ابزی خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابزی خزاعی در تراجم و رجال]] - [[ابزی خزاعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابزی خزاعی در تراجم و رجال]] - [[ابزی خزاعی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[پدر]] [[عبدالرحمان بن ابزی خزاعی]] از [[موالی]] [[خزاعه]]. در [[صحابی]] بودن او تردید شده است، ولی پسرش عبدالرحمان، صحابی است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۶۲.</ref>. با تردید گفته‌اند که یک [[روایت]] از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده است<ref>ابن حجر، ج۱، ص۱۷۶.</ref>. از وی از طریق پسرش عبدالرحمان روایتی درباره دست گذاشتن روی پا به هنگام [[دعا]] در [[نماز]] (هنگام تشهد) از رسول خدا{{صل}} نقل شده است که شاید همین روایت باشد<ref>هیثمی، ج۲، ص۱۴۰.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابزی خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۰۵.</ref>
[[پدر]] [[عبدالرحمان بن ابزی خزاعی]] از [[موالی]] [[خزاعه]]. در [[صحابی]] بودن او تردید شده است، ولی پسرش عبدالرحمان، صحابی است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۶۲.</ref>. با تردید گفته‌اند که یک [[روایت]] از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده است<ref>ابن حجر، ج۱، ص۱۷۶.</ref>. از وی از طریق پسرش عبدالرحمان روایتی درباره دست گذاشتن روی پا به هنگام [[دعا]] در [[نماز]] (هنگام تشهد) از رسول خدا{{صل}} نقل شده است که شاید همین روایت باشد<ref>هیثمی، ج۲، ص۱۴۰.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابزی خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۰۵.</ref>



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۹

مقدمه

پدر عبدالرحمان بن ابزی خزاعی از موالی خزاعه. در صحابی بودن او تردید شده است، ولی پسرش عبدالرحمان، صحابی است[۱]. با تردید گفته‌اند که یک روایت از رسول خدا(ص) نقل کرده است[۲]. از وی از طریق پسرش عبدالرحمان روایتی درباره دست گذاشتن روی پا به هنگام دعا در نماز (هنگام تشهد) از رسول خدا(ص) نقل شده است که شاید همین روایت باشد[۳][۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۱، ص۱۶۲.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۱۷۶.
  3. هیثمی، ج۲، ص۱۴۰.
  4. خانجانی، قاسم، مقاله «ابزی خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۰۵.