] [[تشنه]] و خیمه‌های بی‌آب، آب تهیّه کند. [[ابوالفضل]]{{ع}} به [[فرات]] رفت و مشک آب را پر کرد و در بازگشت به خیمه‌ها با [[سپاه]] [[دشمن]] که [[فرات]] را در محاصره داشتند درگیر شد و دست‌هایش [[قطع]] گردید و به [[شهادت]] رسید. [[عباس]]، مظهر [[ایثار]] و [[وفاداری]] و گذشت بود. وقتی وارد [[فرات]] شد، با آنکه [[تشنه]] بود، اما به‌خاطر [[تشنگی]] برادرش [[حسین]]{{ع}} آب نخورد.


مقام والای عباس بن علی{{ع}} بسیار است. [[امام سجاد]]{{ع}} سیمای درخشان عباس بن علی را اینگونه ترسیم فرموده است: {{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}} که در آن مقام [[ایثار]]، گذشت، فداکاری، جانبازی، [[قطع]] شدن دستانش و یافتن بال پرواز در [[بهشت]]، همبال با [[جعفر]] طیّار و [[فرشتگان]] مطرح است و اینکه: عمویم [[عباس]]، نزد [[خدای متعال]]، مقامی دارد که [[روز قیامت]]، همۀ [[شهیدان]] به آن [[غبطه]] می‌خورند و [[رشک]] می‌برند.
مقام والای عباس بن علی{{ع}} بسیار است. [[امام سجاد]]{{ع}} سیمای درخشان عباس بن علی را اینگونه ترسیم فرموده است: {{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}} که در آن مقام [[ایثار]]، گذشت، فداکاری، جانبازی، [[قطع]] شدن دستانش و یافتن بال پرواز در [[بهشت]]، همبال با [[جعفر طیّار]] و [[فرشتگان]] مطرح است و اینکه: عمویم [[عباس]]، نزد [[خدای متعال]]، مقامی دارد که [[روز قیامت]]، همۀ [[شهیدان]] به آن [[غبطه]] می‌خورند و [[رشک]] می‌برند.


<div class="mainpage_box_more">[[ عباس بن علی بن ابی‌طالب|ادامه]]</div>
<div class="mainpage_box_more">[[ عباس بن علی بن ابی‌طالب|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۷۰۵

ویرایش