علم امام و نهضت سیدالشهداء (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = علامه طباطبایی}} | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۶
علم امام و نهضت سیدالشهدا | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | سید محمد حسین طباطبایی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه فرهنگ کوثر |
وابسته به | مؤسسه زائر (آستانه مقدس حضرت معصومه) |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۴ |
شماره | ۶۱ |
شماره صفحات | از صفحه ۲۳ تا ۳۱ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
علم امام و نهضت سیدالشهدا عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی علم امام و تأثیر آن در حرکت سیدالشهدا میپردازد. این مقالهٔ ۹ صفحهای به قلم سید محمد حسین طباطبایی نگاشته شده و در فصلنامه فرهنگ کوثر (شماره ۶۱، بهار ۱۳۸۴) انتشار یافته است.[۱]
چکیدهٔ مقاله
این مقاله چکیده ندارد.
فهرست مقاله
- علم موهبتی؛
- علم عادی؛
- نهضت سيدالشهدا(ع) و هدف آن؛
- مرگ معاويه و خلافت يزيد؛
- امام(ع) و بيعت با يزيد؛
- اثر امتناع از بيعت؛
- ترجيح مرگ بر زندگى؛
- اشارههاى مختلف امام به وظيفهٔ خود؛
- اختلاف روش امام(ع) در خلال مدت قيام خود؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله سید محمد حسین طباطبایی مشهور به علامه طباطبایی (متولد ۱۲۸۲ ش، تبریز و متوفای ١٣۶٠ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید علی قاضی، مرتضی طالقانی، سید حسین بادکوبهای، سید ابوالقاسم خوانساری، محمد حسین غروی اصفهانی، حسین نائینی و سید محمد حجت کوهکمرهای به اتمام رساند. اهتمام جدی به تبیین و تدریس تفسیر قرآن کریم و مباحث فلسفی و حکمی و نیز تربیت شاگردان برجسته از جمله فعالیتهای وی است.[۲] او احیاکنندهٔ دروس تفسیر قرآن و فلسفه و حکمت در حوزههای علمیه بوده و آثار تأثیرگذاری در موضوعات مختلف علوم عقلی و نقلی تألیف کرده است. «از نبوت تا امامت»، «بررسیهای اسلامی»، «در محضر علامه طباطبایی»، «علم الإمام و نهضة سید الشهدا»، «رسالة النبوة و الإمامة»، «رسالة الولایة»، «سنن النبی»، «علی و فلسفهٔ الهی»، «شیعه در اسلام»، «وحی یا شعور مرموز»، «رسالة فی علم النبی و الإمام بالغیب»، «بحثی کوتاه درباره علم امام»، «مجموعه رسائل»، «تفسیر المیزان»، «کتاب توحید»، «قرآن در اسلام»، «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، «بدایة الحکمة» و «نهایة الحکمة»، برخی از این آثار است.[۲]