احدیت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

# احد به چیزی اطلاق می‌‌شود که هیچ کثرت خارجی و [[ذهنی]] را نمی‌پذیرد و به این دلیل، قابل شمارش نبوده و نمی‌توان گفت: أحد، اثنان، ثلاثة... ، ولی واحد چنین نیست و ممکن است در خارج یا [[ذهن]]، دوم، سوم و... داشته باشد <ref>المیزان، ج۲، ص۳۸۷، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۰، لوامع البیّنات، ص۳۱۰ ـ ۳۱۱.</ref>.

# أحد هنگامی که در [[نفی]] به کار می‌‌رود، شمول بیشتری در نفی دارد، برای مثال وقتی گفته می‌‌شود: {{عربی|"ما في الدار واحد"}} معنایش این است که در [[خانه]] یک نفر نیست، ولی ممکن است دو نفر در خانه باشد، اما هنگامی که گفته می‌‌شود: {{عربی|"ما في الدار أحد"}} معنایش این است که هیچ [[انسانی]] در خانه نیست <ref>تفسیر کبیر، ج۳۲، ص۱۷۸، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۰.</ref>.

# واحد و أحد در نفی برای هر موجودی استعمال می‌‌شوند، ولی در [[اثبات]] با یکدیگر فرق دارند،؛ چراکه واحد صفت هر موجودی واقع می‌‌شود، ولی أحد به صورت مقیّد برای همه موجودات و به صورت مطلق، فقط برای [[واجب تعالی]] به کار می‌‌رود <ref>المیزان، ج۲، ص۳۸۷، لوامع البینات، ص۳۱۰ـ ۳۱۱.</ref>.

# أحد بر خلاف واحد جمع بسته نمی‌شود. [[ازهری]] نقل می‌‌کند: شخصی از [[ابن عباس]] پرسید: آیا [[آحاد]] جمع أحد است، او گفت: [[احد]] جمع ندارد. می‌‌توان گفت: آحاد جمع واحد است، چنان که أشهاد جمع [[شاهد]] است <ref>لسان العرب، ج۵، ص۲۳۱، لوامع البیّنات، ص۳۱۰ـ ۳۱۱.</ref>.

# ترکیب از مادّه و صورت خارجی در عناصر و مرکبات آنها <ref>الحکمة المتعالیه، ج۶، ص۱۰۰، شرح المنظومه، ج۳، ص۵۳۷، نهایة الحکمه، ص۲۷۵.</ref>.

# ترکیب از اجزای مقداری، مثل اجزای فرضی خط، سطح و [[جسم]] [[تعلیمی]](حجم).

# ترکیب از جنس و فصل، مانند ترکیب [[انسان]] از [[حیوان]] و [[ناطق]] <ref>شرح الإشارات، ج۳، ص۵۵، الحکمة المتعالیه، ج۶،ص ۱۰۰، شرح المنظومه، ج۳، ص۳۶، نهایة الحکمه، ص۲۷۵.</ref>.

# ترکیب از ماده و صورت [[عقلی]]، مانند [[اعراض]].

# ترکیب از وجود و ماهیت، که تمام ممکنات را در برمی گیرد <ref>شرح الاشارات، ج۳، ص۵۵، الحکمة المتعالیه، ج۶، ص۱۰۰، شرح المنظومه، ج۳، ص۵۳۶، نهایة الحکمه، ص۲۷۵.</ref>.