اهداف نظام اقتصادی: تفاوت میان نسخه‌ها

تردیدی نیست که [[آیین اسلام]] برنامه خاصی برای [[زندگی اجتماعی]] [[بشر]] در نظر گرفته و سعادت جامعه را با [[قوانین]] عملی و [[معیارهای اخلاقی]] و [[معنوی]] تأمین می‌کند. جامعه [[سعادتمند]] از دیدگاه [[اسلام]]، جامعه‌ای است که زمینه‌های لازم جهت حرکت تمامی [[انسان‌ها]] به سوی سعادت را فراهم آورد. یعنی در کنار مقررات [[اجتماعی]]، [[اقتصادی]] و... به [[تربیت]] انسان بر اساس [[ایمان به خدا]] تکیه می‌کند و در تمام جوانب اقتصادی، [[سیاسی]]، [[فرهنگی]] و اجتماعی منطبق بر دستاوردهای [[وحی]] و [[عقل]] باشد<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۴۱۰.</ref>.

از دیدگاه [[نظام اقتصادی اسلام]]، سعادت انسان‌ها در [[زندگی]] (رفاه عمومی) تابع عواملی چون [[عدالت]]، [[سلامت]]،[[امنیت]]،[[رفاه]]، [[روابط]] سالم اجتماعی و [[آسایش]] است. به بیان دیگر نظام اقتصادی اسلام به [[تأمین رفاه عمومی]] در راستای تحقق [[اهداف]] [[نظام فرهنگی]] می‌پردازد. از این رو [[نظام]] جامع اسلام سعی دارد انسان را از حد سعادت [[حسی]] عبور داده و به مراحل بالاتر یعنی سعادت [[روحی]] و در انتها به [[سعادت اخروی]] برساند<ref>صحیفه امام، ج۴، ص۳۶۰؛ ج۷، ص۱۰۱.</ref>.<ref>[[احمد رضا صفا|صفا، احمد رضا]]، [[نظام اقتصاد اسلامی - صفا (مقاله)| مقاله «نظام اقتصاد اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۶۳۴.</ref>