ابو العاص بن منبه بن حجاج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ابو العاص بن منبه بن حجاج در قرآن]] - [[ابو العاص بن منبه بن حجاج در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[أبو العاص بن منبّه بن الحجاج]] از [[قریش]] و تیره [[بنی سهم]] است. وی در [[غزوه بدر]] به دست [[امام علی]]{{ع}} کشته شد. برخی [[مفسّران]]، [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: اینان را دینشان فریفته است در حالی که هر کس بر خداوند توکّل کند بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره انفال، آیه ۴۹.</ref> را درباره گروهی از [[اهل]] [[مکّه]]، از جمله وی دانسته‌اند که در حقّانیّت [[اسلام]] و [[پیامبر]]{{صل}} در [[شک]] بودند و همراه [[مشرکان]] در غزوه بدر حاضر شدند و با [[مشاهده]] تعداد کم [[سپاه]] [[پیامبر]]{{صل}} گفتند: اینها را دینشان [[مغرور]] نموده است. | [[أبو العاص بن منبّه بن الحجاج]] از [[قریش]] و تیره [[بنی سهم]] است. وی در [[غزوه بدر]] به دست [[امام علی]] {{ع}} کشته شد. برخی [[مفسّران]]، [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: اینان را دینشان فریفته است در حالی که هر کس بر خداوند توکّل کند بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره انفال، آیه ۴۹.</ref> را درباره گروهی از [[اهل]] [[مکّه]]، از جمله وی دانسته‌اند که در حقّانیّت [[اسلام]] و [[پیامبر]] {{صل}} در [[شک]] بودند و همراه [[مشرکان]] در غزوه بدر حاضر شدند و با [[مشاهده]] تعداد کم [[سپاه]] [[پیامبر]] {{صل}} گفتند: اینها را دینشان [[مغرور]] نموده است. | ||
و نیز آیه {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا}}<ref>«از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.</ref> را درباره وی و گروهی دیگر ذکر کرده‌اند که همچنان درباره حقّانیّت [[پیامبر]]{{صل}} در [[شک و تردید]] بودند.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۳ (کتاب)|فرهنگ قرآن]] ج ۳، ص: ۲۵۱.</ref> | و نیز آیه {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا}}<ref>«از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.</ref> را درباره وی و گروهی دیگر ذکر کرده‌اند که همچنان درباره حقّانیّت [[پیامبر]] {{صل}} در [[شک و تردید]] بودند.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۳ (کتاب)|فرهنگ قرآن]] ج ۳، ص: ۲۵۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۱: | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:ابو العاص بن منبه بن حجاج]] | [[رده:ابو العاص بن منبه بن حجاج]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۳
ابو العاص بن منبه بن حجاج از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابو العاص بن منبه بن حجاج در قرآن - ابو العاص بن منبه بن حجاج در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
أبو العاص بن منبّه بن الحجاج از قریش و تیره بنی سهم است. وی در غزوه بدر به دست امام علی (ع) کشته شد. برخی مفسّران، آیه 
إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
[۱] را درباره گروهی از اهل مکّه، از جمله وی دانسته‌اند که در حقّانیّت اسلام و پیامبر (ص) در شک بودند و همراه مشرکان در غزوه بدر حاضر شدند و با مشاهده تعداد کم سپاه پیامبر (ص) گفتند: اینها را دینشان مغرور نموده است.
و نیز آیه إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا[۲] را درباره وی و گروهی دیگر ذکر کرده‌اند که همچنان درباره حقّانیّت پیامبر (ص) در شک و تردید بودند.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: اینان را دینشان فریفته است در حالی که هر کس بر خداوند توکّل کند بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره انفال، آیه ۴۹.
- ↑ «از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.
- ↑ امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن ج ۳، ص: ۲۵۱.